|
KLIK
voor andere strips van
Dominique Bertail |
|
|
MONDO REVERSO 1
Cornelia & Lindbergh
Dominique
Bertail + Arnaud Le Gouëfflec
Saga Uitgaven | 88 p. | € 24,95 (HC) |
Lachen
met gender |
Het
westerngenre is een van de populairste stripgenres. Veel verhalen
lijken intussen zodanig goed op elkaar, met wraak als vaakst
voorkomend leitmotiv, terwijl ook het realisme nog regelmatig
teruggrijpt naar het werk van Jean Giraud
(Blueberry), dat er op andere manieren moet worden
gezocht naar een duidelijk onderscheid. In Mondo Reverso
zien we alle gekende elementen terug: banditisme, onderdrukking,
machtswellust, indianen op het oorlogspad, Mexicanen, sheriffs, geestelijken,
brutaliteit, ongemanierdheid, machisme, achtervolgingen, pief-poef-paf,
en jawel, wraak. Alle clichés zijn aanwezig, alleen...
in deze western zijn alle rollen omgedraaid: alle mannen zijn
vrouwen en in de typische vrouwenrollen zie je nu mannen tieren,
huilen, bang zijn, zich seksueel overgeven aan vrouwen en
onderdanig zijn.
Wie de absurd-komische, parodiërende geschiftheid van
deze transgenderwestern niet kan of wil inzien, gelieve zich
te onthouden, want al die klassieke clichés worden
op zijn/haar kop gezet. Het hoofdverhaal bestaat uit een vrouwelijke
desperado die met een huisman op de vlucht slaat. Er zitten
een hoop weirdo's en psychopaten op hun hielen. Als afleiding
vermommen ze zich: Cornelia verkleedt zich als vrouw, of nu
ja, met kleren die wij als vrouwelijk beschouwen, en ze tekent
een snorretje boven haar bovenlip, terwijl Lindbergh zich
in een mannenkostuum uitdost. Om de verwarring compleet te
maken, blijkt ook een ander gewichtig persoon anders te zijn dan
ze zich voordoet.
Dominique Bertail (bekend van een paar stopgezette
reeksen) en Arnaud Le Gouëfflec stofferen
alle hoofdstukjes van telkens vier pagina's, die ze oorspronkelijk
in het komische Franse stripblad Fluide Glacial publiceerden,
met grapjes, bizarre taferelen, komische dialogen en visueel
vertier door hun personages bepaalde maniertjes mee te geven.
Het in sepia geschilderde realisme van Bertail is subliem.
Mocht hij een "echte" western maken, dan zou het
knallen aan de kassa, zolang het in kleur is uitgevoerd, want
het grotere strippubliek is een beetje allergisch aan monochromie.
Hij heeft oog voor details die hij niet uit de weg gaat, zie
die houten spoorwegbrug, de trein, de vele rotsen of een muur
waarvan je alle bakstenen kan tellen. Hij beheerst anatomie,
en dat is in dit geval een must, want je krijgt expliciete
lichaamsdelen te zien.
Mondo Reverso is Franse humor en dat slaat niet altijd
goed aan bij een Vlaams-Nederlands publiek. Dat ondervindt
zelfs een jeugdreeks als Titeuf. Wie eens iets
geks wil lezen, zonder zich schuldig te willen voelen omdat
"iets geks" in dit geval inhoudt dat er gelachen
wordt met gender, krijgt met dit album een geflipte uitdaging. |
DAVID STEENHUYSE --- juni 2020 |
|