—Ping— Hé, een e-mail met zanderige en zilte groeten uit de Caraïben?! Het was een berichtje van een ontspannen Réné Sterne met superfijne antwoorden op onze Franquin-vraagjes. Genieten. Een dikke week later, op woensdag 15 november 2006 liet zijn hart hem bruutweg in de steek. Hij was amper 54 jaar. Vandaag, anderhalf jaar later, ligt er eindelijk een prachtig eerbetoon aan een van onze favoriete tekenaars in jouw stripwinkel: de mooi uitgegeven integrale van Adler. Ondanks een resem aan prijzen en onderscheidingen bleef deze reeks altijd fel onderschat. Tijd om hier verandering in te brengen!

De bundeling omvat de eerste vijf albums van de gedeserteerde Duitse oorlogspiloot Adler Von Berg. Samen met zijn kompaan Kurt baat hij sinds 1942 een kleine luchtvaartmaatschappij uit die hem brengt naar de meest ontoegankelijke gebieden van Afghanistan, Mexico en Tahiti. Op de bres voor elk mogelijk onrecht doet Adler ons nog het meest denken aan een viriele versie van de coole Maarten Milaan. Kortom, een ware vrouwenmagneet. En dat kunnen onaardse schoonheden Maana, Nâ, Maya en vooral de Ierse Helen ons alleen maar bevestigen. Het boeiendste van de serie is dat de karakters steeds complexer worden en de situaties abstracter. Hetzelfde geldt voor de tekeningen. Net zoals de stripreeks Madila van zijn vrouw Chantal De Spiegeleer is de hele setting in de eerste twee albums modieus stijf. Pas vanaf het prima derde deel, Muerte Transit, werd de tekst geminimaliseerd en ontdooiden de tekeningen. In het prachtige schattenjachtverhaal Black Bounty doet de voormalige geschiedenis- en filosofieprofessor zijn bijnaam pas echt alle eer aan. Als een zwaluw doorklieft deze stern zijn verhaal om ons dan plots weer hoog in de blauwe lucht van een afstand te begluren. Zelden was de balans tussen ritme, karikatuur, detail en openheid zo perfect.

Die drang naar perfectionisme bereikte zijn hoogtepunt in zijn Blake en Mortimer-verhaal op scenario van Jean Van Hamme. Na enkele jaren arbeid was hij amper twintig pagina’s ver*. Alles moest en zou Jacobsiaans correct zijn. Zelfs al betekende dit dat hij dagen zat uit te vlooien hoe je een Engelse deurknop uit de jaren vijftig moest tekenen... In afwachting van de ultieme Olrik, herlezen we nogmaals Adler. Het was mooi. Heel mooi.

* Na zijn dood besloot zijn vrouw Chantal De Spiegeleer het verhaal verder af te werken. Je leest er alles over in het zeer uitgebreide, biografische dossier over René Sterne in deze integrale.