|
TERUG AAN HET LAND
Ontmoetingen met de Oorspronkelijke Bewoners van Noordwest
Canada
Joe
Sacco
Concerto Books | 272 p. | € 29,99 (HC) |
Meesterwerkje |
Joe
Sacco zal voor vele striplezers niet direct een bekende
naam zijn. Liefhebbers van het alternatievere stripwerk zullen
de naam van deze in Malta geboren journalist en tekenaar wel
al eens eerder hebben zien passeren. Sacco verhuisde met zijn ouders kort na zijn geboorte naar Australië. Op zijn twaalfde trok het gezin naar de Verenigde Staten. In 1996 brak hij door met Palestine waarvoor hij de American Book Award mocht ontvangen.
Het verscheen pas in 2001 in het Nederlands als Onder
Palestijnen. Het geeft meteen ook aan in welke richting het
werk van de man gaat. Als journalist bezoekt hij oorlogsgebieden
en zijn belevenissen verwerkt hij in diverse graphic novels.
Sacco beperkt zich echter niet tot een specifiek genre, getuige
But I Like It, waarin hij zijn tijdelijke leven als
roadie van een punkband beschrijft. Een belangrijk kenmerk
in de stripromans van Sacco is het feit dat hij zichzelf meestal
ook opvoert in de verhalen. Op deze manier weet hij op een
indringende manier zijn verhaal te vertellen.
Voor Terug aan het Land gooit Sacco het opnieuw over
een andere boeg. Geen oorlogsreportage, maar een pakkend verhaal
over de Dene, de oorspronkelijke bewoners van Noordwest Canada.
Iedereen kent de geschiedenis van de Amerikaanse indianen,
maar van de Dene hadden we nog nooit gehoord. Hun strijd tot
zelfbeschikking duurde zelfs nog tot de jaren 1990.
Sacco heeft heel wat mensen geïnterviewd om dit relaas
neer te kunnen schrijven. De man romantiseert de verhalen
ook niet en noteert alles met een uiterste precisie. Dat merk
je ook aan de manier waarop Sacco het verhaal vertelt. Hij
benadert de verhalen als journalist en brengt ze op zo'n tekstuele
manier over naar zijn lezers. De verschillende opgetekende
verhalen geven de lezer een beeld van wat de modernisering
voor de Dene betekende.
De helder verhalende teksten weet Joe Sacco ook nog op te
vullen met prachtige tekeningen. De verschillende verhalen
geven hem de kans om tekenstijlen af te wisselen. Zo merk
je als lezer ook vlug op dat Sacco aan een nieuw onderwerp
begint.
Terug aan het Land is geen graphic novel die je even
tussendoor leest. Je hebt echt de tijd nodig om alles wat
Sacco in zijn tekst en tekeningen stopt te verwerken. Zelf
hebben we er ook een paar dagen over gedaan om door de 272
pagina’s te gaan zodat we wat tijd hadden om de verschillende,
soms zeer aangrijpen gebeurtenissen waarover Sacco vertelt,
te verwerken. Dit is een meesterwerkje.
|
PETER ROTTHIER --- juni 2020 |
|
|