Met de verschijning van het vijftigste album van F.C. De Kampioenen als actuele kapstok togen Wouter Porteman en Peter D'Herdt op de Boekenbeurs in Antwerpen naar Hec Leemans voor een commentaarinterview. Zij legden de Vlaamse succesauteur negen platen voor uit verschillende albums. Geen willekeurige platen, maar wel secuur uitgezochte pagina's waar een bepaalde vraag of thema aan vasthangt. Aan Hec Leemans om die te voorzien van het nodige commentaar. Hieronder vind je het resultaat van deze originele manier van interviewen.

Hec Leemans: "Deze is erg plezant. Die clown (Gust, wp/pd'h) begint een groot deel van zijn uitspraken met "dat ". "Dat het formidabel is", "Dat het zus is", "Dat het zo is", enzovoort. Ik heb dat altijd een leuke taalkundige vondst gevonden."

Heeft Het Plezante Circus uw werk beïnvloed?
Hec Leemans: "Natuurlijk! Strips zoals Het Plezante Cirkus, De Lustige Kapoentjes, Suske en Wiske, Nero,... die maken allemaal deel uit van mijn jeugd. Ik ben ermee opgevoed en gevormd als tekenaar."

Vond u in Het Plezante Cirkus de inspiratie voor uw Circus Maximus?
Hec Leemans: "Bewust is er geen beïnvloeding geweest, maar Het Plezante Cirkus was alleszins een van de eerste circusstrips. De idee voor Circus Maximus kwam eigenlijk van Pirana die er de eerste dertig à veertig stroken van heeft geschreven. Het heette eerst anders, maar ik heb het later in Circus Maximus veranderd. (mijmerend) Goh, dat is al lang geleden, haast eeuwen geleden."

Pirana was toen ongetwijfeld nog niet de Pirana zoals we die nu kennen?
Hec Leemans: "Toch wel, hoor, hij hield toen al van scherpe humor. Hij was trouwens destijds een van de eersten om Monty Python te ontdekken, diep in de jaren zestig. Ik heb de Pythons dankzij hem leren kennen.
(kijkt bewonderend naar de plaat) Dit is echt leuk getekend. Men zegt wel eens dat het niet meer van deze tijd is, maar ik geloof dat niet. Ik vind dat dit soort strips een eeuwigheidswaarde heeft, door de eenvoud en de directheid. Voor mij is het niet de beste strip van Vandersteen, maar het blijft een leuke jeugdherinnering."

Hec Leemans: "Franz. Weer een realist en eentje die mooi paarden kon tekenen. Ik moet zeggen dat ik nooit echt dol geweest ben van zijn stijl, al ben ik zijn tekeningen met de jaren meer gaan appreciëren, vooral dan in Lotusbloem. Dit is Jugurtha, niet? Nooit gelezen."

We wilden het vooral over de paarden hebben.
Hec Leemans: "Franz was dol op paarden. Hij was een echte paardenkenner, al vind ik ze bij hem niet altijd zó goed getekend... (lacht) Jullie wilden het over paarden hebben? Kijk, dit paard is bijvoorbeeld niet echt geslaagd. Het komt bij mij ook voor, hoor. Vergeet ook niet dat Franz een veeltekenaar was."

Is het niet ontzettend moeilijk om paarden te tekenen?
Hec Leemans: "Ja, maar het is nog veel moeilijker om olifanten en leeuwen te tekenen. Je moet dat oefenen. Paarden zitten intussen in mijn vingers, leeuwen en olifanten niet. Ik zat in Frankrijk (waar Leemans een buitenverblijf heeft, wp/pd'h) zonder documentatie toen ik het circusverhaal van F.C. De Kampioenen tekende. Het is dan geen sinecure om uit het blote hoofd die dieren te tekenen. Met paarden lukt dat intussen wel. Ik teken ze ook graag omwille van het leven dat erin zit. Je moet eerst begrijpen hoe zo'n beest beweegt, springt, loopt en valt. Je moet altijd observeren. Een paard stopt nooit met bewegen."

