Een groot ijsblok is losgekomen van de Noordpool en dreigt het zeevaartverkeer te verstoren. Een kolfje naar de hand van de stoutmoedige piloot Dakota die als professie koos voor het vernietigen van ruimteafval, maar van tijd tot tijd naar de Aarde terugkeert. Veel heeft hij er niet meer te zoeken sinds zijn dochtertje overleed aan de gevolgen van radioactieve straling door een gevonden stukje van een satelliet dat uit de ruimte was gevallen op de boerderij van haar opa. Hij wierp zich op zijn job en werd er de beste in. In het ijsblok vond hij echter een kist die niet te openen valt door de wetenschappers die zich over het vreemde fenomeen buigen. De kist is volgens dateringsformules al tienduizend jaar oud. Na een paar vruchteloze pogingen, lukt het enkel Dakota om de kist te openen. Er blijkt een naakt meisje in te zitten. Wie is zij en waar komt ze vandaan? Het wordt al meteen bestempeld als de grootste archeologische ontdekking van deze eeuw (en we hebben het over het jaar 2070). Later wordt het liever top secret gehouden door het leger. Elders wordt een trein overvallen die water vervoert, een kostbaar en peperduur goedje. De treinbestuurster zal nog een grote rol vervullen in het leven van het meisje uit de kist.

Je zou het hem niet nageven, maar Boyan Kovacevic tekende eerder mee aan de reeks Rubine. We herkenden hem eigenlijk enkel aan zijn handtekening aan het einde van het album. Daniel Pecqueur bewijst dat hij naast Golden City (waarvan net ook weer een dijk van een album verscheen) en Golden Cup (later te verschijnen bij dezelfde uitgever) nog wat anders kan schrijven, al blijft het zich in de toekomst afspelen. Deel 2 is net uit in het Frans en kreeg al de kritiek dat er te veel tekst in staat, te veel uitleg om alles in het verhaal te duiden. Da's nu niet meteen iets waar we naar uitkijken. Voorlopig houden we ons sterk met dit prima begin van een nieuwe reeks.