COMPLEET TWEELUIK KLIK voor andere strips van Éric Stoffel KLIK voor andere strips van Serge Scotto KLIK voor andere strips van Marcel Pagnol DE PESTLIJDERS 1-2 Samuel Wambre + Serge Scotto / Éric Stoffel / Samuel Wambre naar de roman van Marcel Pagnol Saga Uitgaven | 72 p. (deel 1) • 68 p. (deel 2) | € 24,95 (HC) Ultralockdown Het was een ziekte die van de al genadeloos harde veertiende eeuw, vol oorlogen hongersnoden en, jawel, de gevolgen van een eerdere klimaatverandering, een waanzinnige eeuw maakte. Alleen al in Europa stierf minstens een derde van de bevolking aan de pest. Hyperbesmettelijk, voorkomend in drie vormen en met een mortaliteit van bijna de volle honderd procent: de yersinia pestisbacterie was een killer zonder weerga. Het leeft in vlooien en de zwarte rat droeg het de planeet en de geschiedenis rond. Iets meer dan driehonderd jaar waart de pest in vlagen door Europa. In 1720 zet het voet aan wal in de Provence.* En laat dat nu net de streek zijn waar Marcel Pagnol zo graag over schrijft. Heer Pankration is dokter en een gerespecteerd lid van zijn gemeenschap. Wanneer hij een pestuitbraak in de haven vermoedt, licht hij zijn buren in en treft voorbereidingen om zijn wijk — een hoger gelegen stadsdeel van Marseille — in een ultralockdown te plaatsen. Hijzelf en zijn buren zullen zich maandenlang voor dood houden. Maar zal dit lukken? Tegen welke prijs? En wat nadien? Je raadt het al, deze vragen zijn een goudmijn voor alweer een echte Pagnol-vertelling. Meer dan ooit kon de cineast-(toneel)schrijver in De Pestlijders een maatschappij en haar inwoners fileren, analyseren en haar karaktertrekken uitvergroten. Een maatschappij bovendien waarvan de structuur, waarden en zekerheden op losse schroeven staan. Pagnol kon zich dus uitleven en hield zich hoegenaamd niet in. Dat De Pestlijders nooit is afgewerkt en dat scenaristen Serge Scotto en Éric Stoffel dus aan de slag moesten met een postuum overgeleverd en onvolledig verhaal is eigenlijk nauwelijks tot helemaal niet te merken. De heren hebben intussen genoeg ervaring met het werk van de schrijver om zich prima in zijn denkbeelden te kunnen inleven en een einde voor het verhaal te verzinnen. Nu Pagnol in De Pestlijders een gemeenschap in doodsangsten opvoert, toont hij een aantal menselijke eigenschappen die eerder in de collectie minder aan bod kwamen. Hebzucht, ijdelheid en opportunisme zagen we al vaker verschijnen in de Pagnol-verstrippingen. Daar komen nu overduidelijk angst, argwaan en zelfbehoud bij. Geen vrolijke thema's die Samuel Wambre moet visualiseren. Maar net zoals bij de vorige delen uit de Pagnol-collectie zijn de tekeningen een uiting van de verhaalsfeer. Niet de mooiste tekeningen, dat niet, maar mogelijk wel de stijl die best bij een tweeluik als dit past. Donker, onheilspellend en soms wat verwrongen als illustratie van pijn of angst. Het hoeft geen gewenning, je wordt er meteen ingezogen. Daarom ook een speciale pluim voor Wambres inkleuring. Er zit nauwelijks een heldere tint in dit album. Met een heel beperkt kleurenpalet voelt Wambre toch perfect aan welke kleur wanneer te gebruiken. Opgewerkt niet, passend wel. Best een prestatie, die eerste duo-stripworp van animatietekenaar Wambre. Qua inleving helpt het uiteraard om een strip over een pandemie te lezen tijdens een pandemie. En natuurlijk voelt het ook bevreemdend. Respectievelijk een pestbacterie en een coronavirus, maar de menselijke reactie blijft grotendeels dezelfde: hamsteren, afzonderen, voorzichtig wezen en wachten, wachten, wachten. Yours truly is best akkoord de fase van het inmetselen over te slaan. Wie wil weten of dit tweeluik als pandemiehandboek aan te raden is, kan dat vanaf nu zelf ontdekken. En de pestbacterie? Die bestaat nog steeds, maar is prima te behandelen met antibiotica... * Wie weet zelfs letterlijk, ratten kwamen niet zelden uit scheepsruimen. DIEDERIK VAN DE VELDE --- juli 2020