DEEL 1 EN 2 VAN VIJFDELIGE REEKS KLIK voor andere strips van Vincenzo Cucca KLIK voor andere strips van Denis-Pierre Filippi KOLONISATIE 1-2 1. Schipbreukelingen in de Ruimte - 2. In Nood Vincenzo Cucca + Denis-Pierre Filippi Dark Dragon Books | 48 p. | € 8,95 (SC) Pretentieloze sf 2100. Duizenden kolonisten stappen in gigantische ruimteschepen om hun heil te zoeken op andere, onbekende planeten. Hun reis duurt vandaag al een dikke honderdtwintig jaar. Al die tijd zitten de kolonisten veilig in hun hibernatiekuipen terwijl de besturingssystemen de planeten aftasten. Amper een paar van die arken waren succesvol. De rest is verongelukt in meteorenregens of zweeft nog in het heelal. Intussen is de tijd niet blijven stilstaan. De aarde is in contact gekomen met het buitenaardse Atil-ras en die vriendelijke aliens hebben de mens hun wormgattechnologie uitgelegd. Sindsdien konden ook de menselijke ruimteschepen grenzeloos reizen, los van de tijd. Het aardse regeringsagentschap besloot een eskader in leven te roepen dat de gecrashte arken moest bergen. Niet evident, want gespecialiseerde piratenbendes plunderen volop de arken. De hibernatiekuipen zijn immers hun gewicht in goud waard. Wie erin slaapt, kan zomaar naar gelijk welke tijd en plaats wegdromen. De ideale drug. 2223. Het ruimteschip van enkele jonge kadetten van het regeringsagentschap komt aan bij een asteroïdenveld. Diep in het veld zweeft een gestrande ark. Hun toelatingsproef bestaat erin om de ark te doorzoeken. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want aan boord is er beweging gesignaliseerd. Het uitgangspunt van de sf-strip Kolonisatie mag er wezen. In een oneindige wereld kan je de goeden, de kadetten, tegen de slechten, de piraten, zonder beperkingen laten strijden. Bovendien bieden de hibernatiekuipen je de kans om je helden te katapulteren naar gelijke welke tijd en plaats. Dromen zijn voor een keer geen bedrog. Met zo’n wijde waaier aan mogelijkheden, kan je als scenarist de bal eigenlijk niet misslaan. Toch las het eerste deel van Kolonisatie wat stroef. Scenarist Denis-Pierre Filippi wou te veel kwijt waardoor hij de gunfactor uit het oog verloor. Meer nog: het kon ons geen bal schelen wat er met de helden gebeurde. Eentje meer of minder. Pfff, we hadden er toch geen band mee. Bovendien snapten we niet waarom honderdtwintig jaar na datum ruimtepiraten nog steeds geïnteresseerd zijn in die oude diepvriezers. Er moeten toch heus nieuwe modellen zijn die hetzelfde kunnen als die ouderwetse brol? En wat met de komst van de Atils? Wat is er gebeurd met de aarde? Vragen, vragen, vragen,... en te weinig antwoorden. In het tweede losstaande verhaal zit de plot veel logischer in elkaar, en beginnen we te genieten van deze sf-actiestrip. Er is een duidelijke én goede verhaallijn, opnieuw gebaseerd op een andere gestrande ark. En ook een paar leden van het interventieteam beginnen we al te mogen. Dat komt wel goed. De tekeningen zijn iets speciaals. We schrokken toen we de naam van de Italiaan Vicenza Cucca googelden. Dat was dezelfde man die ons Pandamonia en Hot Charlotte schonk! In het nagelnieuwe Kolonisatie koos hij doelbewust voor een realistische jaren 1970-stijl. De inkleuring maakt er helemaal een retro-sf-strip van genre Gigantik, Arad of Tärhn van. Best wel amusant. Kolonisatie (niet te verwarren met het thematisch verwante Conquests dat ook deze maand verscheen) omarmt de klassieke sf. Het kon Battlestar Galactica, Star Trek of een andere sf-western zijn, maar het heet gewoon Kolonisatie. Een duffe naam voor een brok pretentieloos leesplezier. WOUTER PORTEMAN --- november 2019