COMPLEET VERHAAL KLIK voor andere strips van Bruno Duhamel DE REIS VAN ABEL Bruno Duhamel + Isabelle Sivan Saga Uitgaven (Collectie Bamboe) | 72 p. | € 19,95 (HC) Wanneer een gebrek aan plot het plot is, en we dat helemaal oké vinden "Wat doet het leven met een mens en vooral, wat doet een mens met het leven? Misschien zul je later meer spijt hebben van wat je niet hebt durven doen, dan van de foute keuzes die je maakte." Dat is de intro van Martin Heylens recent afgelopen tv-programma Zelfde Deur, Twintig Jaar Later. Maar het had een samenvatting van Abels leven kunnen zijn. Abel is een ietwat verbitterde landbouwer met een heel leven achter zich, maar toch leeft hij vooral in de toekomst. Met zijn blik richting de levensveranderende reis die hij zal maken. Hij verwaarloost zijn boerderij, want binnenkort zal hij er toch vertrekken. Binnenkort zal hij zijn vele reisgidsen in de praktijk omzetten en reizen. Eindelijk zal hij Ethiopië zien, het land van zijn dromen. Binnenkort! Dit werk van Bruno Duhamel, dat oorspronkelijk in 2014 in het Frans verscheen bij Amaranthes en door Saga Uitgavens hofleverancier Bamboo werd heruitgegeven, is zowel zeer herkenbaar als atypisch. Atypisch is het omdat Duhamel dit keer het scenario niet zelf leverde. Scenariste van deze vertelling is Lisa Belvent (Isabelle Sivan). De advocate, gespecialiseerd in eigendomsrecht, is daarmee toe aan haar eerste verhaal. Het werd een behoorlijke filosofisch schrijfsel met flink wat cynisme, subtiele humor en herkenbaarheid. Het is een illustratie van een voortkabbelend leven waarin twijfel, uitstelgedrag en gebrek aan durf dromen in de weg staan. Er gebeurt, om het zo te zeggen, haast niets in dit verhaal. Het is de beschrijving van een leven waarin koeien niet bij de hoorns worden gevat, want het is een andere kudde die Abel heeft. De humor die Duhamel doorgaans in zijn eigen scenario's verwerkt, vind je bij mondjesmaat ook terug in Belvents schrijven. Maar wie aandachtig kijkt, merkt op dat Duhamel die ook als vanouds in zijn tekeningen verwerkt. Bij een eerste oogopslag mag dit album ook grafisch atypisch lijken voor Duhamel. Een gebrek aan de voor hem karakteristieke kleuren is het eerste dat opvalt. De Reis van Abel blinkt uit in blauw- en grijstinten. Die keuze is duidelijk gemaakt om de verhaalsfeer te versterken. Wie daar de betekenis van voelt, begrijpt de kracht van deze kleurkeuze vast wel. Voel je dat minder, dan vind je dit kleurgebruik misschien een minpunt. Wat atypisch dus, maar Duhamels gebruikelijke karikaturale stijl geeft het album toch zijn herkenbare grafische stijl, vol bijtende spot en expressie. De Reis van Abel is een uitnodiging om te dromen, maar nog meer een om kansen te grijpen wanneer ze zich voordoen. DIEDERIK VAN DE VELDE --- december 2020