LUXLEY 1
Het Boze Oog
Francisco Ruizgé + Valérie Mangin • Bee Dee
58 p. (SC)
|
|
| Een X te veel |
|
De proloog ontvouwt de dreiging: op 15 juni 1191 betreedt een invasiemacht van 125.000 Maya's, Inca's en Azteken de Europese kusten. Ze profiteren van de afwezigheid van de christelijke vorsten die in het Heilige Land op kruistocht zijn. In zes maanden tijd zijn Engeland en Frankrijk onderworpen. De naar Frankrijk uitgeweken Robin Hood is een van de rebellen die strijden tegen de overmacht, maar in 1199 wordt het verzet opgerold en wordt Robin Hood (ofwel Robin van Luxley) gevangen gezet in het kasteel van het Louvre. Daar zetelt heer Vucub-Noh die met zijn derde oog (een in zijn voorhoofd ingelegde, glazen bol) de toekomst kan voorspellen. Hoewel hij voorziet dat Robin zich aan zijn zijde zal scharen, moet hij er wel een psychologisch steekspel van maken om 'm naar de dark side te lokken. Zal Robin zwichten door in Vucub-Nohs opdracht de Franse koning Lodewijk VIII te vermoorden, of is Robin slimmer dan Vucub-Noh doorheeft?
Bij een eerste doorbladering viel het ons zwaar dat dit verhaal met een leviterende indiaan met heel wat gedoe over een bol in zijn kop weer eens zou uitdraaien op typisch Franse, hoogdravende fantasy. Kwamen wij — gelukkig — bedrogen uit, zeg! De botsing tussen twee culturen en twee godsdiensten biedt inderdaad stof tot over- en-weer geargumenteer, maar wordt nergens nadrukkelijk als statement gebombardeerd. Naast het brengen van een ongemeen boeiend en entertainend verhaal, zijn vooral de diverse pogingen om Robin Hood psychisch onderuit te halen de ware inzet van Luxley. Met een opponent die het toch allemaal beter weet, heeft Robin heel wat kracht nodig om de rechtstreekse en onrechtstreekse aanvallen te weerstaan. Overbodige moeite vindt Vucub-Noh, want Robin wordt toch zijn rechterhand. Valérie Mangin heeft de spanning goed gedoseerd. Hoeft het te verrassen dat het einde een fantastische cliffhanger oplevert? Uitkijken naar deel 2 dus.
Het weldra te verschijnen tweede deel zullen we evenwel met argusogen bekijken. De uitgever beloofde ons namelijk dat het de laatste keer is dat er zoveel schrijffouten langs de eindredactie zullen passeren. De typ- en ergerlijke dt-fouten willen we zuchtend vergeven, maar er moet duidelijk worden rechtgezet dat in dit verhaal of in dit tijdperk onmogelijk een Franse koning Lodewijk XVIII kon meespelen. Op de backcover staat het nochtans correct: die X is er te veel aan. Met dit alles zouden zouden we nog vergeten het tekenwerk van de Spanjaard Francisco Ruizgé aan te stippen: knap, hoor! |
|
| > DAVID STEENHUYSE — december 2006 |