Bouwt u een tekening op zoals Paul Cuvelier die eerst het geraamte schetste het dan verder aankleedde?
Hec Leemans: "Inderdaad. Eigenlijk ga ik daar in de eerste plaats af op mijn instinct. Ik heb nooit paarden nagetekend van foto's, of zelfs in de natuur. Ik heb dat wel geprobeerd maar zo'n beest staat nooit stil, hè. Wat ik wel doe: ik kijk zeer veel naar paarden. Als ik een paard op televisie zie, dan bekijk ik die bewegingen in slowmotion. Die beelden probeer je op te slaan in je geheugen en te gebruiken als het nodig is. Voor de rest is het feeling. Kijk, je ziet op deze plaat dat ook Franz dat doet. Door de paarden te laten steunen op een poot, creëer je echt een illusie van beweging.

Mogen wij u eigenlijk een tekenaar noemen of toch eerder een scenarist?
Hec Leemans: "Ik hoop allebei te zijn. Ik schrijf zeer graag en ik heb ook altijd die ambitie gehad. Maar goed. Als ik absoluut zou moeten kiezen en maar een van de twee zou mogen blijven doen, zou ik voor het tekenen gaan."

Hec Leemans: "Dit is Fritz van den Heuvel, zeker? Joris (Fritz van den Heuvel heet in het echte leven Joris Vermassen, wp/pd'h) heeft al een lange weg afgelegd sinds deze plaat uit zijn debuutjaren. Dit is een beetje camp. Niet echt mijn favoriete genre. Zijn tekenwerk iswel enorm geëvolueerd sinds dit hier. De Bamburgers, op zijn scenario, hebben we recent ook een nominatie gegeven voor de Bronzen Adhemar waarvoor ik voorzitter van de jury ben."

Op de voorstelling van het laatste boek van Erik Meynen, zagen we Fritz met u praten. Het viel ons op dat hij u met een vorm van respect aansprak, precies zoals bij een vaderfiguur...
Hec Leemans: (vol ongeloof) "Serieus? Tja, ik ken Joris natuurlijk al zeer lang..."

... Voel je het respect van de jongere generatie?
Hec Leemans: (resoluut) "Absoluut niet."

Ook niet van Wim Swerts, bijvoorbeeld?
Hec Leemans: "Bij Wim is het inderdaad anders. Van hem en Luc (Vanas, wp/pd'h) voel ik dat wel in zekere mate, maar van anderen voel ik dat totaal niet. Zeker niet van jongere tekenaars, wel integendeel."

Hoe bedoelt u?
Hec Leemans: "Ik weet eigenlijk niet wat ze over mij denken. Het kan me ook niet schelen. Ik denk wel dat Joris mijn werk apprecieert, maar opkijken? Het zal gewoon zijn van nature respectvolle blik zijn." (lacht)

Een van uw assistenten is Tom Bouden. Hoe verloopt die samenwerking?
Hec Leemans: "Hij woont in Brugge en ik woon in Gent. Ik schrijf en schets alles. En ik inkt de voornaamste figuren en zeker de koppen. Tom tekent al de rest. En we sturen de tekeningen over en weer. Meer is het eigenlijk niet."

Van Tom wordt wel eens gezegd dat hij een harde werker is. We lazen een uitspraak van u over het verschil tussen vroeger en nu. De oudere generatie tekende vroeger veel meer dan wat de huidige generatie jaarlijkse moet produceren.
Hec Leemans: "Een van de dingen die ik apprecieer aan Tom is inderdaad dat zijn werk altijd op tijd klaar is. Dat is een goede kwaliteit. Het zou erg zijn als je een deadline niet haalt, omdat de assistent niet op tijd klaar is. Bij ons is dat nog nooit het geval geweest. Maar of hij een harde werker is, weet ik niet. Ik zit er niet de hele dag naast."

We hebben deze plaat ook uitgekozen omwille van de onomatopeeën. Van deel 50 van F.C. De Kampioenen komt ook een ingesproken versie op cd?
Hec Leemans: (enthousiast) "Ja, dat was heel leuk. Het was een fantastisch idee van Marijn Devalck (Balthazar Boma in de tv-reeks, wp/pd'h). We hebben dat hier vorig jaar op de Boekenbeurs besproken en het nadien aangekaart bij de uitgever."

Dus jullie idee was er nog voor de hype met De Lustige Lezers in Man Bijt Hond?
Hec Leemans: "Ja ja. Het was bij het schrijven wel wat wikken en wegen om iets te vinden dat geschikt was voor cd en voor een strip. De opnames zijn heel goed verlopen. Ik heb vorige maandag voor het eerst de afgewerkte cd gehoord en het resultaat is echt fantastisch. De bedoeling is dat je gewoon meeleest met de strip.

Is het wat gelukt met de onomatopeeën?
Hec Leemans: "Er zit zelfs een wegscheurende Ferrari in."

Zoals in Monty Python, met klapperende kokosnoten?
Hec Leemans: (lacht) "Nee, toch met het echte gebrul van een motor."

Hec Leemans: "Dit is weer een heel andere stijl."

Op die plaat zie je Berberian op een signeersessie. We kunnen ons inbeelden dat u heel wat meemaakt tijdens signeersessies. Een leuke anekdote?
Hec Leemans: "Eigenlijk ga ik niet meer naar stripbeurzen. Ik probeer het te vermijden omdat je er altijd dezelfde mensen tegenkomt. Hier, op de Boekenbeurs, ontmoet ik mijn echte lezers. Maar goed, een anekdote... Ik was ooit op een signeersessie aan de kust, in Bredene. Het was een mooie zonnige dag. We moesten plaatsnemen in een soort feestzaal op een paar honderd meter van de dijk. We zouden om 14 uur beginnen, en we waren allemaal wat vroeger. Onder andere Merho, Berck en Jean-Pol waren er ook. Alles stond netjes klaar, maar achteraan in de zaal was er nog een koffietafel aan de gang van een begrafenis. Dat liep een beetje uit. De dijk zag intussen zwart van het volk, maar bij ons kwam niemand. Gelukkig waren er een paar mensen van die koffietafel die iets lieten signeren. Dat waren die dag de enige klanten die we gezien hebben. Dus ik kan zeggen dat ik al eens op een begrafenis heb gesigneerd."

Ook de tekst in die plaat is veelbetekenend. Striptekenen wordt als beroep zelden au serieux genomen. Vanaf welk moment had u de indruk dat u serieus werd genomen?
Hec Leemans: "Van het moment dat ik betaald werd!" (lacht)

Die nieuwe Franse tekenstijl, ligt u dat?
Hec Leemans: "Als je daarmee die contemplatieve strips bedoelt, dan zeker niet. Een aantal van die strips vind ik zelfs gekrabbel. Wij keken vroeger op naar Franquin en al die andere lichtende voorbeelden en dachten dat we nooit zo goed zouden kunnen tekenen. Nu zie ik soms strips in de winkel liggen, waarvan de kinderen moeten denken: "Hé, dit kan ik ook!" En ze zitten er nog niet ver naast, ook. Maar ik ben natuurlijk van de oude garde en ik heb daar niets over te zeggen."

Wat vindt u van manga?
Hec Leemans: "Dat zegt me helemaal niets."

Hebt u er al gelezen?
Hec Leemans: "Neen, en ik ga er ook niet aan beginnen. Ik heb nog zoveel te doen. Manga neemt in Frankrijk al ruim een derde van de winkelrekken in beslag. Als ik Jean Van Hamme hoor verklaren dat hij 30% minder verkoopt omdat zijn fonds niet meer in de winkels ligt, dan is er een probleem. Mensen bestellen geen albums, strips zijn een impulsaankoop. En dat is dan nog Jean Van Hamme, hé! Europese strips liggen niet meer in de winkel want manga neemt een groot deel van hun plaats in. Is het dat wat men wil? Ik ben geen voorstander van protectionistische maatregelen, maar het zijn de uitgevers zelf die de markt kapot maken in de hoop een snelle boterham te verdienen. Als je dan hoort dat ze aan de andere kant geen inkomsten meer hebben omdat hun eigen fonds niet genoeg verkoopt, tja..."

In Vlaanderen is de situatie toch net hetzelfde. Hier wordt gewoon Frans werk vertaald...
Hec Leemans: "... Maar dat is wel nog steeds Europees werk!"

Hebt u nooit zin gehad om het in Frankrijk te proberen?
Hec Leemans: "Ja heel mijn leven al, maar ik zat gebonden aan een krant. Je kunt dan zeggen dat je daarmee stopt en iets gaan maken voor de Franse markt. Misschien had ik die keuze moeten maken. Soms betreur ik dat, maar ja: dat is het leven. Ik zat goed bij Bakelandt en dan blijf je verder doen.

Nino is toch in het buitenland verkocht? Dirk Stallaert zei ons dat er zeker dertien stuks verkocht zijn in Canada.
Hec Leemans: (lacht) "Het waren er wel een paar meer, hoor.

Je was er als de kippen bij om je bijdrage aan onze Franquin-vraagjes zelf te vertalen in het Frans. Is dat nog dat zoeken naar naambekendheid in Frankrijk?
Hec Leemans: "Nee. Ik vond gewoon dat als je een site in drie talen aanbiedt, dat de reacties er dan ook in drie talen moeten op staan. Alleen in het Nederlands komt dan niet serieus over."

Hec Leemans: "Dit is Marvano zeker? Alleszins van lang geleden."

Ja. Uit De Eeuwige Oorlog.
Hec Leemans: "Ik kan het tekenwerk van Marvano wel appreciëren. Ik vind het charmant en goed gedaan. Marvano is iemand die heel gewetensvol aan zijn tekeningen werkt. Maar ik moet tot mijn scha en schande bekennen dat ik De Eeuwige Oorlog nooit heb gelezen, in tegenstelling tot Dallas Barr."

Marvano is een tekenaar die lang aan een verhaal werkt. Hebt u nooit zin gehad om er even tussenuit te gaan en een volledig jaar te wijden aan één strip?
Hec Leemans: "Ik heb daar al aan gedacht, maar mijn probleem begint al met het uitbesteden van mijn werk. Ik zou niet weten hoe ik dat moet doen. Ik heb tot dusver niet de ideale assistent gevonden die in mijn schoenen zou kunnen staan."

Stel nu dat u die ideale assistent wel zou ontdekken, wat zou u dan denken van een soort alter ego. Zoals Jean Giraud iedereen verraste met zijn sf-identiteit Mœbius?
Hec Leemans: "Ik zou klassiekere strips maken dan dat. Ik wil zeker niet zover gaan als Mœbius die bepaalde substanties nam om zijn strips te tekenen. Waar ik van droom, zijn de klassieke hyperrealistische dingen. Rechtstreeks in kleur schilderen bijvoorbeeld. Ik zou ook graag de vierde Nino tekenen... en de vijfde en de zesde."

Zolang er geen dubbelganger is, komt er dus ook geen vierde Nino?
Hec Leemans: "Hoe wil je dat ik dat doe? Ik heb maar twee handen. Wanneer ik 's zomers terugkom van vakantie in Frankrijk, zeg ik telkens opnieuw tegen mijn vrouw dat ik ga beginnen aan Nino. De goesting is er, maar dan komt er weer een deadline van mijn huidige werk. Dat kan ik ook niet verwaarlozen."


Voor Bakelandt was er toch ook een periode, waarin uw inbreng minder was?
Hec Leemans: "Inderdaad, voor de laatste twintig albums heb ik niets meer getekend. Ze werden volledig door Claus (Scholz, de huidige tekenaar van De Rode Ridder, rechts op de foto hierboven, wp/pd'h) getekend. Ik had daar bijna een draad doorgeknipt en ik was daar niet helemaal gelukkig mee. Ik vond mezelf niet meer terug in die albums. Ik had wel de scenario's geschreven, maar ook dat gebeurde bijna tussen de soep en de patatten. Ik was veel meer bezig met F.C. De Kampioenen. Bakelandt ligt intussen stil maar is nog niet gedaan. Ik hoop er nog enkele te maken, maar wanneer?..."

Claus was dus ook niet de perfecte sidekick?
Hec Leemans: "Ik apprecieer Claus ten zeerste als tekenaar, maar in mijn ogen werkte de samenwerking beter toen ik de platen schetste en hij die afwerkte. In mijn ogen!"

Ligt dat dan ook niet aan uw perfectionisme, aan de moeite om iets uit handen te geven?
Hec Leemans: "Natuurlijk, maar het is wel mijn product. Ik wil een band blijven hebben met mijn strips. Anders schrijf ik zo'n scenario en lees ik dat later nooit meer terug. Ik krijg het album binnen, ik bekijk de tekeningen en zet het gewoon in de kast, wat ik zelf heb gemaakt en waar ik mezelf in terugvind, dat bekijk ik wel aandachtig."

We hadden het eerder al gehad over het vele werk dat in documenteren kruipt. Is het dan geen optie om je toe te leggen op sf?
Hec Leemans: (wijzend naar de plaat van Marvano) "Hoho, hier zitten ook pakken documentatie in. Kijk even naar die machine. Je moet hiervoor toch naar voorbeelden zoeken en die vervormen zonder dat ze hun geloofwaardigheid verliezen. Bovendien zegt sciencefiction op zich me niet veel. Geef mij maar humor of realisme. Het moet voor mij niet teveel gaan zweven."

