Een Godverdomse Klootzak 1
Een Godverdomse Klootzak 1
KLIK
voor andere strips van
Olivier Pont


KLIK
voor andere strips van
Régis Loisel
EEN GODVERDOMSE KLOOTZAK 1
Isabel

Olivier Pont + Régis Loisel
Blloan | 88 p. | € 9,95 (SC) • € 17,95 (HC)
Meanderen in de jungle
Soms is de geboorte van een strip al een strip waard. Dik twintig jaar geleden leerden Olivier Pont (Over de Grenzen van de Tijd..., Ontboezemingen) en Régis Loisel (Op Zoek naar de Tijdvogel, Magasin Général, Peter Pan,...) elkaar kennen op een stripfestival. Het klikte. In die mate zelfs dat ze samen op rondreis gingen in het tropische Guyana. Na een bezoek van de beruchte strafkolonie moesten ze terug naar hun hut. Ze konden niet anders dan het traject af te leggen met een kano. Tijdens die vijftig kilometer lange tocht, waar vroeger de goudzoekersboten voeren, verzonnen ze de kiem van dit verhaal. Het belandde in de kast. Olivier Pont verkoos immers kort nadien de filmwereld boven de negende kunst. Enkele jaren geleden besloot hij alsnog terug te keren naar de stripwereld, maar hij voelde zich zelfs na het experimentele Losse Eindjes snel weer opgesloten in dit medium. Wat kon hij doen om zichzelf te verrassen? Hoe raakt hij uit zijn eigen comfortzone? En dan herinnerde hij zich de verhaallijn van de beruchte kanotocht. Loisel zag de samenwerking zitten. Ze begonnen er samen aan en Loisel dreef Pont tot het uiterste. Het loonde. De paginaopbouw, de psychologie van de personages en de geweldige verstilde cover... Olivier Pont levert absoluut topwerk af. En dan is er die geweldige titel die enkel Ponts moeder niet lustte: Een Godverdomse Klootzak, een uppercut van een reeksnaam.

Het uitgangspunt van de reeks is een pure detective. Begin jaren 1970 landt de jonge Max op een piepklein vliegveldje ergens in de Braziliaanse jungle. In zijn rugzakje zitten twee foto's die zijn recent overleden moeder heeft nagelaten. Op beide foto's staat hij als kleuter naast telkens een andere man. Een van hen zou zijn vader kunnen zijn. Of ook weer niet. Dat kon ook, want zijn moeder wou er niets over kwijt. Hij wist alleen dat ze dit plaatsje hier ontvlucht was. Toen hij de foto's toonde in een bar, herkende iemand een van de mannen. Ze noemde hem een godverdomse klootzak. Kilometers verderop filterden goudzoekers ruw de junglebodem. Geweld, prostitutie en moord zijn er schering en inslag. Zou zijn vader daar zitten?

Een Godverdomse Klootzak begint dus als een onschuldig detectiveverhaal, maar ontpopt zich al snel tot een kabbelend liefdesromannetje tot een moordpartij de toon verhardt naar een hardboiled actieserie om uiteindelijk te eindigen in een mysterieus jungleavontuur. Erg vinden de auteurs dat meanderen niet. Elk verhaal is immers toch al verteld. Het gaat hen om intrige, persoonsontwikkeling en perfecte cinema. Daarvoor halen de auteurs een dikke tien. Dit eerste deel kleeft grafisch immers aan de ribben. Perfecte paginaopbouw, steeds wisselende ritmes en boordevol sfeer. Toch kregen we het enkele keren lastig. Op het ontbreken van gsm's en internet na, kan je nergens merken dat de strip zich afspeelt in 1972. Noch de kledij, noch de couleur locale en de sfeer doen echt jaren 1970 aan. Ook de daar meegezongen sambasingle Copacabana van Two Man Sound was toen enkel een West-Europese hit. Het zou straf zijn mocht de weliswaar Belgische zingende arts die al twee jaar vastzit in een negorij in de jungle dit pas verschenen nummer al kennen. En over de dialoog waar twee vriendinnen elkaar lieflijk BFF noemen, gaan we het helemaal niet hebben. Ook een tekstballon met "Ik voel me net een detective. Wat een geheimzinnig avontuur", past ons eerder in een Mickey Mouse-strip dan in deze graphic novel. Het zij zo. Maar het zijn wel dergelijke kleine ergernissen die ons doen opschrikken uit onze leesroes. Al bij al knettert de samenwerking Loisel-Pont nog niet zoveel als pakweg Loisel-Tripp. Niettemin heeft Een Godverdomse Klootzak wel het potentieel om een prachtig verhaal te worden. Op te volgen.
WOUTER PORTEMAN --- oktober 2019