|
SCHAAMTE EN VERGETELHEID
Alejandro
Macho Andrès + Gregorio Muro Harriet
Dark Dragon Books | 112 p. | € 24,95 (HC) |
Bijgeleerd |
In
deze dikke turf van 112 pagina's krijgen we inzicht in de
Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898 en de onafhankelijkheidsstrijd
van de Filippino's.
We volgen de lotgevallen van de mijnwerkerszonen Felix en
José. De ene broer komt omwille van rechtstreekse loting
in het Filipijnse leger terecht, de andere broer omwille
van de overname van de dienstplicht tegen betaling. De Filipijnen
waren toen al driehonderd jaar een Spaanse kolonie. José
bevindt zich met zijn detachement in Baler, een provinciestad
op tweehonderdvijftig kilometer van Manilla, waar Felix gekazerneerd
is. Beiden zijn duidelijk good guys die trachten
moreel stand te houden in de waanzin van de oorlog. Een oorlog
waarvan pijnlijk duidelijk wordt dat er met Spaans kanonnenvlees,
laat staan Filipijnse inboorlingen geen rekening gehouden
wordt. De geopolitieke machtsspelletjes van de toenmalige
grootmachten zijn veel belangrijker. En zo komt het dat de
Filipijnse verzetstrijders (de Katipunan), aangespoord door
de Amerikanen, de Kastila's (Spanjaarden) aanvallen, hopend
op onafhankelijkheid. Een hoop die ijdel zal blijken te zijn.
Geopolitieke machtsspelletjes nietwaar.
Waar Felix in Manilla als soldaat een eerder klassieke oorlogssituatie
met scheepsbombardementen, de landing van Amerikaanse grondtroepen
en de aanval van de Kapitunan dient te ondergaan, zit zijn
broer José in Baler. In een versterkte kerk, omsingeld
door vrijheidsstrijders en gezegend met bevelhebbers die nog
liever tot de dood vechten dan zich over te geven. Een typische
Alamo-situatie, waarbij pas na een beleg van 337 dagen eindelijk
door de Spanjaarden geloofd werd dat de oorlog al maanden
afgelopen was...
Scenarist Gregorio Muro Harriet slaagt erin
om de verhaallijnen van de broers optimaal te vermengen met
persoonlijke gebeurtenissen (zoals de romance met Véronique
en het geschil met haar broer Celso) en het gekuip van de
(vertegenwoordigers van de) Westerse mogendheden. Geen eenvoudige
opdracht, want er is veel, zeer veel te vertellen. De tekeningen
van Alejandro Macho Andrès zijn expressief
en dynamisch en passen dan ook als gegoten bij deze vertelstijl.
Conclusie: we hebben weeral bijgeleerd. En terug de bevestiging
gekregen dat geen enkele kolonisator het belang van de inheemse
bevolking voorop stelde. QED. |
JOHAN DECLOEDT --- december 2019 |
|
|