Het gaat van kwaad naar erger voor de diverse protagonisten in Wild River. Landbouwer Robert Frazer loopt er sinds de ontvoering van zijn vrouw Elisabeth en zoon Joshua door de Crow-indianen onverzorgd bij. De dag vooraleer een grootscheepse expeditie vertrekt om onder meer een spoor terug te vinden van Roberts gezin, schiet hij nog een indiaan neer wier kind het speelgoed van Joshua in bezit heeft. Ondertussen doen trappers McNeal en Labiche een lugubere ontdekking op een van de oevers van de rivier. Daar ontmoeten ze ook eerwaarde Thrower die een gemeeschap leidt waar bekeerde indianen terechtkunnen in Babel, een nederzetting zo groot dat het voor een stad kan doorgaan. Beide trappers voelen er zich niet op hun gemak. Thrower houdt er volgens hen despotische en sektaire trekjes op na. Niet als laatste, maar wel als belangrijkste hoofdpersonage is er nog Elisabeth. Ze roept de hulp in van een blanke handelaar om haar te bevrijden van de Crows. Helaas voor Elisabeth heeft hij zo zijn eigen plannen met haar. Robert zal moeten kiezen: zijn vrouw of zijn zoon. En op de achtergrond van dit alles ziet het ernaar uit dat er een oorlog met de indianen op til staat.

We lopen niet over van enthousiasme voor het tekenwerk van Vincent Wagner, al doet-ie het beter dan in Mysteries. Zijn hoofden zijn rudimentair waardoor we soms enkel aan de kledij van een personage het verschil kunnen zien met een ander personage. Decors zijn te schetsmatig uitgewerkt en sinds de uitvinding van Photoshop is er echt al wel een beter gebruik van het programma aangewend. Daartegenover staat dat Wagner best wel weet hoe hij een pagina op een boeiende en dynamische manier moet opzetten, zijn beeld moet kadreren voor een grotere impact en zijn perspectief moet kantelen voor het opbouwen van sfeer en spanning. En zijn dikbuikige Thrower vergeten we beslist niet!

Zelf ook regisseur zijnde hamert Erik Van Looy, de presentator van De Slimste Mens ter Wereld , bij een kwisvraag over films steeds op het belang van een regisseur en hoe vaak hij of zij wordt vergeten. Het kost de kandidaten steeds punten bij het niet-vermelden van een regisseur. Eenzelfde fenomeen merken we op bij strips waar een scenarist te vaak over het hoofd wordt gezien, op een kanon als Jean Van Hamme na dan. We bedoelen maar dat Roger Seiter best wat meer krediet verdient sinds Fog. Met Wild River schreef hij een retespannend avonturen- en achtervolgingsverhaal waarvan het vervolg en de afloop niet te voorspellen valt. Denk daaraan als je dit album in de winkel doorbladert en het op basis van enkel de tekeningen zou terugleggen.