KORTVERHALEN KLIK voor andere strips van Turk KLIK voor andere strips van Clarke DOKTER GELUK (1) Dokter geluk Redt de Meubelen Turk + Clarke vzw Arcadia (Arciadia Archief nr. 49) | 48 p. | € 23,95 (HC) Vakmanschap van een beroepstekenaar Bij vzw Arcadia verschijnt al Dokter Zwitser. Is er nog een dokter in de zaal? Jawel, Dokter Geluk is de vertaling van een reeks absurde kortverhalen die Turk (Robin Hoed, Leonardo, Clifton) en Clarke (Melisande, een reeks die ook al werd opgepikt door Arcadia) een poosje voor Le Lombard maakten. Tussen 2007 en 2009 verschenen drie albums in de inmiddels opgedoekte Franstalige versie van de humorcollectie Derde Graad. Het concept van Dokter Geluk is vrij eenvoudig. Wanneer iemand zich down voelt of met tegenspoed te maken krijgt, duikt er plots een opdondertje op met zonnebril en veel noten op zijn zang om hulp te bieden. Hij wordt daarbij bijgestaan door de zwijgzame Audrey, een beresterke, ellenlange meid met lange benen, volle borsten en een hoofd dat nooit te zien is omdat de prenten te laag zijn. Met haar kracht en soms kwaadwillige temperament zorgt ze mee voor doorbraken in de situatie van de slachtoffers. Nu ja, "breken" is sowieso aan de orde. In dit album biedt Dokter Geluk oplossingen tegen of voor pratende meubelen, een beeldhouwer zonder inspriratie, een koppel dat geen kinderen kan krijgen, iemand die zijn ziel aan de duivel verkocht, een jockey zonder paard, een pechvogel die allerlei rampen overkomt enzovoort. De uitgangsposities zijn zo absurd als ze groot zijn. De pointes vallen dikwijls tegen wegens nogal fauw, maar ze gaan wat verder dan vroegere lezertjes van de weekbladen Kuifje of Robbedoes gewoon zijn. Dezelfde klassieke grappenopbouw als in die stripweekbladen van weleer zit er wel in. Vernieuwend is het allerminst. Behalve de enigmatische Audrey (we weten alleen dat ze haar haren opsteekt, maar hoe ziet ze eruit?) is tekenaar Turk de grootste ster van dit eerste album. Zijn tijdloze stijltje met veel theatrale expressie is zelfs zonder dialogen perfect leesbaar. De zwarte bladspiegel versterkt de kleuren die bovendien ook goed geven op het matte papier. In de meeste verhalen tekent hij aangenaam — maar nooit te veel! — details met soms extra visuele grapjes. En zelfs in een verhaal zonder al te veel decors (in het ziekenhuis) zien we nog steeds een strakke beeldregie. Deze beroepstekenaar gaat al heel wat decennia mee, maar eigenlijk wordt zijn vakmanschap niet genoeg geroemd. Bij dezen. DAVID STEENHUYSE --- juni 2019