|
KLIK
voor andere strips van
Nicolas Siner
KLIK
voor andere strips van
Jérôme Le Gris |
|
|
HORACIO VAN ALBA 3
Memoires van een Vesuviaanse
Nicolas
Siner + Jérôme Le Gris
Daedalus | 64 p. | € 17,95 (HC) |
Albastgoed |
Nadat
in het tweede deel de schellen van hoofdpersonage Horacio's
ogen zijn gevallen en het aantal hoofdpersonen werd gedecimeerd,
ziet het er in het begin van de derde en laatste aflevering
niet goed uit voor de overlevenden van wat ooit de machtige
Republiek van de Erekwesties was. Ze zitten vast in hun laatste
bolwerk, dat van Castel Maggiore, en worden omsingeld door
hun vijanden. De passieve Fransen aan de kant van de zee en
de Rode Kardinaal, die straks paus hoopt te worden, in staat
van beleg aan de kant van het land. Als Horacio's zoon Julius
met zijn partizanen een mislukte aanslag op de kardinaal pleegt
en ostentatief aan een kruis wordt vastgemaakt, wordt de situatie
nog meer precair.
Ook voor deze reeks was de situatie op een bepaald ogenblik
precair, na het failliet van de oorspronkelijke uitgeverij
12bis. Maar Glénat
in het Frans en Daedalus in het Nederlands,
onderkenden het potentieel van dit somber relaas en gooiden
een reddingsboei. En gelukkig maar, want deze serie is steengoed.
Wat zeggen we? Albastgoed! Scenarist Jérôme
Le Gris, cineast van opleiding, schreef een filmisch
en episch verhaal waarin Hollywood en een heerlijke ouderwetse
mantel- en degenfilm nooit ver weg zijn. Zijn relatief complexe,
maar solide, hiaatloze, structuur getuigt van veel maturiteit,
evenals de charismatische personages wier karakters evolueren
in de korte tijd dat we hen leren kennen. Zo is de vader-zoonrelatie
aannemelijk echt en blijft ze tot het bittere einde beklijvend.
Ook de achtergrond waartegen alles zich afspeelt, doet behoorlijk
realistisch aan. Je waant je soms echt in de nochtans fictieve
en uchronistische republiek die zich ergens in het huidige
Toscane zou bevinden. Daar draagt ook het tekenwerk van Nicolas
Siner zeker toe bij. Zijn figuren zijn herkenbaar
echt en hoewel hij er spaarzaam mee is, zit op sommige momenten
zijn bladindeling boordevol heroïek en spektakel. De
vergelijking met de Mathieu Lauffrays en
andere Alex Alicen is voor de hand liggend,
maar Siner is net iets te onhandig bij het in beeld brengen
van de actie om echt hun evenknie te zijn. Geen oneer, want
Siner was en is nog een debutant en heeft nog zeeën van
tijd en ervaring voor zich. Jammer genoeg lijkt hij zich tegenwoordig
eerder op het maken van covers en ander illustratiewerk te
storten. Voor ons mag het gerust weer wat meer zijn.
Deze serie wordt, mede door het kaduke uitgeversparcours,
schromelijk onderschat. Bovendien roept het duistere sfeertje
nogal extreme reacties bij de volgers op: you love it
or you hate it. Wij zijn bij de eersten en hebben ondanks
de uitzichtloze toestand van de hoofdpersonages genoten van
elk van de lange episodes in deze reeks. Het was dan ook met
een zucht dat we samen met moeder-abdis Anna-Maria haar boek
en het laatste deel van dit drieluik met een luide plof dichtklapten.
Nog wat verrast, want hoewel de afwikkeling er vingerdik op
lag, loopt het allemaal nog dramatischer dan we hadden verwacht,
maar evenzeer diep onder de indruk. Als er een stripserie
is — behalve de stripadaptatie zelf dan — die
Game of Thrones benadert, dan is het deze wel. |
PETER D'HERDT --- februari 2019 |
|