COMPLEET VERHAAL KLIK voor andere strips van Lionel Marty KLIK voor andere strips van Stéphane Louis ROAD THERAPY Lionel Marty + Stéphane Louis Saga Uitgaven (Collectie Bamboe) | 72 p. | € 19,95 (HC) Niet zo onvergetelijk als One Flew Over the Cuckoo's Nest Ken Keseys roman One Flew Over the Cuckoo'' Nest dateert van 1962. In de gelijknamige film van Milos Forman maakten Jack Nicholson als de opstandige patiënt en Louise Fletcher als de bazige hoofdverpleegster zichzelf, het boek, de film en Forman onsterfelijk. Wie de film zag of het boek las, weet waar Stéphane Louis de mosterd voor deze Road Therapy haalde. Vijf patiënten van een psychiatrische inrichting maken een uitstap, maar de chauffeur van hun busje blijkt ziek. Net wanneer de twee begeleiders beslissen om de trip af te gelasten, daagt Igor, een vervanger, op. En Stéphane Louis laat er niet de minste twijfel over bestaan, heel kosjer is die invaller niet. Hij lijkt het gezag van Hélène en Jean-Paul (de verzorgers) te willen ondermijnen, hij brengt de geesteszieken in verwarring en hij stuurt de reis in de war. Het duurt langer dan zestig pagina's voor we ontdekken waarom hij dat doet en dan volgen er nog ongeveer tien pagina's om een zogezegd deugdelijk einde aan het vehikel te breien. Zowat alle personages uit One Flew Over the Cuckoo's Nest zijn onvergetelijk. McMurphy en verpleegster Ratched natuurlijk. Maar onder andere Chief Bromden, Billy Bibbit, Martini en Cheswick maken een onuitwisbare indruk. Meneer Ceba, juffrouw Elise, juffrouw Lea, meneer Leon en meneer Karl doen dat niet. Niettemin heeft Stéphane Louis zich naar verluidt in de materie verdiept en bestuurde hij enkele geesteszieken en hun behandeling, maar dat levert enkel wat oppervlakkige trucs op om de boel rustig te houden. Het nietszeggend gezwam is uitputtend en gaat eindeloos door. Gewauwel een aura van relevantie geven, moet je grootheden zoals Zidrou vragen. Louis verveelt en irriteert. Dat doen ook de tekeningen van Lionel Marty die van brute zwierigheid en een driftige lijnvoering houdt, maar wat te veel op de kleuren van Véra Daviet rekent om het overzichtelijk en verstaanbaar te maken. Er bestaat een publiek voor strips zoals deze, maar in zijn soort is Road Therapy flauwekul. Hierdoor maakt hij mogelijk kans op een of andere belangrijke prijs. Dus laat je vooral niet afschrikken door deze bespreking. Het is slechts één mening. FLO VAN DIJCK --- mei 2019