|
|
KLIK
voor andere strips van
Antoine Giner-Belmonte
KLIK
voor andere strips van Edouard Chevais-Deighton |
|
|
DE MEESTERS VAN WHITE PLAIN 2
Verlossingen
Antoine
Giner-Belmonte + Edouard Chevais-Deighton
Saga Uitgaven (Collectie Bamboe) | 56 p. | € 19,95 (HC) |
| In
het verborgene |
Het
onvermijdelijke is gebeurd. De familie die de imposante plantage
van White Plain beheert, is versplinterd. De schok en het
mysterie rond de dood van vader Henri Berthier hebben de familie
minstens even ruw door elkaar geschud als de aanvang van de
Amerikaanse Burgeroorlog. Sally, de vrouw des huizes, brengt
haar leven van dag tot dag door, extreem in zichzelf gekeerd.
Haar dochter Josephine heeft de dagelijkse leiding van de
plantage op zich genomen, bijgestaan door Pete, de zoon van
de voormalige opzichter. De mannelijke erfgenaam van de plantage,
zoon Charles Berthier, draagt nog steeds het uniform dat even
grijs en grauw kleurt als zijn recente familiegeschiedenis.
Aan de andere zijde van het conflict is Mozes, de verdachte
van de moord op Henri Berthier ingelijfd bij de troepen van
hardliner "Abe". De oorlog brengt hen opnieuw samen,
al dan niet klaar voor een nieuwe reeks onthullingen.
Het plot van Edouard Chevais-Deighton neemt
geenszins gas terug ten opzichte van het vorige deel. Dit
deel bevat evenveel vaart als het vorige. Chevais-Deighton
en tekenaar Antoine Giner-Belmonte werken
met een geheel eigen methode om die vaart aan te houden. Ze
vermijden vertelkaders of vanzelfsprekende overgangen. Ze
gaan eerder filmisch te werk. Hun personages komen elkaar
tegen en vertellen elkaar hun voorbije belevenissen. Knap
is de scène waarbij Mozes Charles een verhaal vertelt
en Charles, die zich op bed bevindt, zich plots zijn vaders
studeerkamer voorstelt. Of de personages schrijven elkaar
brieven, waarbij de tekenaar het vertelde uittekent. De mooiste
overgang is overduidelijk die via het druppeltje bloed. Allemaal
voorbeelden van die extra dimensie, die alleen komt bovendrijven
als de verstandhouding tussen woord en beeld goed zit.
Onze grootste vrees vooraf: zou het lukken om te blijven verrassen?
Want laat ons eerlijk zijn, we dachten — zoals iedereen?
— wel ongeveer een idee te hebben over de aard van die
oude gebeurtenis die in het verborgene bleef. De scenarist
heeft dat slim gestuurd, we zaten in de buurt, maar toch niet
helemaal... |
|
DIEDERIK VAN DE VELDE --- januari 2019 |
|
