COMPLEET VERHAAL KLIK voor andere strips van Fred MAGIC PALACE HOTEL Fred Uitgeverij HUM! | 64 p. | € 19,99 (HC) Frediaanse vertelling Frédéric Othon Théodore Aristides, Fred voor fans en vrienden, is al een tiental jaar een van de dragende krachten van het weekblad Pilote met zijn ietwat absurde vertellingen over onder meer Philémon, als hij in 1977 het Magic Palace Hotel introduceert. Het hotel van een paar honderden verdiepingen en miljoenen kamers zou tegenwoordig waarschijnlijk de stempel ADHD'er met dyslexie krijgen. Het is chaotisch, hyperactief, impulsief en de kamers zitten op een ongeorganiseerde manier hopeloos door elkaar. Fred laat er de held, een reiziger die verbazingwekkend rustig blijft (zijn knorrige "hum’s" lijken een minimale vorm van opkomende frustratie te verraden) bij alles wat hem overkomt, twaalf afleveringen lang zoeken naar zijn kamer met nummer 37.212.417. Nadat hij à la Alice in Wonderland met een omgekeerde luchtballon vervaarlijk is afgedaald en — gelukkig voor hem — tijdig is uitgestapt, wachten hem de meest geschifte ontmoetingen: van een vleesetende telefoon en een guillotine die hoofden er terug aanzet, over een lading kerstmannen en een uitgebluste draak, tot de 723 dames uit de harem van een sjeik die collectief besluiten een oliebad te nemen en daardoor de verdieping euh... onder olie zetten . Zelfs de personages die we nog kennen uit Het Kleine Circus (ook al naar het Nederlands vertaald door Uitgeverij HUM!) passeren even de revue. Een voor een slaan de vreemde ontmoetingen je als lezer met een soort van verstomming die je doet twijfelen tussen meewarig met je ogen draaien of je met een glimlach te laten meedrijven in de absurditeit. Wie voor dat laatste kiest, voelt achteraf een zekere bevrijding en luchtigheid. Ja, Frediaanse vertellingen werken effectief therapeutisch. In 1980 gaf Fred de bundeling van zijn twaalf kortverhalen uit in eigen beheer. Dertig jaar later publiceerde Dargaud een heruitgave, waarin de verhalen die oorspronkelijk in het zwart-wit waren, werden ingekleurd door Isa Cochet. Ze deed dit met een ingetogen charme die het originele werk alle eer aan deed en de sfeer nog versterkte. Het is die ingekleurde versie die Freds hof- en kwaliteitsuitgeverij HUM! nu ook in het Nederlands vertaalt. En ze doen dat zoals steeds met het vakmanschap dat wordt gedreven door een bewondering en passie voor het werk van de besnorde, prettig gestoorde stripmaker. De uitgave is piekfijn en aan de vertaling is een haast maniakale zorg gewijd. Alleen al het neologisme "luchtballondersteboven" voor de omgekeerde Montgolfière bij de opening van het verhaal, is er eentje om in te kaderen en bij te hangen in de eregalerij van Fredismes. Wij kunnen alleen maar zeggen dat we meer willen van dat, wetende dat er nog absurde en fascinerende gebieden zijn in het werk van Fred die in het Nederlands onontgonnen zijn. Uitgeverij HUM! mag alvast zijn verkenners verder uitsturen. PETER D'HERDT --- januari 2019