De Werelden van Aldebaran: Overlevenden: Kwantumanomalieën integraal
COMPLEET VERHAAL
De Werelden van Aldebaran: Overlevenden: Kwantumanomalieën integraal
KLIK
voor andere strips van
Leo
DE WERELDEN VAN ALDEBARAN: OVERLEVENDEN - KWANTUMANOMALIEËN integraal
Leo
Dargaud | 248 p. | € 32,95 (HC)
Thuiskomen op een vreemde planeet
Overlevenden is een zijstapje in Leo's overkoepelende reeks De Werelden van Aldebaran. De vijf albums verschenen tussen 2011 en 2017 in softcover. Hieronder hernemen we onze oude besprekingen, hier en daar geüpdatet. We voegen er nog aan toe dat deze integraal in hardcover enkele pagina's uit de oorspronkelijke softcoveralbums niet heeft opgenomen. In deel 1 was dat een overzicht van de hoofdrolspelers en een afbeelding van de planeet, in deel 3 een gesprek met Djamile en in deel 4 een overzicht van de overlevenden.


1e EPISODE (2011)
Schrijver en tekenaar Leo heeft duidelijk de smaak te pakken. Met deze nieuwe serie voegt hij weer een verhaal toe aan zijn De Werelden van Aldebaran. Die werelden omvatten al vier verhaalcyclussen: Aldebaran, Betelgeuze, Antares en Terug naar Antares. In de bestaande verhalen volgen we hoofdpersoon Kim en haar metgezellen bij het koloniseren van verre planeten. Voor deze nieuwe episode onder de titel Overlevenden met als ondertitel Kwantumanomalieën kiest Leo voor een frisse ploeg. We ontmoeten twaalf jongelingen die gestrand zijn op een vreemde, bewoonbare planeet. Zo te zien kiest Leo wel weer voor een vrouwelijke protagonist in de vorm van de blonde Française Manon Servaz. De ruimtesloep waar we de groep jongelingen in aantreffen, is losgemaakt van moederschip Tycho Brahe dat op weg was naar Aldebaran en is ontsnapt aan een onverklaarbaar fysisch fenomeen van desintegratie door kwantumanomalieën. We krijgen hier aan het begin van het album nog wel een quasiwetenschappelijke uitleg over, maar Leo bewaart dit onderwerp waarschijnlijk voor latere delen. We richten ons eerst op de introductie van de jonge kolonisten en hun kennismaking met de planeet GJ 1347. Dat leest in het begin een beetje saai, want er moet veel uitgelegd worden. We zien daarom op de eerste bladzijden veel pratende hoofden tegen de achtergrond van een kale ruimtesloep, maar zodra we naar buiten gaan en Leo zijn fantasie weer de vrije loop kan laten gaan, zien en voelen we het potentieel van deze nieuwe episode. In een vlot tempo worden er een aantal verhaallijnen neergezet met genoeg aanknopingspunten voor spannende vervolgdelen.
Het is bekend dat Leo veel plezier schept in het creëren van zijn verre werelden, bewoond door intelligente wezens en exotische diersoorten en bedekt met bijzondere flora. Zijn ideeën zijn blijkbaar zo omvangrijk dat hij aan meerdere projecten tegelijk werkt om alles kwijt te kunnen.
Cynici onder ons zullen wellicht van oordeel zijn dat Leo ons meer van hetzelfde voorschotelt, maar liefhebbers zullen deze nieuwe episode weten te waarderen. Voor nieuwe lezers kan Overlevenden een goed begin zijn om kennis te maken met de zeer menselijke sciencefictionwerelden van deze productieve en sympathieke Braziliaan.


