De Killer - Staatszaken 2
DEEL 2 VAN CYCLUS IN DRIE DELEN
De Killer - Staatszaken 2
KLIK
voor andere strips van
Luc Jacamon


KLIK
voor andere strips van
Matz
DE KILLER - STAATSZAKEN 2
Kortsluiting

Luc Jacamon + Matz
Casterman | 56 p. | € 14,95 (HC)
Opgeruimd staat netjes
Het duo Luc Jacamon en Matz borduurt nog steeds verder op het thema van koele professionals die mensen liquideren. In de driedelige cyclus Staatszaken gebeurt het liquideren naar verluidt op aangeven van de Franse veiligheidsdienst. De Killer heeft zich immers op het einde van de vorige reeks bereid verklaard voor hen te werken toen hij door die dienst in het nauw was gedreven.

In dit vervolg vinden we in de hoofdrol het killerteam Denis (de vroegere Killer), Nicolas en Barbara. Deze laatste is de contactpersoon met de veiligheidsdienst. Ze wonen in een grote Franse havenstad waar enkele afrekeningen in het criminele milieu gebeuren. De ene keer wordt de liquidatie door het killerteam uitgevoerd, een andere keer door een nieuwe criminele bende die op revanche uit is. Op de achtergrond begint het jihadisme op te duiken. De politie vindt de opruimacties van gangsters prima, maar stelt er zich toch vragen bij. En het is niet helemaal duidelijk wat de rol in dit alles is van de plaatselijke corrupte burgemeester, Marchand, die ambities heeft voor een functie op nationaal niveau. Ongetwijfeld voer voor het volgende album.

Er wordt niet de ganse tijd geschoten. Daarnaast wordt verteld dat Denis als dekmantel in het dagelijkse leven een kantoorfunctie heeft bij een groot bedrijf. En tussendoor lezen we regelmatig zijn beschouwingen — soms te veel in het ijle — over het wereldgebeuren en de verschillende beschavingen, over de argumentatie die de huidige politici in de media durven geven om hun handelwijze te rechtvaardigen en dergelijke meer. Over de dekmantel van zijn kompanen zijn we nog niets te weten gekomen.

Onze aandacht begint bij deze reeks te verslappen. Bij dit soort albums wordt harde en gerechtvaardigde actie verwacht, degelijk onderbouwd maar niet te veel gefilosofeer. In vergelijking met het allereerste album van De Killer (Schot in het Duister) van twintig jaar geleden haspelt Jacamon de tekeningen sneller af en ogen ze eenvoudiger. Ook de gelaatsuitdrukkingen van de killer zelf zijn eerder rudimentair. Het plot is niet erg samenhangend voorgesteld en lijkt vergezocht. Misschien had men beter definitief een punt gezet achter de eerste, nog steeds originele reeks.
JAN GOFFIN --- november 2020

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: