JASON BRICE 1 Wat Geschreven Staat
Milan Jovanovic + Alcante • Dupuis (Spotlight) 56 p. (SC)
|
|
Niets op aan te merken |
|
Begin oktober 2008 ging op vtm het tv-programma Het Zesde Zintuig van start waarin allerhande paragnosten, wichelaars, helderzienden dan wel heldervoelenden, kaartlegsters en andere kwakzalvers zo hard mogelijk hun best mogen doen om niet door de mand te vallen. Nog meer dan hun fantasme om verhalen te verzinnen die op het lijf van hun slachtoffer lijken geschreven te zijn, lullen ze erop los als een voorspelling of een mededeling achteraf helemaal niet blijkt te kloppen. Ook Alcante is een fantast, maar hem laten we dat toe want hij is een stripscenarist, een verhalenverteller en -verzinner.
Zo brengt hij zijn held Jason Brice in het Londen van 1920 in het geweer tegen bedriegers van bovenvermeld slag. In de proloog gaat hem dat heel makkelijk af. Er is niet meer dan een leugen voor nodig om twee charlatans op de knieën te krijgen. Zijn volgende zaak is heel wat vreemder. In een boek uit 1902 staat in detail beschreven hoe het schip de Titan tegen een ijsberg knalt en zinkt. Een gegeven dat tien jaar later bewaarheid werd met de Titanic. Ondertussen komen er bij Mrs. Prendergast ook voorspellingen uit die stonden beschreven in een boekje van dezelfde auteur en daar is zij danig van onder de indruk. Jason Brice besluit haar te helpen.
Na de wisselvallige conceptreeks Pandora Box is dit pas de tweede reeks van Alcante. Eigenlijk hebben we er niets op aan te merken en dat mag je interpreteren in een positieve context. Of misschien is er toch het volgende: hij heeft Jason behept met een opiumverslaving. Dit komt al aan bod in dit deel, maar er wordt niet echt iets mee gedaan. Wellicht zorgt het in volgende delen nog voor problemen en dan is de introductie toch al vakkundig in het verhaal gebracht.
Milan Jovanovic overtuigde ons al met De Slang onder het IJs. In Jason Brice trekt hij een ander register open. Het historische tijdskader laat meer detail toe en sfeer. Hij is er duidelijk op vooruitgegaan want zelfs in zwart-wit zouden zijn platen er nog goed uitzien. Zijn kadrages zijn beter uitgedacht, toch ook iets waar we nu op letten. Doet Jason jou trouwens ook denken aan een mix van James Bond- vertolker Daniel Craig en Vladimir Poetin? |
|
> DAVID STEENHUYSE — oktober 2008 |