Bibliografie van Marjane Satrapi
• De Muzikant
• Persepolis
KRUISSTEEKJES 


Marjane Satrapi • Atlas
134 p. (SC)
Op theevisite
Ooit de film How to Make an American Quilt uitgezeten? Vrouwen van verschillende generaties leuteren over het huwelijk en het leven terwijl ze volgens de traditie aan een gezamenlijke lappendeken werken. Er is een gezelschap, er is een gelegenheid en er is een plaats. Precies deze elementen neemt Marjane Satrapi (onsterfelijk geworden door Persepolis) te baat om ons te vergasten op vrouwenpraatjes. Na een etentje nemen de mannen een dutje terwijl de vrouwen eerst afruimen om daarna rond de samovar te verzamelen om een kopje thee te drinken. En dan komen de tongen los. Meestal opent de aan opium verslaafde oma Satrapi het woord. Roddelen is volgens haar een manier om het hart te luchten. En roddelen kan ze goed. De negen aanwezige vrouwen houden zich, wat je eerst wil aannemen, niet in. Het gaat over hun leefomstandigheden, venten, seks,... Maar naarmate de verhalen en anekdotes door de woonkamer slingeren, komen andere zaken naar boven. Geheimen die met het nodige schroom of verdriet worden opgebiecht. Over foute mannen, gearrangeerde huwelijken, maagdelijkheid, homoseksualiteit, plastische chirurgie,... De vrouwen, die prachtige vrouwen, houden elkaar sterk.

Net daar is het voor ons, 'alwetende' westerlingen, verrassend te ontdekken dat er in Iran genoeg vrouwen zijn met haar op hun tanden... of het anders in het openbaar niet altijd willen tonen. Gelukkig hebben ze nog elkaar, is de conclusie. Marjane Satrapi schrijft er met enthousiasme over. In die mate zelfs dat de stripstijl ondergeschikt is aan het verhaal. De tekeningen dienen slechts als duiding voor welke vrouw er aan het woord is en waar ze het over heeft. Dit soort neergeschreven en geïllustreerd verslag is evenwel nergens langdradig. Integendeel, het leest vlot weg en je wordt slechts gestopt in je voortgang door het wegslikken van een emotie of twee-drie. Persepolis zal Satrapi nimmer weten te overtreffen, maar een theevisite slaan we niet af.
> DAVID STEENHUYSE — december 2006