|
|
KLIK
voor andere strips van
Rubén Pellejero
KLIK
voor andere strips van
Juan Díaz Canales |
|
|
CORTO MALTESE 15
De Dag van Tarowean
Rubén
Pellejero + Juan Díaz Canales
Casterman | 80 p. | € 20,00 (HC) |
| Week
hart |
Vandaag
is het 1 november, de dag van de doden. Allerheiligen, Halloween,
Samhain of Tarowean. Het kind moet een naam hebben, waar ook
ter wereld. Maar in de leefwereld van Corto Maltese is het
ook de feestdag van heilige martelaar Caesarius van Terracina.
Deze priester was een notoire pretbederver die tegen het aloude
heidense gebruik van mensenoffers inging. Om een lang verhaal
kort te maken, zijn tegenstander liet hem van de klif gooien.
Als troostprijs kreeg Caesarius zijn heiligverklaring. Sindsdien
is hij de redder die je moet aanroepen als je dreigt te verdrinken.
Corto kan die heilige wel appreciëren en zeker in dit
verhaal. Maar we wijken af. Samen met zijn liefste vijand
Raspoetin heeft hij immers een klusje opgenomen. Hij brengt
een fotograaf naar een voormalig gevangeniseiland. In een
vergeten cel zat nog een zwaar getatoeëerde Polynesiër
vast, ene Calaboose. Privébewakers hielden de jonge
kerel daar nog vast. Een mooie klusje voor Ras en Corto. Eenmaal
de jongen bevrijd, belooft de goedhartige Corto hem naar zijn
eiland van herkomst te varen. Raspoetin van zijn kant, heeft
een iets minder week hart en besluit enkele bootvluchtelingen
op te lichten. Twee werelden, twee saga's, één
verhaal.
De Dag van Tarowean is al de derde Corto Maltese
van het duo Rubén Pellejero en Juan
Díaz Canales, en het is al de derde goede.
Een heel goede. De voortzetting krijgt meer en meer een eigen
smoel. Helemaal weg is de artyfarty moeilijkdoenerij waar
een flink deel van de latere Pratts onder
bezwijken. De auteurs focussen zich op de sfeer van de eerste
albums. Een mijmering, wat cynisme, maar bovenal veel avontuur.
Zoals steeds bij Hugo Pratt zijn dit hopeloze queestes die
tevens drogredenen voor Corto zijn om de wereld te zien, een
vriend te redden en unieke vrouwen te ontmoeten. Doordat die
avonturen altijd lineair verteld worden, zonder raamvertelling
of flashbacks, lijkt het alsof je een oude krantenstrip leest.
Voor een wereldplot moet je nog steeds geen Corto Malteses
lezen. Maar dan zijn er de dialogen! Wat de Blacksad-scenarist
Canales hier opnieuw uit zijn mouw schudt, is gewoon af. Het
is genieten van woorden en zinnen. Ook Pellejero voelt zich
helemaal thuis in Pratts wereld. Vandaag recycleert hij geen
bekende poses meer, maar speelt met de beroemde erfenis. Wild
en snel laat hij zijn personages los in uitgewerkte decors.
Ze lopen, wandelen en kijken zoals ze moeten volgens het Grote
Draaiboek van Pratts Stijl, maar door zijn vakmanschap leven
ze. Ze zijn echt.
Ergens hoog in de wolken zien we de Italiaanse grootmeester
goedkeurend knikken. O ja, de verkoopcijfers bij onze zuiderburen
gaan door het dak. Het album siert er de toppen van de verkooplijsten.
Ze hebben nog smaak, die Fransen.
Ook deze derde nieuwe Corto Maltese overtreft het
klassieke eerbetoon. Het is nu wel zeker dat de voortzetting
van de reeks door dit topduo een schot in de roos is. Drie
op drie. Straf. |
|
WOUTER PORTEMAN --- december 2019 |
|
