|
KLIK
voor andere strips van
Christelle Galland
KLIK
voor andere strips van
Éric Stoffel
KLIK
voor andere strips van
Serge Scotto
KLIK
voor andere strips van
Marcel Pagnol |
|
|
MANON VAN DE BRONNEN 1
Christelle
Galland + Serge Scotto / Éric Stoffel naar Marcel Pagnol
Saga Uitgaven (Collectie Bamboe) | 72 p. | € 19,95 (HC) |
Anjers
met doornen |
Ugolin
zit met een belangenconflict. Hij zag Manon in de meest onbezorgde
toestand door de heuvels dartelen en is daar helemaal ondersteboven
van. Net op het moment dat Papet de eeuwige vrijgezel op het
hart drukt aan trouwen te denken, is het hart van Ugolin vervuld
van dagdromen over Manon, het veel jongere herderinnetje uit
de heuvels. Maar Manon is de dochter van de man die Papet
en Ugolin zo schandelijk bedrogen hebben om hun anjerkwekerij
te kunnen beginnen. Dat Manon berooid in de heuvels woont
met enkel een van verdriet gek geworden moeder is een rechtstreeks
gevolg van Papets en Ugolins ambitie. Maar in al zijn dagdromerij
verdringt Ugolin die gedachte, Manon weet dat immers niet.
Wil je de dreiging die aanwezig is in Manon van de Bronnen
volledig begrijpen dan lees je best eerst het voorgaande
Pagnol-tweeluik over Jean van Florette. Maar ook als je besluit
dat niet te doen, is de hangende dreiging voelbaar in deze
strip. Want laat je niet misleiden door de vrolijke, soms
wat lichtvoetige tekeningen van Christelle Galland.
Het thema van dit album is behoorlijk donker. In het begin
zie je Ugolin nog worstelen met zijn geweten, maar beetje
bij beetje brengt zijn eigen verbeelding hem in andere sferen,
wars van zijn eigen belangen of zijn Provençaalse kleine
wereldje waar hij alles zo mooi voor elkaar heeft.
Je moet het Marcel Pagnol nageven. Interessant
blijven vertellen over het alledaagse, weinig spectaculaire
leventje in de Provence is hoegenaamd niet eenvoudig en toch
doet hij het met sprekend gemak. Nu komt daar nog een moeilijkheid
bij. Ugolins leefwereld verengt nog. Hij heeft enkel nog oog
voor Manon, nauwelijks voor zijn streek. Niettemin blijven
we geboeid, want de onmiskenbare Pagnol-stijl blijft aanwezig.
In het overlopen van de ideale huwelijkskandidaten blijft
Papet een typische illustratie van het kleinburgerlijke gedrag
dat Pagnol zo graag op de korrel neemt.
Intussen is de taak van scenaristen Serge Scotto en Éric
Stoffel er niet eenvoudiger op geworden. Minder dorpstaferelen
als setting , meer gedachtengangen laten zien, en toch de
gebruikelijke sfeer behouden... Het lukt hen met een geestige
terrasscène en door het aangeven van kleine veranderingen
in mimiek. Dat die mimiek duidelijk overkomt is te danken
aan Christelle Galland, want het moet gezegd, nu we na haar
Jean van Florette (deel 2) de personages wat beginnen
kennen, kunnen we de subtiele hints herkennen. Die blik in
de ogen van Manon verraadt onheil.
Doe jezelf een plezier en wacht met het (her)bekijken van
Claude Berris Manon des Sources,
zodat je je straks ook nog onbevangen kan laten verrassen
door het slot van dit tweede verstripte Bronnen-tweeluik. |
DIEDERIK VAN DE VELDE --- maart 2021 |
|