Een Godverdomse Klootzak 2
Een Godverdomse Klootzak 2
KLIK
voor andere strips van
Olivier Pont


KLIK
voor andere strips van
Régis Loisel
EEN GODVERDOMSE KLOOTZAK 2
O Maneta

Olivier Pont + Régis Loisel
Blloan | 88 p. | € 10,50 (SC) • € 18,95 (HC)
Chaos in een jungle van sfeer
Leven aan de rand van de Amazoneregenwoud is niet voor doetjes. Het zit er vol klootzakjes. Grote en kleine. En dan hebben we het niet enkel over het bijtgrage, kruiperige of slijmerige soort zonder poten of met meerdere potensets. Ook tweepotigen kunnen gevaarlijk zijn. Zeker als ze vrouwen lastigvallen en mensen naar het leven staan.
Zoveel klootzakken zijn er, dat twee hulpvaardige verpleegsters moeten onderduiken en de plaatselijke caféhoudster en haar vriendin het gevaar lopen elk moment in elkaar te worden geslagen. Voor Max is de zoektocht naar zijn vader dan weer eventjes bijzaak geworden. Samen met Baïa is hij in de jungle verzeild, zeg maar gevlucht. Daar heelhuids uitgeraken, is nu het enige wat telt.

Wat kan Olivier Pont (Over de Grenzen van de Tijd...Ontboezemingen) toch enthousiast en zwierig tekenen. De man zorgt met zijn knappe paginaopbouw, slimme close-ups en kundige overgangen opnieuw voor een album dat filmisch leest, wat gezien Ponts werkzaamheden in de filmwereld helemaal niet vreemd is. Het album heeft duidelijk weer vaart. Minder dan in het vorige deel wel, maar dat is misschien maar beter zo. Dat tempo leek immers moeilijk om meerdere delen vol te houden. Ook de spanningsboog is net dat beetje losser en het zuivere verrassingseffect van het openigsdeel is nagenoeg volledig verdwenen. Dat mag allemaal nogal negatief klinken, maar begrijp ons niet verkeerd, dit blijft een strip van een bijzonder niveau. Het niveau waar menig ander auteur een hele carrière naar streeft om het waarschijnlijk nooit te halen. Régis Loisel (Op Zoek naar de TijdvogelMagasin GénéralPeter Pan) voegt slecht met mondjesmaat nieuwe plotaanwijzingen toe, een gedurfde keuze. Maar als we de alweer ijzersterke cliffhanger zien dan twijfelen we er haast niet aan dat die keuze aan het eind de juiste zal blijken. De auteurs willen duidelijk dezelfde richting uit. Dat is te zien aan de manier waarop zowel het scenario als de tekeningen dezelfde subtiel humoristische trekjes bevatten.

Eigenlijk zijn beide heren slachtoffer van hun eigen faam en succes. Het is logisch, maar eveneens onfair, dat we nieuw werk steeds aftoetsen tegen hun beste werk. Dat Een Godverdomse Klootzak het daartegen moet afleggen, is zeker geen schande maar haast de logica zelve. De samenwerking Loisel-Tripp was zo griezig perfect dat het wel uit een en dezelfde hersenhelft leek te komen. Het duo Loisel-Pont heeft dat naturelle gevoel minder, maar toch heeft hun samenwerking een vanzelfsprekendheid waarvan we meer willen zien.
DIEDERIK VAN DE VELDE --- december 2020

Lees ook deze vorige besprekingen of raadpleeg ons archief: