DEEL 1 VAN VIERDELIGE REEKS KLIK voor andere strips van Xavier Dorison DE BEESTENBURCHT 1 Miss Bengalore Félix Delep + Xavier Dorison Casterman | 72 p. | € 8,50 (SC) • € 16,95 (HC) Van bij de keurslager "ANIMAL FARM!", schreeuwt de cover van deze De Beestenburcht, ook al zit er nu een stier op de troon in plaats van een varken. "ANIMAL FARM!", roept de flaptekst die overduidelijk parallellen vertoont met de synopsis van George Orwells werk uit 1945. "ANIMAL FARM!", fluistert het voorwoord van scenarist Xavier Dorison waarin hij niet onder stoelen of banken steekt dat hij zich voor deze vierdelige reeks liet inspireren door het origineel. "ANIMAL FARM! Maar dan op zijn Frans!", declameren ze in Angoulême en ze nemen het album prompt op in hun officiële selectie van het stripfestival. "ANIMAL FARM!", jubelen wij, aangezien het een werk is dat we verschillende keren verslonden hebben: in het Engels, in het Nederlands, in stripvorm, als onderdeel van Fables en als tekenfilm. Zelfs de tv-film uit 1999 — met Kelsey Frasier Grammer als een van de stemmen — kreeg bij ons een hogere score dan de lauwe 5,9 die imdb.com eraan toekent. Voor de niet zo diehardfans onder ons willen we even vermelden dat Animal Farm een allegorische vertelling is waarbij Orwell het communisme van Stalin op de korrel neemt en zo op een satirische wijze komaf maakte met de vermoedens dat hij zou dwepen met extreem-links. Dorison heeft dus grote schoenen te vullen en we waren dan ook zeer benieuwd wat hij nog kon toevoegen aan een novelle die ook na al die jaren nog steeds de literaire perfectie benadert. In dit eerste deel lijkt de scenarist op het eerste gezicht redelijk trouw aan het origineel te blijven. Oké, er zijn wat personagewissels, de namen zijn veranderd en nu is het stier Silvio die de lakens uitdeelt in plaats van het zwijn Napoleon, maar toch: het blijft nog steeds vintage Orwell. Het grote verschil zit hem dan ook in enkele subtiele passages. Terwijl bij Orwell de beestenboel linea recta als een troep lemmingen richting afgrond laveert, maakt Dorison plaats voor een sprankeltje hoop in zijn versie. De margrietenrevolutie, de rondreizende rat/potsenmaker die het over een Gandhi-figuur heeft... Dit alles zorgt ervoor dat de dieren die onderaan de ladder staan, stilaan de nodige moed vatten om zich niet meer als een stuk vuil te laten behandelen. Zo mis je weliswaar voor een deel de donkerte van het oorspronkelijke verhaal, maar krijg je er gelukkig ook heel wat licht en lucht voor terug. De tekeningen van nieuwkomer Félix Delep(elaire) zijn bovendien ronduit schitterend en gaan dan ook met een groot deel van onze lauweren lopen. Het lijkt wel of hij de fauna van een Jean-Claude Servais of René Hausman door een Disney-mangel haalde en er tegelijk een kinderboerderij van Michaël Olbrechts of Frank Pé over kieperde. Normaal zijn we redelijk zuinig met complimenten, maar deze jonge tekenaar (bouwjaar 1993) lijkt ons de ideale wissel op de toekomst als de Duprés, Bosschaerts of Swolfsen van deze wereld hun tekenpotlood aan de wilgen hangen. Casterman gaf dit eerste deel al in een Franstalige limited edition (nu ja: tienduizend exemplaren is ook weer niet zó limited) uit als de driedelige La Gazette du Château. Deze Miss Bengalore zou je dus met een beetje goeie wil een trade paperback van drie losse comics kunnen noemen. Hoe je het noemt, zal ons varkensworst wezen. Orwell verkoos misschien 1984, maar wij hebben het wel voor 2020. Op stripgebied kan een jaar immers niet beter starten dan met een topalbum als dit! MARIO STABEL --- januari 2020