Junk 2
DEEL 2 VAN TWEELUIK
Junk 2
KLIK
voor andere strips van
Brüno


KLIK
voor andere strips van
Nicolas Pothier
JUNK 2
Afrekening

Brüno + Nicolas Pothier
Uitgeverij HUM! | 56 p. | € 18,95 (HC)
Een leuke schiettent
Afrekening, dat al meteen laat vermoeden dat het er niet zachtzinnig aan toe zal gaan, is het vervolg op het verhaal van zes bendeleden — Hank, Ford, Jill, Woody, Moos en Wang — die na vijftien jaar terug bijeenkomen om op zoek te gaan naar de schat van de Geconfedereerde Staten van Amerika aan de hand van het dagboek van de adjudant van oud-president Jefferson Davis. De reünie gebeurt op initiatief van bendeleider Hank, maar die heeft zijn maten eigenlijk voorgelogen, want de schat zou niet meer bestaan. In het vorige album moesten ze het onder meer opnemen tegen een troep wolven en een beer, thans kruisen ze tijdens hun tocht een zekere Wallace en zijn bende. Wallace heeft nog een eitje te pellen met Ford wegens achterstallige schulden tijdens het pokeren. Ford wordt door hen gevangen genomen, maar hij hoopt zijn vel te redden in ruil voor de zogezegde schat. Er verschijnen nog enkele personages ten tonele en verschillende plotwendingen zorgen voor de nodige spanning. Heel wat mannen sneuvelen, maar hoe het uiteindelijk verrassend afloopt en wie de zoektocht overleeft, verklappen we uiteraard niet.

Junk is een westernverhaal met soms klassieke scènes waar niet meteen een morele les achter dient gezocht te worden. Het geheel krijgt een leuke toets door de erg typische, ruige tronies, schijnbaar simplistisch gebracht, met daarnaast spitante hedendaagse dialogen. Zo moet Ford tijdens de tocht "om de tien minuten pissen" en vraagt Wallace zich af of dit "de kou is of de prostaat?" Of een bezoeker van de saloon merkt op dat "zijn maat niet in z'n hum lijkt", tegelijk een attente verwijzing naar Uitgeverij HUM! die beide delen van dit westerntweeluik in 2020 uitgaf. Het ganse opzet doet een beetje denken aan de originele en aparte westernreeks Lincoln van de broers Jouvray. Daarvan wordt volgend jaar dn weer een nieuwe vertaling bij Daedalus verwacht.

De ogenschijnlijk eenvoudige tekeningen van Brüno — een gestileerde klare lijn — met karaktervolle figuren met snor of baard, zijn een plezier om naar te kijken. Het scenario van Nicolas Pothier doet verlangen naar een vervolg of minstens een ander losstaand verhaal. Er zijn evenwel geen aanwijzingen dat dit zal gebeuren, De Franse editie van dit tweeluik dateert trouwens al van 2008-2010. Meteen eindigen in schoonheid zullen we dan maar zeggen.
JAN GOFFIN --- november 2020

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: