Wat een leven moet die Gerrit De Jager wel hebben? Kijk, dat vroegen we ons af toen hij ons in dit interview toevertrouwde dat de Doorzon-verhalen dicht bij zijn echte leven staan. Echt doorsnee zijn de Doorzons immers niet. Pa Doorzon is een religieuze pornoverslaafde die een seksloos huwelijk slijt met de tendensieuze feministe Mieke. Hun inwonende kinderen zijn al even doorsnee. Doortje die gehuwd is met de Surinaamse lamzak Arie Bleekjes bekwaamt zich in tal van seksuele fetisjen. Broertje Tonnie hokt samen met Aries broer, Kees. En tenslotte heb je nog het nakomertje Ronnie die op zijn twaalfde de buurvrouw zwanger had gemaakt van een vijfling en zich nu braaf bezig houdt met het dealen van harddrugs. Enfin, de familie Doorzon is een typische familie uit de Vinex-wijken. Dit zijn immense nieuwbouwwijken vol doorzonwoningen die rond 1994 op grote schaal werden gebouwd rond de grote Nederlandse steden.

Op de vooravond van hun dertigste verjaardag zijn de Doorzons grafisch enorm geëvolueerd. Net zoals De Jagers grote held Kuifje werden alle rimpels en decors uitgevlakt en mooi herleid tot de pure essentie. Helaas geldt die vervlakking ook voor de moppen. Er was een tijd dat we de strips van deze Nederlandse familiale hoeksteen van de beschaving rauw verslonden. Grof, cynisch en uiterst origineel. De laatste jaren was dit een flink stuk minder. De opkomst van de platvloerse Nederlandse strips (Joop Klepzeiker en co) en de schokkende realiteit (Spuiten en Slikken, de Tokkies, Balkenende,...) deden Gerrit De Jagers situatiehumor verbleken. Of het nu komt door zijn werk voor Margriet en andere damesbladen, feit is dat de grappen vrouwelijker werden. Niet de pointe telt maar de weg naar de ontknoping. Deze is vaak grappiger dan de mop zelf. Ook dit dertigste album (nr. 13 verscheen nooit!) herkauwt gezapig de bekende ingrediënten.

En dan plots, ergens halfweg, vindt De Jager de lang gezochte uitweg uit de impasse. De hele uitgemolken setting, in casu de Labradorstraat (een eerbetoon aan de straat waar Kuifje woonde), moet en gaat tegen de grond. Na enkele spitante gags eindigt dit album met een onverwachts "Helemaal het Einde"! Het zal toch niet waar zijn... Niet nu.