|
KLIK
voor andere strips van
Jean-Claude Servais |
|
|
DE ZOON VAN DE BEER
Jean-Claude
Servais
Dupuis (Vrije Vlucht) | 72 p. | € 19,95 (HC) |
Beregoed |
Ondergetekende
woont in Beernem, maar behalve in het wapenschild van de gemeente
zijn of waren hier geen beren te zien. In zijn voorwoord vermeldt
Jean-Claude Servais dat er ook in Wallonië
geen beren in het wild rondliepen, in tegenstelling tot het
Groothertogdom Luxemburg, de Elzas en in Zwitserland. waar
sommige namen van dorpen en steden nog steeds naar verwijzen.
Servais situeert zijn nieuwste one-shot in het Franse Andlau
ten noorden van de Vogezen waar hij speelt met de legende
van de heilige Richardis, die in haar abdij een berenjong
onderhield, misverstanden over een meisjestweeling en weetjes
over beren.
Het startjaar voor het verhaal is 1760. Een rijke boer organiseert
een feest in zijn hoeve om te vieren dat hij de laatste beer
in de Munstervallei heeft neergeschoten. Matthis, de zoon
van de boer, legt het tegen het verbod van zijn vader aan
met de tweeling Eva en Maria, die in het dorp bekend staan
als heksen. Hij maakt een van hen zwanger... maar wie precies?
De moeder in de dop baart haar zoon in de grot van een nog
levende beer waarin ze een tijdlang geleden verdween terwijl
haar zus bij Matthis de schijn ophoudt dat zij zwanger is.
Of gaat het toch om de andere? In ieder geval groeit de jongen
Aldaric op in de natuur, bij de beer en de vrouw. Negentien
jaar later duikt het trio op in Colmar waar ze een show met
de beer geven op het marktplein. Matthis en zijn vader komen
ook kijken.
Servais' laatste worp, De Weg naar Compostella, deed
ons helemaal niets. We weten zelfs niet of die reeks nu is
afgelopen of niet. En de dagen van Bosliefje, De
Almanak, Een Moordenaar die met Vogels Praat
en Lova liggen toch ook alweer enige tijd achter
ons. De Zoon van de Beer is niet van dat niveau,
maar het is wel een van de betere Servais-albums van de laatste
jaren. De liefde voor de natuur, een goed opgebouwd verhaal,
tekeningen die er overduidelijk van getuigen dat de drieënzestigjarige
Servais nog lang niet te oud is om aan zijn pensioen te moeten
denken... Dit is gewoon een uitstekend album — we durven
zelfs zeggen: een beregoed album — van een gepassioneerde
vakman van wie nog wel pareltjes te verwachten zijn. |
DAVID STEENHUYSE --- december 2019 |
|