|
CYNOCEFALEN 1-2
Stefano
Tamiazzo + Gris de Payne
Dark Dragon Books | 48 p. | € 18,95 (HC) |
Opgepast,
talent! |
Heb
je al afgevraagd hoe het komt dat de hele wereld Franse soldaten
altijd al heeft beschouwd als krachtig, barbaars en meedogenloos?
Als ze het al overleefd hebben, zijn hun slachtoffers getraumatiseerd
voor het leven. En dan hebben we het nog niet over gewonnen
veldslagen die voor de rest van de wereld nooit hebben plaatsgevonden.
Vergeten we ook de tegenstanders niet die nooit zullen weten
door wie of wat ze zijn gestorven. Het antwoord op de vraag
is even verrassend als onthutsend. Al die eeuwen lang krijgt
het Franse leger steun van een superkrachtig regiment soldaten
getooid met hondenmaskers. Ze moorden iedereen uit en effenen
het pad voor de gewone soldaten. De gemaskerden noemen zich
de Cynocefalen. Alleen is het geen dodelijke carnavalsgroep,
maar zijn die soldaten echt hondmensen. Vandaag, in 1894,
heeft dit vreemde volk zich teruggetrokken in een onherbergzame
kloof. Hun bestaan wordt bedreigd. Bergbeklimmers komen te
dicht bij hun schuilhol. Nieuwe wapens zoals granaten zijn
sterker dan hun brute krachten. En dan zijn er nog degenen
die zich willen integreren in de maatschappij. Ze dwalen.
Ze hopen. Hoe dan ook staan de Cynocefalen voor een existentiële
crisis.
Tien seconden. Dat was de tijd die we nodig hadden om de strip
te doorbladeren én op onze wekelijkse koopstapel te
leggen. De Italiaanse tekenaar-inkleurder Stefano
Tamiazzo is een waar talent! Op zijn zeventiende
zei hij de school vaarwel en besloot hij striptekenaar te
worden. Een voortgezette kunstopleiding vond hij niet nodig.
De jongen kreeg al snel gelijk. Hij won direct enkele jong
talentprijzen voor zijn kortverhalen, maar de grote doorbraak
bleef uit en het werd stil rond de Paduaan. Op de vooravond
van zijn vijftigste verjaardag verscheen echter deze Cynocefalen.
De reacties op de tekeningen, ergens tussen François
Schuiten en Hardoc, zijn unaniem
lovend. Verleidelijk, vlot, efficiënt, mooi uitgewerkte
karakters, unieke decors,... op diverse buitenlandse stripfora
struikel je over de lofbetuigingen. Ze zijn allemaal terecht.
Helaas wordt Tamiazzo niet echt geholpen door het scenario
van de ons onbekende scenarist Gris de Payne.
Het begint allemaal uiterst boeiend, maar het verhaal verzandt
in een praatbarak waar je te langzaam en amper wat bijleert
over het hoe en waarom van de Cynocefalen. Dit kon veel snediger
en puntiger. Gelukkig was uitgever Dark Dragon Books
zo snugger om het recent verschenen tweede deel onmiddellijk
mee te vertalen. En dat zit wel goed! Oorspronkelijk zou het
een interale worden van de twee Franse delen, maar in het
frans komt er nog een derde en misschien een vierde album
bij.
Deze Cynecefalen doet je een toptekenaar ontdekken.
Even het eerste deel doorbijten om dan volop te genieten van
het knappe vervolg. Eentje om in de gaten te houden. |
WOUTER PORTEMAN --- maart 2019 |
|
|