COMPLEET VERHAAL RAY PENNA MYSTERIES 1 Moord in Jungle Bay Dennis Spaans + Perren Pengelly Syndikaat | 48 p. | € 8,95 (SC) Gebrek aan zuurstof 11 maart 1981, de jonge surfer Raymond — zeg maar Ray — Penna is op vakantie in Sri Lanka. Van zijn gastheer, die kamers in zijn villa verhuurt aan toeristen, krijgt Ray heel wat informatie. Diezelfde middag gaat Ray naar het strand om zijn surfplank uit te proberen. Hij maakt kennis met een lokale surfer met wie hij meteen bevriend raakt. Een domper op de vakantievreugde is de vondst van een lijk op het strand. Mogelijke sporen naar de dader zijn weggewist door de storm die 's nachts de streek teisterde. Ray heeft zijn bedenkingen bij het onderzoek en hij komt zelf op het spoor van eigenaardigheden die hij aan elkaar wil puzzelen. Het tekenstijltje van Nederlander Dennis Spaans bevalt ons wel. Enkele decennia geleden was er vast wel plaats voor hem in een stripblad als Eppo waarin hij zijn talent rustig verder had kunnen ontwikkelen tussen de professionals met wie hij de pagina's had kunnen delen. Met het wegvallen van tal van voorpublicatiemogelijkheden (en de huidige Eppo zit al vol) zijn er andere oplossingen om uitgegeven te raken. Een uitgeverij als Syndikaat bijvoorbeeld, die er prat op gaat aanstormende talenten een kans te geven. In een aantal gevallen lukt het de uitgever nog ook. Sowieso is er nog werk aan de winkel voor de in 1978 geboren Dennis Spaans. De cover oogt af en belooft actie en humor. Het binnenwerk kan niet verhullen dat het om een debuutalbum gaat, maar wel al op een meer dan behoorlijk niveau. Het kwaliteitsverschil tussen cover en binnenwerk is ons net iets te groot. Maar dan komen we tot het grootste struikelblok. We weten niet wie scenarist Perren Pengelly is, maar het is ons duidelijk dat hij alle beginnersfouten maakt en het schrijven van stripverhalen nog niet onder de knie heeft. Er staat veel te veel tekst in de ballonnen, die er ook niet op gemaakt zijn om al die zinnen te bevatten. Vaak staan woorden tegen de ballonranden of moeten de regels dichter op elkaar staan om de dialogen erin kwijt te kunnen. Niet alleen de tekstballonnen missen zuurstof, ook de vertelling heeft daar grote nood aan. Het principe "Kill your darlings" is hier helemaal niet toegepast. Schrappen schrappen, schrappen is de boodschap om het voor de lezers aangenamer te maken dan een oerwoud aan onprettig gevulde ballonnen die het verhaal meer rekken dan het laten opschieten. Het is zelfs zo erg dat er meermaals gerecapituleerd moet worden om het nodeloos complexe moordmysterie uitgelegd te krijgen. Het gaat moeizaam vooruit en op het laatst interesseerde het ons helemaal niet meer wie wat precies heeft gedaan en wat de verklaring is. Voor ons is het een uitgemaakte zaak dat we een eventueel deel 2 aan ons laten voorbijgaan als er weer pagina's in staan zoals 5, 7, 14, 24 (het toppunt!), 25, 26 en verder tellen we niet meer. Schrappen, schrappen! DAVID STEENHUYSE --- maart 2019