Manon van de Bronnen 1
COMPLEET VERHAAL
Manon van de Bronnen 1
KLIK
voor andere strips van
Christelle Galland


KLIK

voor andere strips van
Éric Stoffel

KLIK

voor andere strips van
Serge Scotto

KLIK

voor andere strips van
Marcel Pagnol
MANON VAN DE BRONNEN 1
Christelle Galland + Serge Scotto / Éric Stoffel naar Marcel Pagnol
Saga Uitgaven (Collectie Bamboe) | 72 p. | € 19,95 (HC)
Anjers met doornen
Ugolin zit met een belangenconflict. Hij zag Manon in de meest onbezorgde toestand door de heuvels dartelen en is daar helemaal ondersteboven van. Net op het moment dat Papet de eeuwige vrijgezel op het hart drukt aan trouwen te denken, is het hart van Ugolin vervuld van dagdromen over Manon, het veel jongere herderinnetje uit de heuvels. Maar Manon is de dochter van de man die Papet en Ugolin zo schandelijk bedrogen hebben om hun anjerkwekerij te kunnen beginnen. Dat Manon berooid in de heuvels woont met enkel een van verdriet gek geworden moeder is een rechtstreeks gevolg van Papets en Ugolins ambitie. Maar in al zijn dagdromerij verdringt Ugolin die gedachte, Manon weet dat immers niet.

Wil je de dreiging die aanwezig is in Manon van de Bronnen volledig begrijpen dan lees je best eerst het voorgaande Pagnol-tweeluik over Jean van Florette. Maar ook als je besluit dat niet te doen, is de hangende dreiging voelbaar in deze strip. Want laat je niet misleiden door de vrolijke, soms wat lichtvoetige tekeningen van Christelle Galland. Het thema van dit album is behoorlijk donker. In het begin zie je Ugolin nog worstelen met zijn geweten, maar beetje bij beetje brengt zijn eigen verbeelding hem in andere sferen, wars van zijn eigen belangen of zijn Provençaalse kleine wereldje waar hij alles zo mooi voor elkaar heeft.

Je moet het Marcel Pagnol nageven. Interessant blijven vertellen over het alledaagse, weinig spectaculaire leventje in de Provence is hoegenaamd niet eenvoudig en toch doet hij het met sprekend gemak. Nu komt daar nog een moeilijkheid bij. Ugolins leefwereld verengt nog. Hij heeft enkel nog oog voor Manon, nauwelijks voor zijn streek. Niettemin blijven we geboeid, want de onmiskenbare Pagnol-stijl blijft aanwezig. In het overlopen van de ideale huwelijkskandidaten blijft Papet een typische illustratie van het kleinburgerlijke gedrag dat Pagnol zo graag op de korrel neemt.

Intussen is de taak van scenaristen Serge Scotto en Éric Stoffel er niet eenvoudiger op geworden. Minder dorpstaferelen als setting , meer gedachtengangen laten zien, en toch de gebruikelijke sfeer behouden... Het lukt hen met een geestige terrasscène en door het aangeven van kleine veranderingen in mimiek. Dat die mimiek duidelijk overkomt is te danken aan Christelle Galland, want het moet gezegd, nu we na haar Jean van Florette (deel 2) de personages wat beginnen kennen, kunnen we de subtiele hints herkennen. Die blik in de ogen van Manon verraadt onheil.

Doe jezelf een plezier en wacht met het (her)bekijken van Claude Berris Manon des Sources, zodat je je straks ook nog onbevangen kan laten verrassen door het slot van dit tweede verstripte Bronnen-tweeluik.
DIEDERIK VAN DE VELDE --- maart 2021

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: