DE DROOM VAN JERUZALEM 1
De Heilige Militie
Lionel Marty + Philippe Thirault • Dupuis (Impressie(s))
48 p. (HC)
|
|
| Hard in beeld |
|
Hermance, een jongen van een jaar of tien bezit een wonderlijke kracht. Mits stimulatie door zijn moeder kan hij door handoplegging dodelijke verwondingen genezen. Na de dood van zijn moeder en stiefvader, die als godsdienstfanaticus de gevestigde orde bedreigde, wordt de jongen onderworpen aan een helse foltering. Langzaam zou zijn lichaam verbranden op de brandstapel, ware het niet dat Hermance een wonder laat geschieden. Het vuur van de brandstapel vernietigt de toeschouwers. De jongen ontsnapt. Gered door zigeuners komt Hermance er vanaf met zwaarverbrande voeten. Voortaan staat hij bekend als Duivelspoot.
Ver van dit alles maken we kennis met Karlis Oresund alias Zwarte Lijf. De onversaagde en meedogenloze killer baant zich een weg door Europa. Hierbij ontziet hij god noch gebod. Wat een van zijn zoveelste vermoorde tegenstanders had moeten worden, zal echter een keerpunt in zijn leven blijken. Een priester daagt hem uit om een crucifix te kussen. Zwarte Lijf doet dit tegen zijn principes en voelt hierbij de aanwezigheid van God. Meteen komt hij tot inkeer. Voortaan zal zijn zwaard ten dienste staan van het goede. Hij treedt in dienst bij Bohemund van Tarente. Samen trekken ze met een leger Normandische soldaten richting Jeruzalem. Onderweg ontmoeten Duivelspoot en Zwarte Lijf elkaar. De eerste is zijn geloof kwijt, de tweede vastberaden de wereld te zuiveren van addergebroed.
Hoe krijg je 400.000 Europeanen zo gek om op kruistocht te gaan naar Jeruzalem? Er zijn bibliotheken volgeschreven die het verhaal van naaldje tot draadje vertellen. Voor scenaristen komt het er dus op aan originaliteit in hun kruisvaartverhaal te brengen. Philippe Thirault koos ervoor het geheel met een catholic fantasy-sausje te overgieten. Toch vormen klassieke scenario-elementen van de slechterik die tot inkeer komt en de underdog met bijzondere krachten de basis van het verhaal. Het bewijs dat het niet altijd grootser of spectaculairder moet zijn. De achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt neemt dan weer afstand van de klassieke kruisvaartverhalen.
Waar maar al te vaak Godfried van Bouillon of Raymond van Toulouse gevolgd worden als leiders van de kruistocht, kiest Philippe Thirault ervoor de excentrieke Normandische vorst Bohemund van Tarente in beeld te brengen. Deze ietwat vergeten edelman schopte het tot koning van Antiochië en stond bekend om zijn opvliegende karakter en zijn harde hand. We zijn alvast benieuwd hoe Thirault hem op de achtergrond van zijn verhaal verder zal laten optreden. Gevoelige lezers wensen we te waarschuwen. De middeleeuwen brengen de auteurs hard in beeld. Het verhaal toont een kille wreedaardighheid die meteen een beklijvende sfeer oproept en niemand onberoerd zal laten. Dat Thirault spanning en sfeer kan creëren mag duidelijk wezen. In Het Meisje van de Yukon en nog meer in Lucy (twee andere series van zijn hand in de collectie Impressie(s)) krijgen we een idee van zijn scenariokunsten.
We weten niet waar tekenaar Lionel Marty zijn inspiratie vandaan haalde, maar we krijgen zomaar even 14de-eeuwse harnassen voorgeschoteld in wat duidelijk de 11de eeuw moet zijn. We vergeven hem dit kleine detail maar al te graag. Het draagt bij tot de perfecte symbiose die ontstaan is uit zijn tekenwerk en het verhaal van Thirault. Harde en expliciete scènes, stoere ridders in dito harnassen, het plaatje klopt volledig. Fans van Ridder Walder en consorten zullen in hun nopjes zijn met De Droom van Jeruzalem. Dit is het eerste deel van een vierluik en we laten maar al te graag de volgende delen op ons afkomen. |
|
| > JACKY CORNELIS — februari 2007 |
