DEEL 1 VAN TWEELUIK KLIK voor andere strips van Jaime Calderón KLIK voor andere strips van Thierry Gloris VALOIS 1 De Italiaanse Illusie Jaime Calderón + Thierry Gloris Daedalus | 48 p. | € 17,95 (HC) Twistzieke bedoening in de adellijke speeltuin 1494, de middeleeuwen zijn intussen geruisloos overgegaan in de Nieuwe Tijd, maar niets is voor de middeleeuwer minder relevant. Voor hen is het nog steeds business as usual. Al wie iets voorstelt, probeert aan gebiedsuitbreiding te doen. Karel VIII, telg van het Huis Valois, heeft het moeilijk zijn temperament in te tomen en de edellieden die hem adviseren zijn niet altijd even transparant in hun bedoelingen. Wanneer Karel VIII zijn blik werpt richting de Italiaanse staten lijkt de paus zijn voornaamste tegenstander te gaan worden, maar ook die heeft zijn oppositie en zendt dan maar zijn zonen uit (jawel, zijn zonen, het zijn Borgia's, weet je wel). Aan elk hof nemen ook de vrouwen gretig deel aan de intriges. Te midden van deze intrigante mengelmoes zijn ook een jonge Spanjaard en Fransman terug te vinden, twee lagere edelen die elkaar per toeval kruisen en een kant moeten kiezen. Zij worden de hoofdpersonages van deze renaissancereeks. Thierry Gloris heeft een verhaal gebouwd waarin deze twee fictieve jongelui meer dan welkom zijn. Om de complexiteit aan invalshoeken en authentieke intriges goed weer te geven, moet hij immers een ferme brok geschiedenis meegeven. Het geografische lappendeken wordt wat rechtstreekser met elkaar verbonden doordat de twee mannen met verschillende zijden in contact komen. De Spanjaard en de Fransman worden heel geleidelijk ten tonele gevoerd. Voor sommigen zal het zelfs te geleidelijk zijn, maar dat is een kwestie van smaak. Wie zich niet kan vinden in de dynastieke verduidelijkingen, heeft het album tegen dan waarschijnlijk al neergelegd. Wij horen daar voor alle duidelijkheid niet bij. Zelfs als we al hadden getwijfeld, had Jaime Calderón ons wel over de streep getrokken. Over zijn tekenstijl kunnen we kort zijn, maar dat willen we niet, want het verdient alle aandacht. De gezichtuitdrukkingen die Calderón schept, zijn de absolute sterkte van dit album. Ze zijn ontzettend verscheiden, ongewoon 'echt', sprekend, en subliem ingekleurd door Felideus. Eigenlijk zagen we enkel bij wijlen Philippe Delaby eenzelfde diversiteit aan gezichten. Ook dat andere lichaamsdeel waar tekenaars het weleens moeilijk mee hebben — de hand — gaat Calderón ongewoon goed af. Hij kent zijn sterkte goed en kiest dus opvallend veel voor close-ups. Daar waar hij zijn personages wat verder plaatst, is het verschil duidelijk. Dat er tekenaars zijn die hun personages wat meer laten bewegen, zijn we algauw weer vergeten bij het zien van Calderóns decors. Minutieus uitgewerkte klederdrachten, knappe decors en een inkleuring die verrijkt met contrasten. Meer heeft een 'historische' strip grafisch gezien niet nodig. DIEDERIK VAN DE VELDE --- februari 2019