Het is dus allemaal in het stadhuis van Brussel te doen. Achter deze deuren worden William Vance en Jean Van Hamme eerst voor een privéonderonsje onthaald door burgemeester Freddy Thielemans. Daar krijgen ze elk een boek over de Brusselse wijk de Marollen.

Pas na het privéonderhoud mag de pers erbij. Hierbij dus een poseermoment met het gekregen boek onder de arm. Van de Vlaamse pers is onze huisfotograaf trouwens de enige aanwezige. Voor de rest zijn er niet spectaculair veel fotografen en slechts één tv-ploeg van de Waalse commerciële omroep RTL-TVI.

Vance kwam van Spanje overgewaaid met vrouw, kinderen en kleinkinderen. Rechts zijn echtgenote Petra die al lange tijd Vance' albums inkleurt.

De korte toespraak van burgemeester Thielemans is inclusief een promopraatje voor de inspanningen van de stad Brussel om er een stripstad van te maken, iets waar hij in dit stripfeestjaar aardig in slaagt.

Tot de toeschouwers enkele notabelen uit de kring van Vance en de uitgeverij die we straks nader toelichten.

Een van de attributen om van Vance officieel een ereburger te maken, is een oorkonde...

... waarvoor Vance zijn erkentelijkheid uit.

Een tweede attribuut is een medaille.

Op deze foto met stemmige belichting gloort de zon op Vance' gezicht. Waarschijnlijk door de emotie overmand, krijgt hij een blackout en raakt niet meer uit zijn woorden.

Burgemeester Thielemans komt 'm bijstaan. Vance raakt er weer helemaal bovenop en heeft het onder meer over de vaak voorkomende vraag wanneer er weer een nieuw album an XIII verschijnt. Volgens Le Soir van 9 oktober gebeurt dat tegen eind 2010, maar Vance benadrukt nu al dat dit later zal zijn.

Na de toespraak volgt applaus van familie, vrienden, collega's en werkgevers.

Een volgend punt op de agenda is de onthulling van een illustratie.

Deze illustratie zal in 2011 een nieuwe stripmuur sieren in onze hoofdstad. Vance ziet dat het goed is en daar is Philippe Close, de schepen van toerisme rechts van hem blij mee. De schepen is tevens verantwoordelijk voor alle stripmuren in Brussel, en dat zijn er heel wat.

Goed gezien? Deze illustratie komt ook voor op de achterkant van de XIII-albums.

Een hartelijk klopje op de schouder krijgt hij hier van Jean Van Hamme, de successcenarist die van XIII een intrigerende Europese bestseller maakte. Eerst grapt Van Hamme met Vance' verhuis naar Spanje. Hij beweert dat Vance op hen neerkijkt en dat het hier niet goed genoeg is waarna het komt tot een gemoedelijk moment in het genre "het is maar om te lachen!"

Een praatje voor de televisie hoort erbij, zij aan zij.

Na de plechtigheden is het tijd voor een glaasje, in open lucht op het balkon van het stadhuis met een mooi overzicht op de prachtige Grote Markt. Op de markt beginnen toeristen het gezelschap boven hen te fotograferen. Zij hebben door dat er boven hen iets speciaals aan de gang is.

Links Vincent Montagne, de ceo van het Franse uitgeversconcern Média-Participations, zeg maar de grote baas van Dargaud, Dupuis, Lombard, Kana, Lucky Productions en de aangesloten uitgeverijtjes van Blake en Mortimer en Bollie en Billie. Rechts van Van Hamme staat zijn vrouw Huguette Mariën die in de crisisperiode van enkele jaren geleden het bestuur van Dupuis een tijdje waarnam.

Nog een mooi gezelschap, van links naar rechts: Jean Dufaux, Yves Schlirf (de verantwoordelijike voor de Franse poot van Kana die tevens de Belgen Vance en Van Hamme vertegenwoordigt bij Dargaud Frankrijk), uitgeefdirecteur van Lombard Yves Sente, tevens de nieuwe scenarist van XIII (naast Thorgal en Blake en Mortimer) en Jean Auquier van het Belgisch Stripcentrum.

De burgemeester in gesprek met Vance' familie.

Jean Dufaux, een van de tevreden aanwezigen, en Yves Schlirf. Deze man staat zo'n beetje aan de basis van de hedendaagse ex-libris die je bij strips kan krijgen of kopen. In 1981 kwam de Brusselse stripzaak Schlirf Book (waar Yves toen de uitbater van was) op het idee om een gratis extraatje weg te schenken bij de aankoop van een bepaald album, specifiek naar aanleiding van het verschijnen van Inspecteur Canardo 1: Moord in de Berm. Op honderdvijftig exemplaren verscheen een kleine ex-libris in zwart-wit, genummerd en gesigneerd door de auteur, opgeplakt op de binnenkant van het album. Kort daarop ‹ uiteraard kende deze marketingtruc een gigantisch succes ‹ volgden andere, zeg maar àlle andere stripspeciaalzaken in Brussel hetzelfde voorbeeld. Voor nieuwe titels werden ex-librissen uitgegeven tussen de vijftig en vierhonderd exemplaren. In plaats van de toen toegestane concurrentiekortingen van twintig procent te geven voor albums zonder ex-libris, betaalde de klant de door de uitgever vastgelegde prijs voor albums mét ex-libris. Het publiek vroeg meer en ook de grote auteurs speelden het spel mee. Tegenwoordig zijn ex-librissen in zeer sterke mate bepalend voor de winst van veel Brusselse stripspeciaalzaken. In Frankrijk kenden ze al vanaf 1981 de door de wet Lang vastgelegde vaste boekenprijs waardoor dergelijke uitgavezottigheden zoals in België financieel niet rendabel leken. Het was pas in 1994 dat twee Parijse stripspeciaalzaken de handen in elkaar sloegen en gezamenlijk een ex-libris uitgaven om ten eerste het hoofd te bieden aan de supermarkten en grote ketens (same old story). MÒbius (voor het album Stel) en François Boucq (voor Fré van der Mugge 3: De Tanden van de Haai) genoten de eer de eerste Franse stripex-librissen te mogen maken... Maar we wijken serieus af van Vance.

Vance en zijn grote baas, zoals je wil, Vincent Montagne.

Na de plechtigheden en het aperitief staat een lunch op het, euh, menu in een restaurant in de buurt van Manneken Pis. Bij deze laten we hen.

> foto's door RAYMOND LAGAE
commentaar door DAVID STEENHUYSE
— 17 oktober 2009