|
TREMEN
Pim
Bos
Blloan | 64 p. | € 14,95 (HC) |
Dit
album lees je niet, je voelt het |
Wanneer
men de boekenbijlagen van zelfverklaarde kwaliteitskranten
doorbladert, kan men niet anders dan besluiten dat recensenten
of hun chef eersteklas kieskauwers zijn. Het lijkt alsof geen
strip verdient om door hen besproken te worden als de maker
niet minstens in een oorlogsgebied of een inrichting heeft
gezeten. En plots ligt het imponerende Tremen van
de twintiger Pim Bos voor hun veeleisende
neus. Wat nu?
Na enig opzoekwerk weten we dat Bos in 1990 in Vlaardingen
werd geboren, dat hij studeerde aan de Breda University of
Applied Sciences (BUAS), dat hij er met enkele medestudenten
een heerlijke kortfilm maakte (Ghozer, onder andere
op YouTube te bekijken), dat Marc Legendre hem
een poosje onder z'n vleugels nam (onder andere publicatie
in Stroke) en dat hij ondertussen in de game industry
als concept painter en 3D modeler werkt. Daar sta je dan met
een debuut dat álle aandacht verdient, maar getekend,
geschreven én gekleurd is door een kerngezonde spetter
die vrolijkheid en levenslust uitstraalt.
In een clip op YouTube vertelt Pim Bos dat hij geïnspireerd
raakte door La Planète Oubliée van
de Italiaan Serpieri. Niet zozeer door diens
rondborstige vrouwen dan wel door de fantastische decors.
Toch is Tremen geenszins een doorslagje van Druuna.
Eveneens zijn er aanwijsbare sporen van Mœbius
en ademt dit album de sfeer van meer dan één
post-apocalyptische kunstenaar, maar Bos slaagt erin om zijn
woordeloze vertelling in een eigen universum te situeren.
Tremen is geen sf, vindt hij zelf. Bos heeft zijn
onderbewuste aan het woord gelaten en getekend wat hij graag
tekent. Dat zijn curieuze machines en rare typetjes die geen
vat krijgen op de hen omringende wereld. Daarnaast houdt hij
van zwarte humor, overdrijft daar niet mee en is net zozeer
spaarzaam met knipogen en sous-entendus. Staat een en ander
symbool voor iets groters, iets breed inzetbaar en alomvattend?
Met die dingen is Bos naar eigen zeggen niet bezig. Tremen
is wat het is. Vergis je evenwel niet, dat is heel wat.
Dit is een uniek en onvergelijkbaar debuut dat de lezer treft,
meesleept en ontroert. Pim Bos beschikt over eclatante grafische
kwaliteiten en een benijdenswaardig observatievermogen. Het
scenario zit verdraaid slim in mekaar, maar is evenzeer weergaloos
simpel en verstaanbaar. Tremen is zo'n strip die
aantoont dat er met dit medium meer mogelijk is dan kaderlijntjes
weglaten om op een verrassende manier iets bijzonders te vertellen.
Dit album lees je niet, je voelt het. Een ervaring die lang
nazindert.
Of Pim Bos meer pijlen op z'n boog heeft, zal moeten blijken.
Maar met deze ene strip overklast hij het œuvre van ettelijke
wauwelaars en poseurs waar de pers zo tuk op is. Dat dit niet
z'n bedoeling was, is charmant en geen onaardig detail. Tremen
moest nu al op de eerste plaats in de verkooptop staan. |
FLO VAN DIJCK --- september 2019 |
|
|