|
|
KLIK
voor andere strips van
Fabio Mantovani
KLIK
voor andere strips van
Philippe Nihoul |
|
|
BLOEDKONINGINNEN: TSEU HI - DE DRAKENVROUW 2
Fabio
Mantovani + Philippe Nihoul
Daedalus | 56 p. | € 19,95 (HC) |
| Steekspel
voor gevorderden |
Twee
mensen met gelijkaardige karaktertrekken sloten een pact:
de ene een boer, de andere een edele door haar familie uitgespuwd.
Beiden zijn ambitieus en zonder scrupules. Door een uitgekookte
mix van strategisch inzicht, opportunisme en, jawel, handigheid
in de keizerlijke slaapkamer hebben ze zich ze zich opgewerkt
in de hiërarchie binnen de verboden stad. Xhingzeng heerst
nu als keizerin-weduwe Tseu Hi (Cixi) over China. Li Lieng
Ling, het arme boertje van weleer, is als keizerlijke groot-eunuch
haar voornaamste raadgever. Hun lot lijkt onlosmakelijk met
elkaar verbonden. Maar rond 1860 komt die dynamiek onder druk
te staan. Binnenlands verzet noodzaakt keizerin Tseu Hi om
buitenlandse hulp en inmenging toe te staan. Bovendien begint
Tseu His minderjarige zoon, en erfgenaam van de keizer, zich
te roeren. De keizerin-weduwe zal alles op alles moeten zetten
als ze haar macht wil behouden. Lukt dat niet, dan zal ze
die moeten delen of, erger nog, afstaan.
Mooi aan de collectie Bloedkoninginnen is dat het
zowel aandacht heeft voor bekende en minder bekende vorstinnen.
Zoals dit tweeluik aantoont, durft de collectie het zelfs
aan om de Europese continentgrenzen over te steken. Keizerin
Tseu was als regentes van de keizer decennialang
heerser over de Qing-dynastie. Onrechtstreeks bewijst dit
tweeluik dus dat oosterse rijken dikwijls dezelfde problemen
hadden als de Europese, namelijk die van minderjarige heersers,
regentschappen en hoftwisten. Menselijk gedrag is overal ter
wereld voorspelbaar en vergelijkbaar.
De beide albums van dit tweeluik verschillen inhoudelijk van
thema. Het eerste deel gaat over het verwerven van macht,
het tweede over het behouden ervan. Zinnenprikkelende beeldspraak
heeft grotendeels plaatsgemaakt voor de onverbloemde hardheid
van strategische dilemma’s. Scenarist Philippe
Nihoul heeft dus ook keuzes moeten maken. In het
eerste deel heeft hij behoorlijk wat aandacht voor de karakterontwikkeling
en het slaapkamergebeuren. Dit keer, in het slotdeel, verschuift
de aandacht naar buitenlandse inmenging en het slagveld. We
hebben alle begrip voor deze keuzes. Een andere verhouding
of een vermenging van deze twee benaderingen had hoogstwaarschijnlijk
een onoverzichtelijk kluwen gegeven.
Grafisch waren we bij deel 1 enorm gecharmeerd door de warme
kleurenpracht die tekenaar Fabio Mantovani
aan zijn tekeningen meegaf. Die veruiterlijkte echt het historische
China. In deel 2 voelt die kleurenverscheidenheid echter allemaal
wat te berekend aan. De inkleursoftware lijkt, zo nu en dan,
Mantovani te hebben gedicteerd in plaats van omgekeerd. Een
van de redenen waarom we nooit onverdeeld fan zullen zijn
van volledige computerinkleuring. Geef ons toch maar de persoonlijke
touch van een tekenaar die zuiver op zijn eigen aanvoelen
vertrouwt.
Tot slot moeten we uitgever Daedalus nog
een pluim geven. De eerder haperende vertaling en lettering
van het eerste deel is met dit mooi uitgegeven deel volkomen
rechtgezet. |
|
DIEDERIK VAN DE VELDE --- oktober 2020 |
|
