COMPLEET VERHAAL KLIK voor andere strips van Paul Gastine KLIK voor andere strips van Jérôme Félix TOT DE LAATSTE Paul Gastine + Jérôme Félix Saga Uitgaven (Collectie Bamboe) | 72 p. | € 24,95 (HC), de SC verschijnt later Het allerslechtste in de mens Vooraf een kleine belofte: het enige C-woord dat we zullen gebruiken is cowboy! Laat ons dan maar onmiddellijk de koe bij de horens vatten. Russell leidt een groep cowboys, onder wie zijn vriend Kirby, om een kudde vee naar Abilene te brengen. Bennett is het koksmaatje van dienst. Hij is de simpele zoon van overleden vrienden en Russell ontfermt zich over hem. Maar het cowboytijdperk loopt op zijn einde. Het ijzeren paard zal hen vervangen en Russell kiest er dan ook voor om met zijn spaarcenten grond te kopen en te gaan boeren in Montana, samen met Kirby en Bennett. Het stadje Sundance is hun laatste stop vooraleer ze de wildernis intrekken. Daarom wordt er gezorgd voor proviand en, nu ja, lichamelijke ontspanning. En zo leren we de marginale familie Elliott kennen, waarvan de jongste zoon Tom een belhamel eerste klas blijkt te zijn en de twee zusjes, ou ja, plezierdames derde klas. Ondertussen waren de notabelen van de stad akkoord om aan mister Clifton, de vertegenwoordiger van de Union Pacific, smeergeld te betalen zodat hun stadje het laadstation van Wyoming zou worden. Met handel en rijkdom voor iedere inwoner tot gevolg. Voorwaarde is echter dat Sundance een smetteloze reputatie heeft. En dan helpt het niet dat Bennett in het stadje het leven laat. Russell wil — buiten zichzelf van woede — een schuldige doden. Wie dan ook. De burgemeester wil koste wat het kost de reputatie van zijn stad behouden. Kirby en schooljuf Collins willen voorkomen dat een onschuldige gestraft wordt. In een zinderende, onvoorspelbare finale worden we terug geconfronteerd met het allerslechtste in de mens. We eindigen met een epiloog vol meedogenloze payback time. Dachten we toch, maar nee. Er zit warempel nog goedheid in de mens. Dat waren we eventjes vergeten. Het duo Paul Gastine en Jérôme Félix — ook gekend van hun vierdelige reeks De Erfenis van de Duivel — hebben een mooi werkstuk afgeleverd. We genieten van de zwierige, heldere, expressionistische tekenstijl van Gastine die ten volle de filmische opbouw van het scenario ondersteunt. De afwisseling tussen close-ups, vergezichten, vogelperspectief en breedhoekbeelden laten de amateur-fotograaf in ons likkebaarden. En wat we vooral waarderen, is dat we de platgetreden, volledig herkauwde clichés van de western vermijden. Een onvoorspelbaar verhaal. Daar houden we van. En de kleuren ? Top. Geen wonder dat we uitkijken naar hun volgende western. JOHAN DECLOEDT --- maart 2020