Voor Steven Dupré is het een drukke periode. Veel tijd om stil te staan bij het zilveren jubileum van zijn eerste strip Romeo's Kustperikelen (verschenen in de stripbundel Zee Zon Zand bij Standaard Uitgeverij) heeft hij niet. In de eerste plaats is er de promotie voor De Inval/De Aanval, het eerste album van zijn nieuwe reeks Midgard, een album waar we sedert de voorpublicatie van de eerste pagina's in Stripgids (nummer 20, juni 2010) vol verwachting naar uitkeken. Op 10 december wordt Dupré in de bloemetjes gezet op het Strip Turnhout-festival waar de man de Bronzen Adhemar, de Vlaamse Cultuurprijs voor de Strip, in ontvangst zal nemen. Om het jaar in schoonheid af te sluiten verschijnt eind december het zesde album van Kaamelott. En wat zeggen we dan? Tijd voor een interview!

Tekst: Koen Claeys
© illustraties: Steven Dupré / Stripgilde

 
24/09
  
 
Steven Dupré
"Mannekes die met zwaarden staan te zwaaien en af en toe een paard dat langskomt, teken ik veel liever dan autootjes en hedendaagse toestanden."


Midgard was oorspronkelijk bedoeld als animatieproject.
Steven Dupré: "Nee, ik heb het bedoeld als een strip. Het is uitgegroeid tot een animatieproject en uiteindelijk dan toch maar een strip geworden. Het heeft een heel parcours afgelegd. Nadat Sarah & Robin was gestopt, heb ik Midgard her en der aangeboden, maar het werd overal geweigerd. Toen het eerste Coma-album juist uit was bij Glénat kwam een animatieproducent me vragen of ik geen ideeën had voor animatieprojecten. Als je er op dat moment in de kast hebt liggen...
Pas op, het blijft natuurlijk veel werk om dat om te vormen naar een ander medium. Ik heb een script geschreven voor een animatiefilm, maar uiteindelijk is die producent failliet gegaan. Zo is het animatieproject in de kast geraakt en het ligt er nu nog altijd. Ik dacht: als het geen film wordt dan maak ik er toch een strip van. Als een idee zijn tijd krijgt om te rijpen, komt dat uiteindelijk meestal het verhaal ten goede. Dus eigenlijk ben ik er achteraf bekeken niet rouwig om dat het zo lang heeft geduurd."

Toen die producent failliet ging, heb je dan geprobeerd om er toch nog een animatiefilm van te maken?
Steven Dupré: "Nee, ik ben niet zo thuis in die animatiewereld. De nodige budgetten zijn ook gigantisch in vergelijking met wat een strip kost. Ik heb wel de rechten van dat animatieproject teruggekocht voor het geval er toch ooit nog iets van zou terecht komen.
Een jaar of twee geleden ben ik stilletjes aan begonnen aan de strip, tussen twee albums van Kaamelott door. Het heeft zelfs uiteindelijk nog langer geduurd dan ik had gedacht doordat ik daarbovenop nog het tekenwerk voor Interpol 1 en fragmentjes van De Herinnering aan Abraham 1 en 2 verzorgd heb. Toen ik wist dat Casterman mee aan boord stapte, heb ik aan de laatste 120 pagina’s wel in één rits kunnen doorwerken."

In welke mate is het verhaal van de strip gewijzigd in die jaren?
Steven Dupré: "Het concept zag er in het begin helemaal anders uit. Er was bijvoorbeeld geen sprake van aliens. Die zijn er pas achteraf met de tekenfilm bijgekomen. Die was dan weer geschreven als een film van 72 minuten. Dat is vrij kort en dus moet het ook rap vooruit gaan. Met de strip wou ik iets van lange adem maken. Het is dan ook veel meer uitgebreid. Voorgeschiedenissen kwamen in de film bijvoorbeeld helemaal niet aan bod. In deel 2 zal ik wel meer elementen uit het tekenfilmscript verwerken, dat loopt min of meer gelijk, en nadien wijk ik er af en toe weer van af."



Midgard is in het Frans door Uitgeverij Casterman uitgegeven. Is het uitgeven van de Nederlandstalige editie door de Stripgilde een bewuste keuze van jou geweest?
Steven Dupré: "De strip werd destijds dus overal geweigerd, maar ik geloofde erin en ik wilde het echt graag maken. Dan heb ik gezegd van ja, als geen enkele uitgever dit wil hebben dan doe ik het gewoon zelf. Maar als ik alles zelf wou doen dan moest ik een juridische vennootschapsvorm of zo oprichten. Dat wordt een hoop gedoe terwijl de Stripgilde dat al heeft. Het voordeel van met de Stripgilde te werken, is dat je met andere mensen de krachten kunt bundelen. Als het systeem zoals we het nu hebben uitgedokterd, blijkt te werken zullen ook andere auteurs de mogelijkheid hebben om mee in dat systeem te stappen zodat we samen sterker staan, een fonds kunnen opbouwen,... Het heeft volgens mij alleen maar voordelen. Toen ik had besloten om met de Stripgilde samen te werken, was er nog geen sprake van Casterman. Wanneer zij dan lieten weten dat ze de Franstalige versie wilden uitgeven, heb ik gezegd van ja, maar niet in het Nederlands. De plannen met de Stripgilde waren al te vergevorderd om het allemaal terug te laten schieten. Daar komt nog bij dat als je een boek laat uitgeven door Casterman, je als auteur minder verdient in vergelijking met het systeem dat we met de Stripgilde hebben opgezet."

Voor de derde keer duiken er Vikingen op in een strip van jou.
Steven Dupré: "Ja. Het is heel macho natuurlijk. Ze hielden er een zeer gewelddadige cultuur op na wat me mogelijkheden ten over geeft om boeiende verhalen te vertellen. En wat natuurlijk ook meespeelt: ik teken dat gewoon graag. Mannekes die met zwaarden staan te zwaaien en af en toe een paard dat langskomt, teken ik veel liever dan autootjes en hedendaagse toestanden."

Heb je favoriete Vikingstrips?
Steven Dupré: "Euhm... Thorgal las ik vroeger graag. Af en toe koop ik nog wel een album van die reeks, maar ik ben niet echt meer mee. De humoristische strip Walhalla van de Deen Peter Madsen las ik ook graag. Sven the Returned in de comicreeks Northlanders vind ik ook heel goed."

Zou je het zien zitten om een Thorgal-spin-off te tekenen?
Steven Dupré: "Ewel ja, maar ze zullen dat aan mij niet komen vragen. (lacht)"

Welk personage zou je dan het liefst onder handen nemen?
Steven Dupré: "Ik heb er niets van getekend dus ik kan niet zeggen welk personage goed in mijn vingers zit of waar ik goed mee uit de voeten kan. Geen idee."



In welk mate doe je inspanningen om alle details historisch juist te hebben?
Steven Dupré: "Niet veel. Ik heb bijvoorbeeld lemen hutjes vlakbij de kust getekend. Er was daar geen leem en aangezien ze destijds bouwden met wat er voor handen was, waren er daar toen volgens mij geen lemen hutjes. Dus klopt dat al niet, maar dat kan mij niet schelen. Ik vind zoiets ook niet essentieel om een verhaal te vertellen. Ik wil gewoon dat mensen zich amuseren met wat ze lezen en uit welk materiaal een emmer gemaakt is, dat speelt geen rol voor het verhaal. Ik documenteer me wel, ik zoek wel het een en ander op, maar ik ga daar niet zover in dat echt alles moet kloppen. Ik heb zeker niet de pretentie een historicus te zijn."

De sf-zijde van het verhaal bevat zeer gedetailleerde tekenplaten. Heeft het tekenwerk voor deze helft meer tijd in beslag genomen?
Steven Dupré: "Meer tijd... niet echt. In het begin wel omdat ik nog nooit sciencefiction getekend had en ik had er geen flauw idee van hoe het er allemaal zou uitzien. Ik heb zelfs geen voorstudies gemaakt en fantaseerde gewoon terwijl ik aan het tekenen was.
Ter inspiratie heb ik me wel een boek gekocht van een Duitse designer die futuristische voertuigen ontwierp, eigenlijk ook omdat ik die technische schetsen zo knap vind. Het interesseert me niet om ontwerpschetsen van auto's te maken; maar ik sta toch in bewondering voor de wijze waarop die cleane, steriele dingen getekend zijn zonder dat ze clean of steriel lijken."

Het is dus niet zo dat je er invloeden van Mœbius of Star Wars in gestoken hebt ?
Steven Dupré: "Ik ben zeker geen grote fan van sciencefiction. Mijn kinderen kijken wel eens naar Star Wars, maar ik vind dat saaie films. Weet je, met The Matrix had ik dat ook. Iedereen vertelde me dat ik die film moest zien, ik heb een half uur bekeken en ben in slaap gesukkeld. Zo'n geleuter kon me absoluut niet boeien.
Wat ik dan wel weet te waarderen zijn de boeken van Marvano. Dat is sciencefiction, maar het zijn in de eerste plaats verhalen die over mensen van vlees en bloed gaan. Die worstelen dan bijvoorbeeld met morele dilemma's en dat maakt het dan weer interessant. De film Enemy Mine vond ik ook zeer goed omdat interessante personages centraal staan, maar als het draait rond special effects: laat het dan maar zitten."



In de jaren 1990 was er sprake dat je met Marvano ging samenwerken. Ging dat je eerste sciencefictionstrip worden?
Steven Dupré: "Het was geen sciencefiction en dat boek is twee jaar geleden verschenen: Het Kleine Afscheid. Het werd uiteindelijk getekend door Magda. Marvano en ik konden dat destijds niet maken voor de prijs die ze ons ervoor wilden betalen. We moeten er wel van kunnen leven hé, het is onze job."

Sta je open voor elk genre?
Steven Dupré: "Ik denk dat wel."

