|
KLIK
voor andere strips van
Manu Larcenet |
|
|
BLAST integraal
Manu
Larcenet
Blloan | 816 p. | € 75,00 (HC) |
Monoliet |
Er
zijn enkele werken die zo belangrijk zijn voor een genre of
kunstvorm dat ze het overvleugelen en er een essentieel deel
van worden. Wat Apocalypse Now voor de cinema is,
vervult Blast voor de stripwereld. Het belang kan
niet overschat worden, want het is een meesterwerk. In een
wereld waarin we elkaar graag over de voeten vallen met superlatieven
is het soms moeilijk om wel degelijk aan te tonen hoe belangrijk
en er met kop en schouders bovenuit stekend een bepaalde strip
wel is. Blast is een monoliet op een kiezelstrand.
We volgen de neerwaartse spiraal naar het onderbewustzijn
en de krochten van de menselijke geest aan de hand van onze
gids Polza Mancini, 38 jaar, vetklep, alcoholist, drugsverslaafde.
Onmiddellijk lijken die beschrijvingen al een oordeel in te
houden over de man, maar wat als dat oordeel er niet toe doet?
Wat wanneer het hoofdpersonage zich loskoppelt van het leven
zoals u en ik het kennen? Wat wanneer we god noch gebod erkennen,
wanneer we letterlijk als een beest gaan leven en ons geen
reet aantrekken van moraliteit?
In net iets meer dan 800 pagina's (die je in één
ruk kan uitlezen, we deden het gisteren nog) toont Manu
Larcenet ons de pracht van het macabere, tekent,
schildert, en giet in symbolen de condition humaine
van Polza. Een diep verontrustend en gruwelijk portret van
een man die enkel nog aan zijn eigen genot besluit te denken,
een man voor wie enkel "Blast" van belang is, het
wegvagen van zichzelf.
De plot is een enkel, los draadje van dit fascinerende weefsel,
en dat enkel eruit halen zou het werk tekort doen en vernietigen.
Blast is een sensationele (in elke betekenis van
het woord) ervaring die ten volle moet ervaren worden.
Het is dan extra frustrerend en spijtig voor Blloan,
dat voor de rest een uitstekend verzorgde uitgave op
de markt brengt, dat er op de eerste pagina al een kanjer
van een spelfout staat. Het is namelijk een "trekpaard"
en geen "trekaard". Daar worden we, professionele
chagrijnen die we zijn, somber van. Wat een geluk dat Blast
het meesterwerk der grimmig- en somberheid is. |
WIM DE TROYER --- november 2020 |
|