COMPLEET VERHAAL DE DIKKE VAN PAMEL Julsdottir + Walter Evenepoel Francis Badts | 56 p. | € 24,99 (HC) Letterlijk indrukwekkend In het Pajottenland is De Dikke van Pamel een begrip, daarbuiten zal de folklorefiguur uit de negentiende eeuw wat extra introductie vergen. Dat werk wordt in deze voorbeeldig geschilderde strip uitgevoerd door in fragmenten het levensverhaal te vertellen van Victor De Clerck, het wereldwonder van 300 kilo. Toen Victor als kind al een kop en een buik afweek van zijn leefdtijdsgenootjes baarde hij opzien. Dat verandert geenszins wanneer hij wordt opgeroepen voor het leger, met veel moeite de trein kan opstappen en uiteraard prompt wordt afgekeurd nadat hij de weegschaal uit elkaar doet knallen. Maar de buitenwereld heeft zijn gestalte nu ook opgemerkt. Van heinde en verre komen de mensen kijken naar dat uitzonderlijk figuur. Circusdirecteurs zien er geld in, maar Victor wil na zijn aanvankelijke meegaandheid gewoon met rust gelaten worden. Hij verzet zich steeds driester tegen de mensen die met hem lachen of van hem willen profiteren. En elke keer er een lichtpuntje gloort, blijkt het toch weer om een grap te gaan. Terneergeslagen in de liefde en de vriendschap en bitter door de omstandigheden trekt hij zich steeds meer terug uit het sociale leven. Toch zijn er nog een paar goede zielen die het niet gemunt hebben op zijn geld of het mogelijke profijt door zijn omvang. Victor is dan qua morele weerstand en zijn gezondheid al ver heen... De Dikke van Pamel is een verzorgd uitgegeven album op redelijk groot formaat, gedrukt op een korrelig papier waarop de schilderijtjes van Kathleen "Julsdottir" Gouwy prachtig uitkomen. Het kleurenpalet voor het dorpse Pamel en omstreken doet denken aan de inkleuring van Magasin Général. Scenarist Walter Evenepoel kent de legende door en door, want hij komt zelf uit Pamel. Hij springt in het begin wat snel van Victors jeugd naar zijn twintigste, maar we snappen wel dat we geen uitgerekte herhaling nodig hebben van anekdotes over Victors gestalte en hoe de mensen daarop reageren. Dat zit er sowieso al in, zijn hele leven lang. Net door het doseren van markante feiten is de clash tussen Victor en zijn omgeving zo uitgesproken. De dialogen zijn trouwens doorspekt met het dialect uit het Pajottenland, maar vrees er niet voor dat je dat niet zou begrijpen. Ofwel wordt het uitgelegd, ofwel snap je het wel uit de context. Een standbeeld met alleen Victors kleren kijkt sinds 2001 uit over de Dender, een favoriete plek van Victor die na meer dan anderhalve eeuw nog niet uit het regionale collectief geheugen van het Pajottenland is verdwenen. Deze strip helpt zijn — letterlijk indrukwekkende — nagedachtenis levendig te houden. DAVID STEENHUYSE --- oktober 2019