Ook erotiek?
Steven Dupré: "Ja, zelfs dat. Ik heb dat trouwens al gedaan: My Secret Life bij Saga Uitgaven, een klein boekske met erotische illustraties. Dat was oorspronkelijk een boek dat ooit op de index van de katholieke kerk heeft gestaan. Een fragment daarvan heb ik vertaald van het Engels naar het Nederlands en ik heb dat geïllustreerd."

In de Franse editie van Midgard zijn de eerste pagina's van beide zijden ingekleurd. Ook het gebruik van rasterpatronen en snelheidslijnen deden me aan manga denken.
Steven Dupré: "Dat is eigenlijk gegroeid uit praktische overwegingen. Ik wilde een dik boek in zwart-wit maken en ik vond dat het met de toevoeging van die rasters beter werkte dan enkel de lijntekeningen. Je kunt trouwens vergelijken met de pagina's die in de Stripgids van september staan. Het grootste deel daarvan is zonder rasters. Ik was begonnen met de pagina's zelf van rasters te voorzien. Maar nadat ik vijftig pagina's had gedaan, crashte mijn computer. Ik heb er twintig pagina's van kunnen recupereren en had geen zin meer om het opnieuw te doen. Ik heb die rastering dan uitbesteed aan Patrick Van Oppen. Daar ben ik nu blij om want ik vind dat hij het uiteindelijk véél beter heeft gedaan dan ikzelf zou kunnen."
Die ingekleurde pagina's zijn een idee van de Franse uitgever. Dat is er pas gekomen nadat het Nederlandstalige boek al was gedrukt, anders had die er ook zo uitgezien."

Heeft Casterman dit gedaan om ook mangafans aan te spreken?
Steven Dupré: "Ik denk het wel. De keuze voor dat formaat kwam er omdat ik het zelf aangenamer vind om een dik boek in een klein formaat te lezen. Dat is veel handiger, bijvoorbeeld op een overvolle trein, in vergelijking met een klassiek album."



Hoe ver ben je al gevorderd met Midgard?
Steven Dupré: "Ik heb deel 1 afgewerkt en deel 2 is geschreven."

Wanneer mogen we het vervolg in de winkelrekken verwachten?
Steven Dupré: "Het volgende deel moet er volgend jaar in september zijn. Het plan is om afwisselend te werken aan een album van Kaamelott en een album van Midgard. De volgende delen zullen geen 220 pagina's bevatten, ze worden dunner (82 pagina's) en goedkoper."

Hoeveel delen van Midgard zullen er dan in totaal verschijnen?
Steven Dupré: "Ik denk een stuk of tien-twaalf, 'k weet het niet. Dan zitten we aan een duizendtal bladzijden, dan zal 't verhaal wel verteld zijn. De respons moet natuurlijk groot genoeg zijn zodat zowel Casterman als ik ermee kunnen doorgaan."

Hoe staat het met de verkoop van Kaamelott?
Steven Dupré: "Heel goed, prima. Ik mag daar absoluut niet over klagen. Het eerste deel zit al aan zijn zesde druk en de andere delen zijn ook al minstens één keer herdrukt, iets wat tegenwoordig helemaal niet meer zo vanzelfsprekend is. Ik ben nu aan mijn zesde Kaamelott bezig. Het is mijn eerste reeks waarvan er al zes albums zijn verschenen (Steven vergeet nu even zijn twintigdelige reeks Wolf, red.). Ik ben voordien altijd zo versnipperd bezig geweest. (lacht)"

Kristof Spaey heeft voor Brabant Strip Magazine een mooi artikel geschreven waarin hij uitlegt waarom jij de terechte winnaar bent van de Bronzen Adhemar. (Lees het ook op zijn site)
Steven Dupré: "Ik geef hem volmondig gelijk!"

Is die bewondering wederzijds?
Steven Dupré: "Het is moeilijk voor mij om hierop te antwoorden. Ik ben namelijk altijd Kristofs mentor geweest: hij heeft stage gelopen bij mij en ik heb hem advies gegeven over vanalles en nog wat. Maar dat is nu aan het keren. Kristof is zeer getalenteerd en heeft alles in zich om een hele grote te worden. Hij is ook nog maar 28 jaar, hij heeft nog tijd. Hij is niet de persoon die zal wegdeemsteren of iets anders zal doen bij gebrek aan erkenning. Nee jong, dat geloof ik nooit. Hij heeft een enorme gedrevenheid, iets wat je niet mag onderschatten in deze branche."



Wat mogen de bezoekers verwachten op de aan jou gewijde expo op Strip Turnhout?
Steven Dupré: "Ik weet niet of het zal lukken, maar ik hoop dat ik er alle pagina's van Midgard zal kunnen exposeren samen met nog een twintigtal ongebruikte platen en wat voorbereidend werk. Er zal ook nog wat van mijn andere reeksen hangen, maar ik wil voornamelijk de focus op zowel Midgard als Kaamelott leggen."