Een carrière
Op het Sint-Lucas in Brussel studeerde hij architectuur, maar hield zich ook bezig met beeldhouwen, schilderen en illustreren. Voor De Katholieke Digest leverde hij illustraties en de strip Tante Zulma begin jaren vijftig. Snoppeke & Kozijn maakte hij voor Kerkelijk Leven, maar het werd nooit gepubliceerd. Vanaf januari 1958 maakte hij vele illustraties en politieke karikaturen voor 't Pallieterke. Op 14 maart 1959 startte hij Piet Velo en Tony voor Iris/Ons Land. Nog in hetzelfde jaar zetten Pits en Kaliber hun eerste strippasjes. Net zoals Piet Pienter en Bert Bibber van de latere Gazet van Antwerpen-collega Pom beleven Pits en Kaliber detectiveavonturen. Een kranig meisje en een verstrooide professor maken deel uit van de hoofdcast. Er verschenen dertien verhalen die, op het twintig pagina's tellende verhaal De Poppen van Kastopoulos (dat ook in Ohee verscheen), allemaal in album verschenen bij de uitgeverijen Algemene Pers, Het Goede Boek en Brabant Strip (de luxe-uitgave van Het Spook van Zamelberg).

Een heldin
Op 12 juli 1962 verschijnt de eerste aflevering van Kari Lente in Gazet van Antwerpen en verder in Het Belang van Limburg en Het Friesch Dagblad. Het werd zijn belangrijkste reeks. Opnieuw twee mannen en een pittig vrouwtje delen de hoofdrollen, maar op het voorplan staat duidelijk de zwartharige Kari Lente.
Grafisch is de reeks duidelijk geïnspireerd op het werk van André Franquin. De Slurifantino Slurfie is eigenlijk een variant op Franquins marsupilami. Zijn lange neus heeft eenzelfde veelzijdige functie als de staart van de marsupilami. Maar in zijn tekeningen herkennen we ook invloeden van Maurice Tillieux (Guus Slim) en Peyo (De Smurfen, Johan en Pirrewiet), de Waalse supergarde van het oude weekblad Robbedoes, quoi?
Vanaf 1965 tot 1969 verschenen er twintig albums van de 145 voorgepubliceerde Kari Lente-avonturen bij Standaard Uitgeverij. Bij uitgeverij Born verschenen zeven bundels van telkens drie verhalen, aanvankelijk onder de naam Klarinet & Co, een naam die als Clary-Nett et Cie ook min of meer opdook voor een vijftal Franse vertalingen in 1973 en 1974. Her en der verschenen losse albums van Kari Lente tot Brabant Strip in 1996 de draad weer oppikte voor een reeks van tien albums, gevolgd door voorlopig drie albums in de Collectie Fenix.

Koffie en soep
Een speciale vermelding dient het niet te onderschatten aantal reclamealbums dat Bob Mau tekende voor verschillende bedrijven. Hij tekende twee Kari Lente-avonturen voor het koffiemerk Rombouts, zes albums verschenen bij het Parijse Avontures et Voyages en niet te vergeten zijn de illustere negen albums voor soep- en sausmerk Knorr. Bij aankoop per twee of drie soep- of sauszakjes kon je een gratis albumpje krijgen. Knorr Witte Saus liep voor geen meter waardoor zowat 95% van de oplage van Alles... om Zeep niet in omloop kwam. Duizenden exemplaren lagen vijftien jaar lang opgeslagen bij Knorr tot ze tijdens een uitbreiding van de fabriek halverwege de jaren tachtig werden gevonden en vervolgens vernietigd. Het is een vaak gezocht en prijzig albumpje. Boeven in de Rimboe en De Hersendiktator zijn ook gegeerde albumpjes. Vier van de negen albums werden gerecupereerd voor de Nederlandse wedstrijdactie van Knorr door Cosmonda Voedingsmiddelen.

Bou Mau kennen we zelf als een bescheiden, haast verlegen man. In 2000 gaf hij ons mee dat hij een tijd lang probeerde om in elk verhaal een koe te verwerken. Het moest een running joke worden, maar het werd te moeilijk om het te blijven handhaven in de verhalen. De avonturen van Kari Lente getuigen van een volwassen niveau met degelijk uitgewerkte detectiveplotten en gedoseerde humorinjecties. Een vleugje fantasy nam al eens de bovenhand in bepaalde verhalen.
Afsluiten doen we met een citaat uit het Stripleksikon der Lage Landen uit 1979: "Bob Mau moet bij de groten van de Vlaamse strip worden gerekend".

(Bronnen: Wordt Vervolgd, Stripleksikon der Lage Landen — Het Spectrum, 1979 / Jan Bex — Gazet van Antwerpen, 31 mei 2006 / Stripkatalogus 9 — Hans Matla, Uitgeverij Panda, 1998)

> DAVID STEENHUYSE — 3 juni 2006