|
Voor Steven Dupré
is het een drukke periode. Veel tijd om stil
te staan bij het zilveren jubileum van zijn
eerste strip Romeo's Kustperikelen
(verschenen in de stripbundel Zee Zon
Zand bij Standaard Uitgeverij)
heeft hij niet. In de eerste plaats is er
de promotie voor De Inval/De Aanval,
het eerste album van zijn nieuwe reeks Midgard,
een album waar we sedert de voorpublicatie
van de eerste pagina's in Stripgids
(nummer 20, juni 2010) vol verwachting naar
uitkeken. Op 10 december wordt Dupré
in de bloemetjes gezet op het Strip
Turnhout-festival waar de man de
Bronzen Adhemar, de Vlaamse
Cultuurprijs voor de Strip, in ontvangst zal
nemen. Om het jaar in schoonheid af te sluiten
verschijnt eind december het zesde album van
Kaamelott. En wat zeggen we dan?
Tijd voor een interview!
Tekst: Koen Claeys
© illustraties: Steven Dupré /
Stripgilde |
|
|
|
Steven
Dupré
"Mannekes
die met zwaarden staan te zwaaien en af en
toe een paard dat langskomt, teken ik veel
liever dan autootjes en hedendaagse toestanden." |
Midgard was oorspronkelijk bedoeld als animatieproject.
Steven Dupré:
"Nee, ik heb het bedoeld als een strip.
Het is uitgegroeid tot een animatieproject en uiteindelijk
dan toch maar een strip geworden. Het heeft een
heel parcours afgelegd. Nadat Sarah & Robin
was gestopt, heb ik Midgard her en der
aangeboden, maar het werd overal geweigerd. Toen
het eerste Coma-album juist uit was bij
Glénat kwam een animatieproducent
me vragen of ik geen ideeën had voor animatieprojecten.
Als je er op dat moment in de kast hebt liggen...
Pas op, het blijft natuurlijk veel werk om dat om
te vormen naar een ander medium. Ik heb een script
geschreven voor een animatiefilm, maar uiteindelijk
is die producent failliet gegaan. Zo is het animatieproject
in de kast geraakt
en het ligt er nu nog altijd. Ik dacht: als het
geen film wordt dan maak ik er toch een strip van.
Als een idee zijn tijd krijgt om te rijpen, komt
dat uiteindelijk meestal het verhaal ten goede.
Dus eigenlijk ben ik er achteraf bekeken niet rouwig
om dat het zo lang heeft geduurd."
Toen die producent failliet ging, heb je dan geprobeerd
om er toch nog een animatiefilm van te maken?
Steven Dupré:
"Nee, ik ben niet zo thuis in die
animatiewereld. De nodige budgetten zijn ook gigantisch
in vergelijking met wat een strip kost. Ik heb wel
de rechten van dat animatieproject teruggekocht
voor het geval er toch ooit nog iets van zou terecht
komen.
Een jaar of twee geleden ben ik stilletjes aan begonnen
aan de strip, tussen twee albums van Kaamelott
door. Het heeft zelfs uiteindelijk nog langer geduurd
dan ik had gedacht doordat ik daarbovenop nog het
tekenwerk voor Interpol 1 en fragmentjes
van De Herinnering aan Abraham 1 en 2 verzorgd
heb. Toen ik wist dat Casterman
mee aan boord stapte, heb ik aan de laatste 120
pagina’s wel in één rits kunnen
doorwerken."
In welke mate is het verhaal van de strip
gewijzigd in die jaren?
Steven Dupré:
"Het concept zag er in het begin helemaal
anders uit. Er was bijvoorbeeld geen sprake van
aliens. Die zijn er pas achteraf met de tekenfilm
bijgekomen. Die was dan weer geschreven als een
film van 72 minuten. Dat is vrij kort en dus moet
het ook rap vooruit gaan. Met de strip wou ik iets
van lange adem maken. Het is dan ook veel meer uitgebreid.
Voorgeschiedenissen kwamen in de film bijvoorbeeld
helemaal niet aan bod. In deel 2 zal ik wel meer
elementen uit het tekenfilmscript verwerken, dat
loopt min of meer gelijk, en nadien wijk ik er af
en toe weer van af."
Midgard is in het Frans door Uitgeverij
Casterman uitgegeven. Is het uitgeven van de Nederlandstalige
editie door de Stripgilde een bewuste keuze van
jou geweest?
Steven Dupré:
"De strip werd destijds dus overal
geweigerd, maar ik geloofde erin en ik wilde het
echt graag maken. Dan heb ik gezegd van ja, als
geen enkele uitgever dit wil hebben dan doe ik het
gewoon zelf. Maar als ik alles zelf wou doen dan
moest ik een juridische vennootschapsvorm of zo
oprichten. Dat wordt een hoop gedoe terwijl de Stripgilde
dat al heeft. Het voordeel van met de Stripgilde
te werken, is dat je met andere mensen de krachten
kunt bundelen. Als het systeem zoals we het nu hebben
uitgedokterd, blijkt te werken zullen ook andere
auteurs de mogelijkheid hebben om mee in dat systeem
te stappen zodat we samen sterker staan, een fonds
kunnen opbouwen,... Het heeft volgens mij alleen
maar voordelen. Toen ik had besloten om met de Stripgilde
samen te werken, was er nog geen sprake van Casterman.
Wanneer zij dan lieten weten dat ze de Franstalige
versie wilden uitgeven, heb ik gezegd van ja, maar
niet in het Nederlands. De plannen met de Stripgilde
waren al te vergevorderd om het allemaal terug te
laten schieten. Daar komt nog bij dat als je een
boek laat uitgeven door Casterman, je als auteur
minder verdient in vergelijking met het systeem
dat we met de Stripgilde hebben opgezet."
Voor de derde keer duiken er Vikingen op in een
strip van jou.
Steven Dupré:
"Ja. Het is heel macho natuurlijk.
Ze hielden er een zeer gewelddadige cultuur op na
wat me mogelijkheden ten over geeft om boeiende
verhalen te vertellen. En wat natuurlijk ook meespeelt:
ik teken dat gewoon graag. Mannekes die
met zwaarden staan te zwaaien en af en toe een paard
dat langskomt, teken ik veel liever dan autootjes
en hedendaagse toestanden."
Heb je favoriete Vikingstrips?
Steven Dupré:
"Euhm... Thorgal las ik vroeger
graag. Af en toe koop ik nog wel een album van die
reeks, maar ik ben niet echt meer mee. De humoristische
strip Walhalla van de Deen Peter
Madsen las ik ook graag. Sven the Returned
in de comicreeks Northlanders vind ik ook
heel goed."
Zou je het zien zitten om een Thorgal-spin-off
te tekenen?
Steven Dupré:
"Ewel ja, maar ze zullen dat aan mij
niet komen vragen. (lacht)"
Welk personage zou je dan het liefst onder
handen nemen?
Steven Dupré:
"Ik heb er niets van getekend dus
ik kan niet zeggen welk personage goed in mijn vingers
zit of waar ik goed mee uit de voeten kan. Geen
idee."
In welk mate doe je inspanningen om alle details
historisch juist te hebben?
Steven Dupré:
"Niet veel. Ik heb bijvoorbeeld lemen
hutjes vlakbij de kust getekend. Er was daar geen
leem en aangezien ze destijds bouwden met wat er
voor handen was, waren er daar toen volgens mij
geen lemen hutjes. Dus klopt dat al niet, maar dat
kan mij niet schelen. Ik vind zoiets ook niet essentieel
om een verhaal te vertellen. Ik wil gewoon dat mensen
zich amuseren met wat ze lezen en uit welk materiaal
een emmer gemaakt is, dat speelt geen rol voor het
verhaal. Ik documenteer me wel, ik zoek wel het
een en ander op, maar ik ga daar niet zover in dat
echt alles moet kloppen. Ik heb zeker niet de pretentie
een historicus te zijn."
De sf-zijde van het verhaal bevat zeer gedetailleerde
tekenplaten. Heeft het tekenwerk voor deze helft
meer tijd in beslag genomen?
Steven Dupré:
"Meer tijd... niet echt. In het begin
wel omdat ik nog nooit sciencefiction getekend had
en ik had er geen flauw idee van hoe het er allemaal
zou uitzien. Ik heb zelfs geen voorstudies gemaakt
en fantaseerde gewoon terwijl ik aan het tekenen
was.
Ter inspiratie heb ik me wel een boek gekocht van
een Duitse designer die futuristische voertuigen
ontwierp, eigenlijk ook omdat ik die technische
schetsen zo knap vind. Het interesseert me niet
om ontwerpschetsen van auto's te maken; maar ik
sta toch in bewondering voor de wijze waarop die
cleane, steriele dingen getekend zijn zonder dat
ze clean of steriel lijken."
Het is dus niet zo dat je er invloeden van Mœbius
of Star Wars in gestoken hebt ?
Steven Dupré:
"Ik ben zeker geen grote fan van sciencefiction.
Mijn kinderen kijken wel eens naar Star Wars,
maar ik vind dat saaie films. Weet je, met The
Matrix had ik dat ook. Iedereen vertelde me
dat ik die film moest zien, ik heb een half uur
bekeken en ben in slaap gesukkeld. Zo'n geleuter
kon me absoluut niet boeien.
Wat ik dan wel weet te waarderen zijn de boeken
van Marvano. Dat is sciencefiction,
maar het zijn in de eerste plaats verhalen die over
mensen van vlees en bloed gaan. Die worstelen dan
bijvoorbeeld met morele dilemma's en dat maakt het
dan weer interessant. De film Enemy Mine
vond ik ook zeer goed omdat interessante personages
centraal staan, maar als het draait rond special
effects: laat het dan maar zitten."
In de jaren 1990 was er sprake dat je met Marvano
ging samenwerken. Ging dat je eerste sciencefictionstrip
worden?
Steven Dupré:
"Het was geen sciencefiction en dat
boek is twee jaar geleden verschenen: Het Kleine
Afscheid. Het werd uiteindelijk getekend door
Magda. Marvano en ik konden dat
destijds niet maken voor de prijs die ze ons ervoor
wilden betalen. We moeten er wel van kunnen leven
hé, het is onze job."
Sta je open voor elk genre?
Steven Dupré:
"Ik denk dat wel."
Ook
erotiek?
Steven Dupré:
"Ja, zelfs dat. Ik heb dat trouwens
al gedaan: My Secret Life bij Saga
Uitgaven, een klein boekske met
erotische illustraties. Dat was oorspronkelijk een
boek dat ooit op de index van de katholieke kerk
heeft gestaan. Een fragment daarvan heb ik vertaald
van het Engels naar het Nederlands en ik heb dat
geïllustreerd."
In de Franse editie van Midgard
zijn de eerste pagina's van beide zijden ingekleurd.
Ook het gebruik van rasterpatronen en snelheidslijnen
deden me aan manga denken.
Steven Dupré:
"Dat is eigenlijk gegroeid uit praktische
overwegingen. Ik wilde een dik boek in zwart-wit
maken en ik vond dat het met de toevoeging van die
rasters beter werkte dan enkel de lijntekeningen.
Je kunt trouwens vergelijken met de pagina's die
in de Stripgids van september staan. Het
grootste deel daarvan is zonder rasters. Ik was
begonnen met de pagina's zelf van rasters te voorzien.
