Of we de persvoorstelling van De Geverniste Vernepelingskes deel 5 wilden meemaken in het bijzijn van de auteurs Jan Bosschaert en Urbanus, hun collega's en geviseerde BV's die in hun blootje werden gezet? Natuurlijk! Het werd niet alleen een avondje BV's spotten in de Antwerpse club, maar ook GV's spotten: Geverniste Vernepelingskes of Gekende Vlamingen. Een verslag over musicerende tekenaars, beschilderde borsten en een kutblad.
Opgepast, deze pagina bevat expliciet naakt!

De organisatie ligt in handen van Standaard Uitgeverij, die de stripreeks uitgeeft, en Ché, het maandblad dat elke maand een verhaal voorpubliceert. Bovenstaande Ché-hostessen worden misschien zelf ooit nog een BV. Je weet maar nooit.

Alvorens Urbanus het volladen podium zou betreden, doen de persmensen al hun werk. Hier wordt zangeres, rockbabe en badpakkenmodel Roxane (voluit Roxane Kalishoek) voor de micro (dat grote ding links bovenaan in beeld) gehaald. Roxane is een beetje ziekjes en vertrekt vroeg. Gelukkig zien we haar nog net wegglippen en kunnen haar aan de deur tegenhouden. Effe in de kou staan wachten tot ons bandopnemertje wordt aangezet, heeft ze er graag voor over hoewel haar stem daardoor wellicht wordt aangetast. Sinds we in een vorig medialeven acteur Herbert Flack interviewden — maar wel naar aanleiding van de tv-reeks Les Steenforts naar de stripreeks De Meesters van de Gerst van Jean Van Hamme — waarna er niets op band bleek te staan, zijn we extra voorzichtig bij het gebruik van een bandopnemer. Oké, wat vond Roxane van de gelijkenis met haar karikatuur? Die had ze nog niet gezien! Maar als karikatuur zou dat wel meevallen. Het vergroot, versterkt of laat bepaalde uiterlijkheden weg. Of ze veel toffe reacties heeft gekregen op haar fotoshoot voor de voorbije badpakkenspecial van P-magazine, het wekelijkse zusterblad van Ché? Uiteraard, maar wie zou nu in haar gezicht zeggen dat hij of zij er niets aan vond? Meer dan dat en wat triviale info worden niet uitgewisseld. Veel beterschap dan maar... Later die avond zouden we ons dure bandopnemertje nog verliezen. Daar stond toch wel een interview op van welgeteld 1 minuut en 55 seconden. De dag erna voelen we trouwens zelf een kriebel in de keel met hoesten als gevolg.

Master of ceremonie en feestvarken van dienst (De Geverniste Vernepelingskes bestaat tien jaar) Urbanus heet ons welkom en bedankt ons voor onze komst. We trappen in zijn grapje dat de katten van Brad Pitt en andere wereldbekende burgers er ook zijn. Waar dan? Stomweg keken we om naar de richting waar hij naartoe wees... Ha ja, ze stuurden hun kat! De toon van de avond is gezet.

Jan Bosschaert en Urbanus brengen een liedje ten berde. Eigenlijk zit Bosschaert eerst achter een elektronisch orgel. Later die avond merken we op dat hij nu zelf het statuut van een BV kent. Zolang het maar om de twee jaar gebeurt, is het voor hem goed.

In het publiek staan enkele collega-auteurs. Links achteraan zien we het hoofd van Charel Cambré (Jump, Mega Mindy) opduiken. Centraal in beeld staat Dirk Stallaert met wie Urbanus de absurde gagreeks Plankgas en Plastronneke en de gagreeks voor kinderen Mieleke Melleke Mol heeft lopen.

Dirk Stallaert wordt door Urbanus uitgenodigd om zelf op het podium te komen. Samen met zijn broer bewijst Dirk dat hij naast een grandioos tekentalent ook een aardige noot muziek kan lezen. Het gitaarspel van beide heren valt ten zeerste in de smaak. Er zijn trouwens nog wel meer tekenaars die op een gitaar kunnen of konden tokkelen. Aloys Oosterwijk (Willems Wereld), Juanjo Guarnido (Blacksad), Robert van der Kroft (Claire), Hugo Pratt (Corto Maltese) en een hoop anderen die we nu toch wel glad vergeten, zeker!

Tussendoor nog wat BV's spotten. Eerlijk is eerlijk. We breken echt ons hoofd over wie de beide dames zijn die door Jan en alleman worden gefotografeerd of voor de camera (in dit geval die van het tv-programma De Rode Loper) worden gehaald. Toen het ons plots daagt dat het de schoonmaakdames van Schoon en Meedogenloos waren, begint de zoektocht naar hun namen die ergens sterven op de punt van onze tong die al rijkelijk de smaak van bier en hapjes te verwerken krijgt. Sien en Fien? Sien en Lien? Zijn dat niet de namen van De Kriegels? Sien en Maria! Sien De Clerck en Maria Mariën om vollediger te zijn. Maar vraag ons niet wie wie is.

Ook Tante Terry is van de partij, hoewel we haar zeker niet hadden verwacht. En al zeker niet als een getekende blote BV. Maar die vrees is ongegrond. In het album hebben de heren Bosschaert en Urbanus haar op dat gebied ontzien. Geen blote toestanden dus. De gastvrouw van Klein Klein Kleutertje en beste vriendin van eekhoorn Kraakje zet je niet in de zeik.

Kiekeboe-auteur Merho weet nog wat genieten is naast het bestieren van een succesvolle Vlaamse reeks.

Merho is dus zeker niet de enige tekenaar van Standaard Uitgeverij die de avond bijwoont. Vooraan is Hec Leemans te zien.

Merho is trouwens de peter van Kirsten Mertes, een van de finalistes van Miss Belgian Beauty die dit jaar zwaar in de schaduw staat van de privéperikelen van organisator Ignace Crombé met de losse handjes. Het houdt ons niet tegen om hier bij monde van Fanny Kiekeboe wat reclame te maken voor de wannabe-Miss.

Zo'n ex-Miss Belgian Beauty herkennen we hier (zij het een dag later) in de huid van Cynthia Reekmans.

Stripliefhebber Ben Crabbé mag zeker niet op het appel ontbreken. Hij woonde zelfs ooit boven een stripwinkel. Let ook op het meisje links achter hem. Haar zien we straks nog terug. Er valt niet aan te ontkomen.

Striptekenaars, BV's en als extra onderverdeling waren er ook nog de muzikanten en zangers die vanavond present tekenen. Hier Jan De Smet van De Nieuwe Snaar en Jan De Wilde. Jan De Smet heeft een grote collectie platen die hij in de meeste gevallen enkel voor de hoes koopt. Als er een pin-up opstaat, is hij extra tevreden. Met een album als De Geverniste Vernepelingskes wordt hij in een andere orde content gesteld.

Bij het binnenkomen krijgt elke bezoeker een Ché-sticker met op de achterkant een nummer. Daarmee kan je misschien een spetterende prijs winnen. Het blijkt toch om iets anders te gaan. De winnaar of winnares krijgt de eer om zich naakt te laten beschilderen door Jan Bosschaert. Uiteraard is dit in scène gezet, maar wat zaten wij even met de piepers. Hierna volgt de livebodypaintsessie.

Nog in een kamerjas betreedt de uitverkorene een apart podium waar het tekenmateriaal van Bosschaert al staat uitgestald. Het meisje is van hals tot onderstel besmeerd met een wit goedje, een laag waarop makkelijker valt te tekenen en dat het mogelijk maakt om sneller de verf van zich af te wassen, veronderstellen we.

Dit is dus het hele tekenproces waarbij de achterkant niet is vergeten.

Voor een afdruk op doek wordt het model omwikkeld met het doek in kwestie. Voor de foto ziet Urbanus precies liever niet dat de melkwitte borstjes op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Te laat!

Nog wat BV's op de korrel nemen. Hier Rik Torfs, hoogleraar kerkelijk recht en halftijds mediafiguur. Daarnaast (rechts) natuurlijk Tante Terry.

Zanger Roland zien we plots voor onze neus en dus langs de bar passeren. Of hij ook komt optreden? "Nee, ik kom hier om de kameraden te zien spelen".

Hier nogmaals Roland met nogmaals Jan De Smet.

In oktober is het de beurt aan Steve Van Bael (hier te zien met vriendin) om van de grootse promotietactieken van Standaard Uitgeverij mee te genieten. Dan wordt namelijk Figaro gelanceerd waarvan twee delen ineens verschijnen. Om een hoge frequentie te kunnen handhaven, is hij — tot spijt van Merho — moeten stoppen met het tekenen van Kiekeboe waarvoor hij ook al eens uitgewerkte en gesmaakte scenario's schreef.

Ondertussen missen we wel schoon enkel optredens door hier en daar gesprekken aan te gaan en een half dienblad met desserts naar binnen te werken. Is dit een tweede optreden van Dirk Stallaert, zijn broer en Urbanus of klopt onze chronologie al niet meer?

Hier zijn we wel zeker van. Met Jean Blaute aan de zij waagt hij zich aan een semigeïmproviseerd afsteken ener lied.

Ook Erik Melaerts leende zijn diensten uit als een van de beste gitaristen van het land.

Hier zie je Erik Melaerts closer. Op de illustratie herken je hem in het midden uiterst rechts.

Laten we eens verder kijken in het publiek...

... waar we de vrouw en het kroost van Urbanus aantreffen...

... en Charel Cambré...

... met Erik Meynen die voor P-magazine elke week een gagplaat maakt over de Belgische politiek. Werkzekerheid voor ettelijke jaren!

Naast het podium is er tijd om te kletsen. Hier Urbanus met Ben Crabbé en een enthousiaste Jean Blaute.

Zoals beloofd komen we terug op het blonde meisje dat al even achter Ben Crabbé opdook. De hele avond lang zoekt ze naar een opprtuniteit om voor een lens van een fotograaf of een cameraman te komen. Ze cirkelt zelfs in onze buurt omdat ze wel in de mot heeft dat wij er ook niet echt thuishoren en dus misschien wel een reporter of journalist kunnen zijn. Wij herkenden haar meteen als Sylvie De Caluwé en zij is ons geld verschuldigd. Als ex-Miss Belgian Beauty-kandidate met een ambitie om "iets in de media te doen" klom haar carrière niet hoger dan belspelmeisje voor de ene zender na de andere. Op een onbewaakt ogenblik grepen we ook al eens naar de gsm om een van de bedrieglijke spelletjes op te lossen. Maar binnenraken bij de kwekkende meid lukte uiteraard niet. Ze mislukt deze avond ook in haar poging om opgemerkt te worden. Zo snel kan een BV uit de gratie vallen, hoewel ze nog modellenwerk doet voor onder meer P-magazine en Ché wat ze volgens ons toch kan bewijzen door als een professional te poseren voor onze fotograaf. Toch koesteren we ergens wel respect voor de vastberadenheid van Sylvie. Uren aan een stuk op tv leuteren en af en toe wat zingen, doen we haar beslist niet na. Of het de bedoeling was om met haar gezang een platencontract in de wacht te slepen, weten we niet. Of we ooit nog een betekenisvollere uiting van haar carrière in de media zien, valt nog meer te betwijfelen. Soit, da's ons probleem niet... Maar wie schetst onze dolle verbazing daags na publicatie van deze fotoreportage en dit verslag? Sylvie op de cover van de P?! En wel in de hoedanigheid van zangeres, meerbepaald van het popgroepje Popz! Hebben wij effe de bal misgeslagen! Grappig detail: in het interview klaagt de Brugse schone over het feit dat ze wel eens herkend wordt en dat mannen haar thuis opbellen. Is ietsje minder in de kijker lopen misschien een goeie raad, Sylvie?

Hoeveel wetten we op de privacy we op deze pagina ondertussen hebben overtreden, weten we geenszins. In het midden van deze foto staat alleszins de zoon van Jan Bosschaert. Hij toont zich later onder de indruk van de komst van een BV die we straks nog zullen vernoemen en waar we zelf ook een boontje voor hadden.

Op het podium worden prijzen uitgereikt door Rik Torfs. Het kuntselwerk voor respectievelijk beste scenarist en beste tekenaar pleziert beide auteurs.

Over Rik Torfs gesproken, hier hebben we hem nogmaals. Nu in het bijzijn van die geweldige vrouw, Goedele Liekens.

Toont hij ons nu de middenvinger? Moeten we ophoepelen?

We kiezen het spoor van la Liekens. Hier zegt ze goeiendag tegen het gezin-Urbanus.

Om dan bij Urbanus zelf terecht te komen. Hun vriendschap gaat al sinds de begindagen van vtm mee. Herinner je je haar nog als presentatrice van Wie Ben Ik? of haar deelname in Urbanus' komische tv-programma Meer Moet dat niet Zijn? Ook in De Geverniste Vernepelingskes komt ze in haast elk album voor. Als kersvers hoofdredactrice van haar eigen personalitymaandblad Goedele vroeg ze in de opstartfase aan Urbanus of hij geen strip voor haar blad wilde maken. Maar hij had daar echt geen tijd voor. Voorlopig staat er dus geen strip of cartoon in Goedele, maar Goedele staat er zeker voor open. Misschien moeten meelezende tekenaars maar hun kans wagen. En hoe weten we dat allemaal? Nou, omdat we toch een vijftal minuten met de letterlijk en figuurlijk knappe madam hebben kunnen praten. Onze openingszin loog er niet om: "Proficiat met uw kutblad!", refererend naar de ondertitel van het eerste nummer van haar magazine. Daar had de anders zelf niet verlegen om haar mondje te roeren Goedele Liekens even niet van terug zodat we rap bevestigden dat het wel degelijk een compliment was. In het vlotte gesprek dat volgde, keuvelden we over de lay-out van het blad (beroepsmisvorming van onzentwege), het tv-programma De Wereld Draait Door waarin ze in een aandoenlijk fragment als tafeldame een traan plengde bij het zien van oude scènes uit de tv-reeks met de jonge Danny De Munck. De dag voordien was toevallig Linda De Mol te gast in De Wereld Draait Door over wie we het ook hadden. De Nederlandse bedacht Gooische Vrouwen en heeft ondertussen een meer dan geslaagd parcours achter de rug en nog in het verschiet. Ze geldt als voorbeeld voor Goedele omdat Linda De Mol in Nederland haar eigen personalitymaandblad heeft. Goedele Liekens was vragende partij voor een samenwerking, maar het kwam er niet van. Ondanks deze persoonlijke kers op de taart heeft dit alles niets meer met strips te maken. Tijd om huiswaarts te keren. Een halve week later is het verloren bandopnemertje ook terecht. Uit de jaszak gevallen en onder de autozetel beland. Hier had het gesprek met Goedele Liekens op moeten staan. Een ander, veel ouder en langer interview met haar staat onuitgeschreven op een bandje met een hoop andere interviews met grote namen dat aan het vergaan is. We kozen ervoor om over strips te schrijven, niet voor een carrière om "iets in de media te doen".