|
KLIK
voor andere strips van
Denis Rodier
KLIK
voor andere strips van
Alcante
KLIK
voor andere strips van
Laurent-Frédéric Bollée |
|
|
DE BOM
Denis
Rodier + Alcante / Laurent-Frédéric Bollée
Scratch Books | 472 p. | € 39,90 (HC) |
Laat
maar vallen dan... |
Op
6 augustus 1945 gooit de B-29 bommenwerper Enola Gay een atoombom
met de wat cynische naam Little Boy op het nietsvermoedende
Hiroshima. Wat volgt, is een bladzijde uit de geschiedenisboeken
die in de gitzwartste inkt is geschreven. Vijfenzeventig jaar
na datum bezorgen de kale feiten (78.000 directe slachtoffers,
een goeie 150.000 mensen die stierven aan de rechtstreekse
en onrechtstreekse gevolgen van de radioactieve besmetting)
ieder weldenkend mens nog altijd koude rillingen.
Scenaristen Alcante (Didier Swysen)
en Laurent-Frédéric Bollée
hebben zich door een karrenvracht aan vakliteratuur geworsteld
en leveren hier een doorwrocht en uitgekiend scenario af waar
we onze pet serieus voor afdoen. Je krijgt aan de hand van
verschillende fragmenten inkijk in het Manhattan Project,
de wedloop om kernwapens, de sabotagepogingen,... Was dit
alleen maar een encyclopedisch opgebouwd verhaal geweest dat
zich louter beperkte tot de historische feiten, dan hadden
we serieuze bedenkingen gehad bij de meerwaarde van deze vuistdikke
graphic novel. De auteurs gaan echter net dat stapje verder,
schotelen je de standpunten en onzekerheden van de verschillende
partijen voor en gunnen je ook een blik aan de andere (menselijke)
kant door een fictieve Japanse familie te introduceren. De
vondst om ook het uranium zelf als een verteller aan bod te
laten komen, is niet minder dan geniaal. Door vooral de nadruk
te leggen op de morele bezwaren van wetenschappers als Leó
Szilárd en Albert Einstein tegen het gebruik van atoomwapens
ontvouwt het album zich ook als een anti-oorlogspamflet.
Het titanenwerk van tekenaar Denis Rodier willen
we hier ook niet onvermeld laten. De man was al gewend om
er een strak tempo op na te houden door zijn medewerking aan
comics van Superman en Star Wars, maar hier
heeft hij in vijf jaar echt bergen verzet om het project tijdig
klaar te krijgen tegen de herdenking van vijfenzeventig jaar
Hiroshima. Op YouTube circuleren er heel wat video's waarin
de tekenaar zijn manier van werken uitlegt en dat doet je
bewondering alleen maar toenemen. De kniesoor in ons zou kunnen
opmerken dat hij zich een zekere dichterlijke vrijheid heeft
gegund bij het penselen van de historische personages, maar
dat doet geen afbreuk aan de dreigende kracht van zijn pakkende
old school zwart-wittekeningen.Voor iemand die opgegroeid
is in de "bloeiperiode" van de Koude Oorlog leek
deze De Bom op het eerste gezicht een beetje ouwe
uranium in nieuwe reactoren.
De uitwerking is echter van dien aard dat het boek je al vrij
snel toch bij de keel weet te grijpen en je met een hol gevoel
van machteloosheid achterlaat. Dit is dan ook een album dat
de hoge verwachtingen moeiteloos inlost. Er is al veel gezegd
en geschreven over deze periode en de archieven die mondjesmaat
hun info prijsgeven, doen je vaak de wenkbrauwen fronsen.
Hoe sommige mensen nog kunnen slapen of relaties aanhouden
terwijl ze actief betrokken waren bij een dergelijk megalomaan
spierballengerol, zullen we wel nooit begrijpen. Lees deze
De Bom, lees de mangareeks Gen Barrevoets
van Keiji Nakazawa en hoop met ons mee dat
de machtigen der aarde het verstand hebben om nooit meer voor
deze ultieme oplossing te kiezen. Mensen zijn meer waard dan
een cijfer op een spreadsheet. |
MARIO STABEL --- november 2020 |
|