|
DRAGMAN
Steven
Appleby
Podium | 336 p. | € 29,99 (HC) |
De
kleren maken de superman |
Tudududududududududududududu
DRAGMAN!!! Als August Crimp na al die tijd eindelijk toegeeft
aan zijn onvervuld verlangen en vrouwenkleren aantrekt, blijkt
dat hij plots over superkrachten beschikt. Samen met Dog Girl
trekt hij/zij er regelmatig op uit om mensen uit penibele
situaties te redden. Wanneer hij vrouwlief Mary ontmoet —
die een hartsgrondige hekel heeft aan superhelden —
hangt hij zijn nylons aan de wilgen en kiest hij opnieuw voor
een voorspelbaar leven in het verborgene. Maar al snel zal
blijken dat het bloed vliedt waar het niet gaan kan, zeker
als er een obscure firma is die de zielen aan mensen probeert
te ontfutselen in ruil voor een aanzienlijk geldbedrag.
Deze Dragman is een strip die je op verschillende
manieren kan lezen. Ten eerste is het gewoon een album dat
regelmatig over-the-top-gaat, maar tegelijk ook een hoge amusementswaarde
biedt met heel wat losse avonturen, heldendaadjes en cliffhangers.
Daarnaast kan je de strip ook opvatten als een hilarische
persiflage op een superheldenuniversum dat al decennia gekenmerkt
wordt door een machismo zonder weerga, de occasionele uitzondering
niet te na gesproken. De superheldenclub, waar Dragman vergeefs
voor solliciteert, kan je bijvoorbeeld in deze optiek bekijken.
Tenslotte kun je het album ook beschouwen als een allegorie
voor de problematiek van de LGBTQIAP-gemeenschap — zoek
dat maar eens op! — en die de bijhorende cynische en
apathische goegemeente op een ludieke wijze op de korrel neemt.
Auteur Steven Appleby doft zichzelf al enkele
jaren op als vrouw en kan dus uit eerste hand vertellen over
de rare blikken die hij als travestiet elke dag weer dient
te ondergaan. Toch hebben we nergens het idee dat een of andere
persoonlijke frustratie in het album de bovenhand krijgt.
De auteur is erin geslaagd om er — ondanks een aantal
duistere zijsprongen — een vertelling van te maken die
al bij al redelijk lichtvoetig voelt. Die frivoliteit wordt
nog extra aangezet door een tekenstijl die wat naïef
krasserig aandoet (kinderboekenillustrator Quentin
Blake kwam spontaan in ons op!) en ondersteund wordt
met nogal wat arceringen. Appleby koos er ook voor om de flashbacks
zo goed als kleurloos te houden, een optie die we kunnen begrijpen,
maar aan de andere kant ook wel spijtig vinden. De fris-subtiele
inkleuring van Appleby's vrouw Nicola Sherring
is namelijk a candy for the eye!
Deze Nederlandse vertaling van Dragman is verschenen
bij de literaire uitgeverij Podium en zo
bestaat de kans dat het album in stripmiddens wat onder de
radar blijft. Dat zou jammer zijn, want dit is een heel fijne
strip, geschikt voor M/V/X'en met de meest uiteenlopende garderobes
in hun dressings. I want to break free mag op de
achtergrond door de luidsprekers knallen! |
MARIO STABEL --- mei 2020 |
|
|