|
|
KLIK
voor andere strips van
Antoine Carrion
KLIK
voor andere strips van
Jérôme Hamon |
|
|
NILS 2
Cyan
Antoine
Carrion + Jérôme Hamon
Silvester | 64 p. | € 17,95 (HC met A3-kunstdruk) |
| Ecologische
apocalyps |
Er
groeit niets meer. Geen plantje kiemt. Niets. Nada. Nochtans
is de grond zo vruchtbaar als een Californische zeehaas. Maar
elk zaadje verdort er en verrot. Ook de dieren en mensen worden
niet meer zwanger. De wereld is om zeep. Om de hongersnood
voor te zijn, gaan Nils en zijn vader op onderzoek. Daar,
over de grens waar men zegt dat er nog een woud is, ontdekken
ze de oorzaak van de grote onvruchtbaarheid. Gigantische robots
van de hoofdstad Cyan roven er kleine wonderlijke wezentjes,
de elementalen. Dit zijn geesten van overleden wezens die
plantenzaad een bewustzijn geven en doen groeien. Aan dit
verwoestende tempo moet Cyan nu al voor miljarden elementalen
gevangengenomen hebben. Geen kat die weet waarom. Ook de amazones
van het woud zijn er niet gerust in. Intussen wordt de allerlaatste
groene long aangevallen door de robots. Maar er is misschien
hoop: at als ze nu eens de machthebbers van Cyan proberen
te vernietigen in plaats van hun haast onverwoestbare robots?
Het is hoogtijd om de runen te raadplegen. Hoog boven het
gespuis van dorpelingen, woudbewoners en de machthebbers van
Cyan kijken drie goden gefascineerd toe naar het gewriemel
onder hen. Vreemd genoeg zijn ze gekweld door een visioen
waar de levensboom Yggdrasil aangevallen wordt door wurgende,
metalen tentakels. Zouden ze ingrijpen of niet? Moeten ze
Nils en zijn kompaan Arun niet helpen in hun queeste op zoek
naar de boom? Ach, foert. Tot nu toe is er nog nooit iets
goeds voortgekomen uit een verbond tussen mens en God.
Het eerste deel werd vorig jaar bedolven onder de superlatieven.
Nils is een ecologische sf-strip boordevol Noorse
en Japanse mythologie, maar het was vooral een steengoede
strip die Jan en alleman positief verraste. In het tweede
album duwt scenarist Jérôme Hamon
fors door op het gaspedaal. Het verhaal verhardt op alle vlakken.
Het cynisme van de machthebbers van Cyan wedijvert met de
totale teloorgang van de natuur én het gratuite gedoe
van de goden. Mythologie, ijdelheid en overmoed voeren de
boventoon in dit deel.
Hamon verwacht veel van zijn lezers, vertilt zich soms, maar
stuwt ons uiteindelijk naar een Akira-achtige apocalyps.
Wow, dit was zwaar. Maar ook nu weer gooit tekenaar Antoine
Carrion zich. In zijn verwesterde Miyazaki-stijl
(Spirited Away) verleidt hij ons voortdurend. Elke
plaat ontlokt ons een vette wow. Dit is krachtiger dan Mr.
Proper. En dan is er nog die geweldige inkleuring. Ondanks
de onvruchtbaarheid had het eerste deel een groene kleurtoon.
Deel 2 is onpeilbaar donkerblauw en zwart, af en toe opgeschrikt
door een felwitte lichtflits. Het slotdeel belooft ons alvast
een donkergrijze cover. No future. Dat belooft. Of
worden we alsnog verrast?
Het drieluik Nils is een geweldig buitenbeentje.
Wat begon als een ecologische aanklacht mondt nu uit in een
mythische apocalyps. We hebben geen idee waar dit straks zal
eindigen, maar één ding is een zeker: we zitten
op de eerste rij! |
|
WOUTER PORTEMAN --- maart 2019 |
|