Hec Leemans: "Deze heeft mij zeer diep geraakt. Het Jaar van de Olifant van Willy (Linthout, wp/pd'h). Als je weet hoe dit is ontstaan en waarom, dan vind ik dit zeer, zeer sterk. Ik wacht wel op de bundeling, om mij het verhaal aan te schaffen."

Het is eigenlijk erg dat dit is moeten gebeuren voor hij de appreciatie krijgt van de hele stripjournalistiek.
Hec Leemans: "Het zou beter geweest dat het Willy niet was overkomen, maar het is straf dat iemand dit op deze manier kan. En het werkt. Het is heel eenvoudig getekend, maar is zo efficiënt. Willy is een zeer goede verteller."

We zaten eigenlijk met een soort Oscar-gevoel. Pas als er persoonlijk drama mee gemoeid is, valt het werk op bij de juiste pers.
Hec Leemans: "De tekeningen verschillen in haast niets met de Urbanus-strips, maar het is de inhoud, het contrast tussen het harde verhaal en de simpele tekeningen. Urbanus was puur om te lachen. Dit ziet eruit als een grappige strip, maar het gaat om iets vreselijks. Als je dit realistisch zou tekenen, zou het verhaal minder goed werken."

Is dit een potentiële winnaar voor de grote stripprijzen van 2007?
Hec Leemans: "Ik weet niet welke prijzen er nog zijn dit jaar. De Bronzen Adhemar is al uitgereikt. Willy had van mij al massa's prijzen mogen ontvangen. Met Urbanus heeft hij toch ook een stuk Vlaamse stripgeschiedenis geschreven."

Urbanus werd in het begin ook blootgesteld aan de kritiek van de zogenaamde 'juiste pers', net zoals u. We hebben de discussie gevolgd tussen u en Jeroen Mirck (Nederlands (strip)journalist voor onder meer zijn eigen website Comicbase),...
Hec Leemans: "Ja, die man publiceert persoonlijke mails. Eigenlijk een inbreuk op de privacy, maar bon..."

Het was voor ons wel bijzonder interessant om te volgen. Toen we die mails lazen, moesten we denken aan Jeroen Brouwers die onlangs een literatuurprijs heeft geweigerd. U zet zich ook af tegen de idee dat kunstenaars per definitie voor een appel en een ei moeten werken, terwijl anderen...
Hec Leemans: (geagiteerd) "... Volgens hen moeten kunstenaars lijden. Ik wil over die gasten niet veel zeggen. Ik vind dat quantité négligable. Ik reageer daar in 99% van de gevallen niet op. Maak er maar 99,5% van."

U bent dus niet zoals Paul Jambers, die vaak op allerlei zaken in de pers reageert?
Hec Leemans: "Nee, in de regel reageer ik nooit. Maar die personen vallen me twee jaar na elkaar aan in kranten of fora, tja. Ze vergelijken mij dan met een maffiabaas in de stripwereld, die heel veel macht heeft over van alles en nog wat. Ik val uit de lucht als ik zoiets lees. De mensen die dat soort roddels op een forum brengen, zijn net degenen die de roddels hebben bedacht. En het is dan vaak nog niet erg beschaafd, ook. Negeren is dan het beste wat je kunt doen, anders ga je mee in hun polemiek en geef je hen het idee dat ze belangrijk zijn. (op dreef) Twee onnozele strips over een BV (Kim Clijsters, wp/pd'h) en ze bleven er maar op door gaan. Ik was haast een oorlogsmisdadiger! Ik kan daar nooit zelf over reageren, omdat ik dat recht niet had. Kim Clijsters moest daarin het woord voeren. En toen Standaard Uitgeverij kenbaar maakte dat er geen derde deel meer zou komen, schreef een bepaalde journalist dat de stripreeks geflopt was. 28.000 verkochte exemplaren is toch niet min?"

Ons gedacht! Terug naar een wat vrolijker ontwerp. Linthout heeft ooit met Merho een crossover gemaakt, Kiekebanus. U hebt ook heel veel raakvlakken met Merho (ze begonnen samen bij de krant Het Laatste Nieuws, Leemans nam ook de strip Jager Jansens van Merho over in het krantje van het leger, wp/pd'h). Zou een F.C. De Kampioenen meets Kiekeboe geen leuk idee zijn?
Hec Leemans: "We hebben al zoiets gedaan in De Strip van 7. We hebben toen ook een eenvoudiger formule gezocht, omdat het werk aan Kiekebanus erg intensief was geweest. We hebben allemaal al zo weinig tijd en waarom moeten we het ook doen? Het publiek zit er niet op te wachten."

Die commissie op ons idee hoeven we dus ook al niet te vragen. Weet u dat we stikjaloers zijn op u? U bent ooit nog het lief geweest van Fanny Kiekeboe (in Kies Kiekeboe, wp/pd'h).
Hec Leemans: (lacht) "Het heeft ook niet lang geduurd, hé, slechts één album. Merho heeft daarna trouwens ook zijn opwachting gemaakt in een album van Bakelandt, als Norbert Merhotinni."

Ook stripwinkelier Ad Hendrickx maakte al eens zijn opwachting in Bakelandt. Zijn er nog van die knipoogjes die door weinig lezers worden opgemerkt? We zagen onlangs de Begijntjes van Jommeke voorbijlopen in een album van F.C. De Kampioenen.
Hec Leemans: "Dat is een grap van Tom Bouden. Hij is daar dol op. Ikzelf kan mij niet direct andere knipogen herinneren."

Hec Leemans: "Dit vind ik een zeer goede doorstart van Martin Lodewijk en Claus."

We hadden verwacht dat u eigenlijk de nieuwe scenarist van De Rode Ridder ging worden.
Hec Leemans: "Men heeft me eigenlijk ooit eens gevraagd om dit te doen, maar ik had het al zo druk..."

... De blauwharige heks lijkt op Rooie Zita.
Hec Leemans: (geamuseerd) "Alle mooie vrouwen lijken op elkaar, zeker?"

Met Rooie Zita heeft u toch wel bakens verzet.
Hec Leemans: "Ja, zeker in de jaren zeventig."

Fanny poseerde onlangs op de cover van P-magazine. Was dat niet iets geweest voor Rooie Zita?
Hec Leemans: "Nee. Ik zou dat nooit doen. Ik kan niet echt verklaren waarom, een spontane reflex."

Hec Leemans: "Tiens, dat heb ik nog nooit gezien. Waar verschijnt dit?"

Dit komt uit Fedra, een magazine van de overheid en is getekend door Dirk Stallaert. Is Dirk de beste tekenaar met wie u ooit heeft gewerkt?
Hec Leemans: "Dirk Stallaert komt zeker en vast heel dicht in de buurt, maar hij zou Nino niet moeten tekenen in deze stijl. Dat zou ik niet appreciëren."

Hij heeft in een vroeger interview met ons ooit gezegd dat Nino op dat moment boven zijn kunnen was.
Hec Leemans: "Dat geloof ik niet. Het was goed en het werd alsmaar beter, Dirk moest er enkel voor zorgen dat de karikaturale afwijkingen niet te groot werden. Stallaert is een zeer groot vakman en zonder twijfel een van de beste tekenaars die we hebben."

Slotvraagje: mocht alles mogelijk zijn, met welke auteur zou u het liefst van al eens willen samenwerken?
Hec Leemans: "Alle mensen waarvoor ik heel veel bewondering heb, zijn allemaal complete auteurs. Hergé, Franquin, Tillieux,... die hebben geen tekenaar of scenarist nodig. Mocht ik heel veel tijd hebben en hij ook, dan zou ik wel eens een verhaal willen tekenen voor Jean Van Hamme. Zijn verhalen zijn niet altijd superorigineel maar hij kan heel goed om met de clichés én hij kan vertellen.
Als scenarist was ik graag verder gegaan met Stallaert op voorwaarde dat hij de stijl trouw zou blijven.
En met Luc en Wim werk ik ook graag samen. Dat zijn en blijven mijn poulains."

Bedankt voor dit interview!

Intussen is Johnny Voners (Xavier Waterslaeghers in de tv-serie) erbij komen zitten. Toch nog een vraagje over de cd-versie?

Johnny, we hoorden van Hec dat op de cd-versie van de vijftigste strip ook het geluid van een Ferrari voorkomt. Was jij het, die...
Johnny Voners: "... Natuurlijk! Ik had die dag net spruiten gegeten, dus dat ging prima!" (bulderend af)

> WOUTER PORTEMAN & PETER D'HERDT — november 2007