2e EPISODE (2012)
In de mooie mensen-sciencefictionreeks Overlevenden - Kwantumanomalieën van Leo stranden twaalf mensen op een onbekende planeet. In deel 2 is er al geen sprake meer van een dozijn overlevenden. De planeet herbergt niet alleen levensgevaarlijke flora en fauna, er lopen ook volkeren rond die niet lijken op te kijken van de vreemden, maar het wel op hun leven hebben gemunt. Langzaam aan rijzen er vragen bij de resterende overlevenden: waarom wekt hun aanwezigheid op de planeet geen opzienbaren? Wat is de oorzaak voor de crash? En welke verrassingen heeft de planeet nog meer voor hen in petto?
Leo heeft net zoals tal van andere tekenaars maar één type vrouw in zijn penseel. Al goed dat dit type ons wel bevalt. In deel 2 springt Manon — de Kim Keller van dienst — uit de groep en werpt zich op als leidster. Er is voor haar kordaatheid een voorgeschiedenis mee gemoeid die we in een vrij saai in beeld gebrachte scène te weten komen. Waar Leo anders sterk inzet op drama en emotie, schiet hij deze keer te kort om de talking head-val te vermijden op pagina 26 en 27. Een ander euvel zijn de razendsnel gemaakte en altijd correcte analyses bij bepaalde situaties die het groepje moeiteloos op weg helpen. Er lopen daar onwaarschijnlijke genieën rond. Leo maakt deze fouten dan weer ruimschoots goed met een onverwachte wending waarbij het vervolg van deze reeks in het universum van De Werelden van Aldebaran meteen aan spanning wint.


3e EPISODE (2014)
Wie bij de naam Luiz Eduardo de Oliveira, bekend onder de naam Leo, denkt aan een talentvolle Braziliaanse voetballer heeft voor een deel gelijk. Leo is echter geen voetballer, maar een stripscenarist en -tekenaar. De zeventigpusser woont al vele jaren in Frankrijk en geniet vooral bekendheid door zijn sciencefictionreeks De Werelden van Aldebaran. Sinds 2011 is er ook de spin-off Overlevenden - Kwantumanomalieën. Leo koos hierbij voor nieuwe personages op een andere planeet. Dit derde deel is duidelijk een overgangsalbum.
In het eerste album werd iedereen vanzelfsprekend geïntroduceerd. In deel 2 vond er een verdere vuitdieping van de personages plaats en kregen Manon, Alex, Ilse en Max te maken met een sprong in de tijd. Dit fenomeen wordt een kwantumanomalie genoemd. Wat er gedurende zes jaar met de overige hoofdrolspelers is gebeurd, komen we te weten in dit derde album. En als we eerlijk zijn, dat is eigenlijk vrij weinig. Iedereen is ouder geworden, het buitenaardse wezen Antac blijkt afkomstig te zijn van een intelligent ras dat verwant is met de poema en zijn vrouw heet Selkert. Antac denkt dat iedereen met behulp van deze tijdstromingen terug kan keren naar zijn eigen planeet. Onderweg naar de gelokaliseerde bron gaat er iets mis en maken ze een nieuwe tijdsprong.
Leo kiest dit keer duidelijk voor de ontwikkeling van de personages en minder voor het weergeven van de fraaie flora en fauna. En dat vinden we best jammer, want juist zijn creatieve wezens en omgeving waren altijd de kracht van zijn reeksen. Ook de tekeningen komen wat gehaast over en zijn minder gedetailleerd dan we verwacht hadden. Het volgende album zal duidelijk maken welke richting dit verhaal opgaat en hopelijk schittert Leo weer als vanouds.


