COMPLEET VERHAAL NAASTEN Melanie Kranenburg / Niek Van Ooijen + Maaike Haan Oogachtend | 232 p. | € 19,99 (SC) Of is het K? Het zal misschien ook aan onze gezegende leeftijd liggen, maar de laatste jaren werden we in onze onmiddellijke omgeving tamelijk vaak geconfronteerd met de gemene killer die kanker ook anno 2019 blijft. Zowel bij mannen als vrouwen staan kankergerelateerde ziektes als een van de belangrijkste doodsoorzaken geboekstaafd. Gedragswetenschapster Maaike Haan houdt zich al enkele jaren bezig met een onderzoek naar palliatieve zorg en probeert wat verder te kijken dan de pure statistieken. Samen met twee studenten van de opleiding Comic Design van kunstacademie ArtEZ in Zwolle, Melanie Kranenburg en Niek Van Ooijen, zette ze deze graphic novel op poten om het fenomeen mantelzorg onder de aandacht te brengen. Uit vele uren gesprekken met mantelzorgers en terminaal zieke patiënten puurde ze uiteindelijk twee (fictieve) verhalen. De stripauteurs werkten dan apart een van de verhaallijnen uit. In het album meanderen die — op enkele bruggetjes na — netjes naast elkaar. Het verhaal van Geert vertelt het zoeken van een man wiens leven er plots totaal anders uitziet door de zorg voor zijn zieke vrouw. Hoewel hij zijn persoonlijke missie geen moment in twijfel trekt, is de confrontatie met zijn vroegere zorgeloze bestaan soms beenhard. Kranenburg kiest voor een toegankelijke tekenstijl om dit alles in beeld te brengen en deed ons bij momenten wat aan Aimée de Jongh denken zonder dat ze die klakkeloos kopieert. Bij de vader van Eva werd longkanker vastgesteld. Haar broer en zus vinden het heel moeilijk om de man te zien aftakelen, zodat de zorg vooral op Eva's frêle schouders terechtkomt. We zien haar zoeken en twijfelen en ze vindt het uitermate moeilijk om de touwtjes uit handen te geven. Van Ooijen brengt dit alles een stuk bruter in beeld, beperkt zich tot een grijszwart kleurenpalet met veel arceringen en hanteert zo een stijl die een stuk minder commercieel oogt dan die van zijn collega. De occasionele botsing tussen de twee verhalen blijkt visueel echter wonderwel te werken. Normaal halen we voor dergelijke verhalen ostentatief de schouders op, maar hier slagen de auteurs erin om een pakkende, herkenbare en pure weerslag te geven van een gelaagde problematiek die ons allen aanbelangt. Als de jonge honden er nu nog in slagen om met iets originelere metaforen voor de dag te komen (de torenhoge rotspartijen, de rit in de rollercoaster,...) voorspellen we hen met stip een grote toekomst! MARIO STABEL --- september 2019