Maar nadat ik vijftig pagina's had gedaan, crashte
mijn computer. Ik heb er twintig pagina's van kunnen
recupereren en had geen zin meer om het opnieuw
te doen. Ik heb die rastering dan uitbesteed aan
Patrick Van Oppen. Daar ben ik
nu blij om want ik vind dat hij het uiteindelijk
véél beter heeft gedaan dan ikzelf
zou kunnen."
Die ingekleurde pagina's zijn een idee van de Franse
uitgever. Dat is er pas gekomen nadat het Nederlandstalige
boek al was gedrukt, anders had die er ook zo uitgezien."
Heeft Casterman dit gedaan om ook mangafans
aan te spreken?
Steven Dupré:
"Ik denk het wel. De keuze voor dat
formaat kwam er omdat ik het zelf aangenamer vind
om een dik boek in een klein formaat te lezen. Dat
is veel handiger, bijvoorbeeld op een overvolle
trein, in vergelijking met een klassiek album."
Hoe ver ben je al gevorderd met Midgard?
Steven Dupré:
"Ik heb deel 1 afgewerkt en deel 2
is geschreven."
Wanneer mogen we het vervolg in de winkelrekken
verwachten?
Steven Dupré:
"Het volgende deel moet er volgend
jaar in september zijn. Het plan is om afwisselend
te werken aan een album van Kaamelott en
een album van Midgard. De volgende delen
zullen geen 220 pagina's bevatten, ze worden dunner
(82 pagina's) en goedkoper."
Hoeveel delen van Midgard zullen
er dan in totaal verschijnen?
Steven Dupré:
"Ik denk een stuk of tien-twaalf,
'k weet het niet. Dan zitten we aan een duizendtal
bladzijden, dan zal 't verhaal wel verteld zijn.
De respons moet natuurlijk groot genoeg zijn zodat
zowel Casterman als ik ermee kunnen doorgaan."
Hoe
staat het met de verkoop van Kaamelott?
Steven Dupré:
"Heel goed, prima. Ik mag daar absoluut
niet over klagen. Het eerste deel zit al aan zijn
zesde druk en de andere delen zijn ook al minstens
één keer herdrukt, iets wat tegenwoordig
helemaal niet meer zo vanzelfsprekend is. Ik ben
nu aan mijn zesde Kaamelott bezig. Het
is mijn eerste reeks waarvan er al zes albums zijn
verschenen (Steven vergeet nu even zijn twintigdelige
reeks Wolf, red.). Ik ben voordien altijd zo
versnipperd bezig geweest. (lacht)"
Kristof Spaey heeft voor Brabant Strip
Magazine een mooi artikel geschreven waarin
hij uitlegt waarom jij de terechte winnaar bent
van de Bronzen Adhemar. (Lees het ook op zijn site)
Steven Dupré:
"Ik geef hem volmondig gelijk!"
Is die bewondering wederzijds?
Steven Dupré:
"Het is moeilijk voor mij om hierop
te antwoorden. Ik ben namelijk altijd Kristofs mentor
geweest: hij heeft stage gelopen bij mij en ik heb
hem advies gegeven over vanalles en nog wat. Maar
dat is nu aan het keren. Kristof is zeer getalenteerd
en heeft alles in zich om een hele grote te worden.
Hij is ook nog maar 28 jaar, hij heeft nog tijd.
Hij is niet de persoon die zal wegdeemsteren of
iets anders zal doen bij gebrek aan erkenning. Nee
jong, dat geloof ik nooit. Hij heeft een enorme
gedrevenheid, iets wat je niet mag onderschatten
in deze branche."
Wat mogen de bezoekers verwachten op de aan jou
gewijde expo op Strip Turnhout?
Steven Dupré:
"Ik weet niet of het zal lukken, maar
ik hoop dat ik er alle pagina's van Midgard
zal kunnen exposeren samen met nog een twintigtal
ongebruikte platen en wat voorbereidend werk. Er
zal ook nog wat van mijn andere reeksen hangen,
maar ik wil voornamelijk de focus op zowel Midgard
als Kaamelott leggen." |
|