4e EPISODE (2016)
Nadat de derde cyclus rondom Kim Keller en consorten op Aldebaran is afgesloten verplaatst Leo zijn aandacht weer naar de personages uit zijn eigen spin-offreeks Overlevenden. Het vorige album was duidelijk een overgangsalbum en we waren benieuwd welke kant het verhaal nu zou opgaan. Tijdens het lezen van het album krijgen we soms het gevoel dat Leo zichzelf dat ook heeft afgevraagd. Het tempo ligt namelijk hoog en er gebeurt genoeg om je als lezer te amuseren. Voordat je het weet, is het album alweer uit.
Manon en Alex ontdekken dat ze door het contact met de laatste Kwantumanomalieën drieënnegentig jaar in de tijd hebben gereisd. Ze zijn bang dat iedereen inmiddels is overleden, maar dan blijken verschillende personages ook een dergelijke tijdreis te hebben gemaakt. De actievolle strijd met de octopuskrijgers en de bevrijding van hun gevangen is het sterkste onderdeel van het verhaal. Daarna wordt bijna iedereen weer herenigd en varen ze naar een eiland om de voorraden aan te vullen. Enkele ogenblikken later wordt bijna iedereen gevangen door piraten en blijven Manon en Alex alleen achter. Ze wagen de oversteek naar een ander eiland, maar de zee heeft zijn eigen bedoelingen. Die blauwe bolletjes die ze opeten hebben we al eens eerder gezien in een verhaal van Leo.
Kortom, er gebeurt genoeg dit keer, maar schrijver en tekenaar Leo is niet vies van een toevalligheid in zijn verhalen als het hem uitkomt, hoe onlogisch het soms ook is. De al lang verdwenen en vermiste Cao duikt bijvoorbeeld ineens weer op, maar verdwijnt ook weer even snel van het toneel. De ontwikkeling van de personages geeft wel een diepgang aan het verhaal. Dit blijkt ook uit het feit dat er steeds meer wordt verteld vanuit het standpunt van Alex.
Als je een liefhebber bent van sciencefictionverhalen, dan heb je De Werelden van Aldebaran al lang ontdekt. En zoniet ligt er nog een hele wereld voor je open. Mocht je geïnteresseerd zijn in een ontdekking van het stripuniversum dan zijn De Werelden van Aldebaran zeker een bezoek waard.


5e EPISODE (2017)
Met De Werelden van Aldebaran heeft Leo zijn eigen sciencefictionuniversum gecreëerd. We kennen al de verhalen van Aldebaran, Betelgeuze en Antares, die inmiddels ook zijn gebundeld in mooie integrale uitgaven. Deze vijfde episode in de reeks Overlevenden is het slotdeel van een avontuur dat parallel loopt aan dat Aldebaran-universum.
In de eerdere delen hebben we kennisgemaakt met twaalf 'overlevenden' die op weg naar Aldebaran gestrand waren op een onbekende planeet. Een planeet vol vreemde volken en met, zoals we van Leo kennen, uiteraard een bijzondere flora en fauna vol verrassingen. Kwantumanomalieën, een onbekend fenomeen, zorgen voor tijdssprongen op de planeet. Onze hoofdpersonen belanden zo steeds weer in hachelijke situaties en verliezen elkaar uit het oog.
Spelen met tijd is een risicovolle onderneming voor auteurs, weten we uit ervaring, maar Leo doet het keurig en we kunnen hem niet betrappen op missers. Toegegeven, in zijn eigen werelden heeft en neemt hij alle vrijheid, maar alles klopt.
We volgen in dit deel Manon en Alex die op een eiland zijn terechtgekomen. Al snel worden ze ontdekt en geholpen door vreemde, maar sympathieke karakters. Ze krijgen onderdak in een soort van karavaan, maar nieuwe bedreigingen dienen zich aan. Dan slaat Leo definitief de brug naar de hoofdreeks en duikt een ons welbekende Mantrisse op, een hyperintelligent wezen, en we zien ook Sven terug, de vader van het kind van Kim Keller, de protagonist uit De Werelden van Aldebaran. Met de hulp van Sven lukt het Manon en Alex hun vrienden, die alle verschrikkingen overleefd hebben, terug te vinden en ook nog hulp te bieden aan hun nieuw gemaakte vrienden die op deze onbekende planeet waren gestrand.
Leo wordt wel eens verweten dat hij te veel tijd neemt om zijn verhalen te vertellen. Maar nu ook weer, bij de afronding van dit verhaal, blijkt dat best mee te vallen. Zijn bijzondere manier van vertellen brengt de karakters tot leven en de grotere thema's die hij aansnijdt, over ecologie en verdraagzaamheid, geven diepgang aan zijn verhalen. Deze verhaalcyclus is wat ons betreft een waardevolle aanvulling op het Aldebaran-universum waar we al zo vertrouwd mee waren. De afronding voelt werkelijk aan als thuiskomen op een vreemde planeet.
JEROEN VERMEIJ / DAVID STEENHUYSE / DAI HEINEN --- oktober 2020

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: