Collega Tom De Lentdecker schreef het al in zijn bespreking over Long John Silver 2 dat je al van slechte huize moet zijn om een sterk verhaal — een klassieker zowaar — te verkloten, wil je er een bewerking van maken. Het gebeurt, hoor, maar dan duidelijk door derderangsscenaristen. Pierre Boisserie behoort niet tot die categorie. Steevast met De Graaf van Monte Cristo (als je het boek van Alexandre Dumas niet hebt gelezen dan ken je misschien de verfilming met Jim Caviezel en Guy Pearce in de hoofdrollen) in het achterhoofd maakte hij er een spannende, moderne thriller van, een epos met het thema from zero to hero to zero to hero in zeven delen. Met deel 2 is een eerste cyclus afgerond.

Nadat hij er door een gigantisch complot in werd geluisd door zijn beste vriend was ook het gerecht niet mals voor onze onfortuinlijke vriend Alexandre die van fraude en moord wordt beschuldigd. Het verdict is een celstraf van 22 jaar. Zelfs zijn eigen moeder moet niet meer van hem weten. Hij verliest alles wat hij liefhad. En zij die hem nog willen helpen, stoot hij zelf af. In de gevangenis leert hij zijn oudere celgenoot beter kennen. Hij introduceert Alexandre in de informatica. Liet Dumas zijn held nog een tunnel graven en zijn eigen dood ensceneren, dan voorzag Boisserie een ontsnapping dankzij een computervirus en een helikopter.

Van Érik Juszezak verscheen net ook Empire USA 3, zijn deelname aan de conceptreeks van Stephen Desberg. Al sinds de dramatische thrillerserie Oki hielden we hem in het oog. Zijn nette realistische tekenstijl spreekt ons wel aan. Een spijtige anekdote schreef Juszezak in de marge van pagina 25. De dag dat hij aan die pagina werkte, stierf zijn zusje. De woede en machteloosheid zien we vertaald in de laatste prent van de pagina. From hero to zero maal twee is één zaak. Van een ideale zondebok en passief wrak evolueren naar een ondernemende manskerel met wraak als belangrijkste drijfveer is een andere. Eigenlijk kennen we het einde al — De Graaf van Monte Cristo is een van onze favoriete verhalen — maar wat zou het? Voor de rit naar het einde hebben we de aankoop van de zeven delen zeker over.