|
MAELSTROM
Céline
Hudréaux naar hetkortverhaal van Edgar Allan Poe
Bries | 120 p. | € 27,00 (HC) |
Lekker
Poe! |
Edgar
Allan Poe! Wat hebben we de horrorverhalen van de
man ooit graag gelezen! The Raven! The Fall of
the House of Usher! The Tell-tale Heart! The
Black Cat! The Cask of Amontillado! Het gros
van zijn proza kunnen we ons nog altijd mooi voor de geest
halen, ook al is het alweer enige tijd geleden dat we zijn
Collected Works uit de boekenkast hebben gehaald. Als
geen ander slaagde hij erin om op een geloofwaardige manier
een vleugje horror in zijn vertellingen te smokkelen. Hij
is dan ook een van de grote namen in het genre van de gothic
novel en een voorbeeld voor schrijvers van detectiveverhalen,
om Arthur Conan Doyle maar niet te noemen.
Ondanks het feit dat zijn verhalen (en zijn leven) bol stonden
van de nodige intriges kunnen we ons niet direct een moderne
bewerking voor de geest halen die het origineel overtrof.
De film The Raven uit 2012 bijvoorbeeld slaagt er
maar ten dele in om het mysterie rond de getormenteerde schrijver
in stand te houden en is zeker niet in ons collectief geheugen
blijven steken.
We waren dan ook uitermate benieuwd hoe de Franse kunstenares
Céline Hudréaux Poes kortverhaal
A Descent into the Maelström zou aanpakken.
In een notendop gaat deze vertelling over drie vissers die
het onverwacht moeten opnemen tegen de dwingende kracht van
een legendarische Noorse draaikolk. Poe bouwt de spanning
zo op dat je — pun intended — meegezogen
wordt in het verhaal. Hudréaux kiest er hier voor om
de novelle woordenloos na te vertellen in negenennegentig
etsen. Deze specifieke druktechniek leent zich volgens ons
uitermate goed om het donkere mini-epos in beeld te brengen,
al moeten we hieraan toevoegen dat de artieste zich wel heel
wat dichterlijke vrijheden veroorlooft en pas in de laatste
platen toekomt aan de kern van het verhaal.
Sommige tekeningen zijn ragfijn uitgewerkt, bij andere beperkt
ze zich tot een summier lijnenspel. We zijn zeker fan van
het adagium dat een beeld veel meer vertelt dan duizend woorden,
maar we raden de lezer toch aan om eerst het origineel te
lezen dat op het einde is toegevoegd. Uitgeverij Bries
kiest hier trouwens voor de Nederlandse vertaling van Simon
Vestdijk uit 1941. Ook al zijn er ondertussen al
meer toegankelijke versies op de markt, de eerder gezwollen
taal van Vestdijk doet het origineel alle eer aan en is dus
de perfecte keuze voor deze uitgave.
Maelstrom is allesbehalve een reguliere strip, maar
de speciale tekenstijl en het originele drukwerk tillen het
werk enkele levels boven koffietafelboekniveau. En hadden
we al gezegd dat we "maalstroom" een van de mooiste
woorden in de Nederlandse taal vinden?... |
MARIO STABEL --- november 2019 |
|
|