|
|
KLIK
voor andere strips van
Luc Brahy
KLIK
voor andere strips van
Eric Corbeyran |
|
|
CAFÉ NOIR 2
Brazilië
Luc
Brahy + Eric Corbeyran
Silvester | 48 p. | € 8,95 (SC) • € 17,95
(HC met A3-kunstdruk) |
| Zin
in koffie |
Nadat
de knappe Albane haar beroep van parfumsamenstelster opzegt
om in opdracht van Ethic Coffee koffiemelanges samen te stellen,
is ze in een waar wespennest terechtgekomen. Ze werd ei zo
na verkracht en die dader wil dat smerige voornemen in dit
deel afmaken. Ze blijft gedwarsboomd worden terwijl ze haar
fijne neusje in zaken stopt die haar baas — niet zo fair als
het merk dat hij wil verkopen — liever gedekt houdt. In Brazilië
sloot ze vriendschap met Estrella, de plantagehoudster die
de ideale grand cru koffie brandt waar Albane naar op zoek
is. Alleen zit het Estrella zelf niet mee nadat schurken haar
kostbare Jacuvogels vergiftigden en brand stichtten op de plantage. Ze
krijgt de briljante jongen Edson als assistent, maar als ze
bij hem per toeval rattenvergif vindt, heeft ze terecht heel
wat vragen waar ze een antwoord op wil. Ze weet nog niet half
in welke mate het net rond haar sluit. Wat gebeurt er toch
allemaal? En waarom?
Eric Corbeyran rijgt de drank- en voedselreeksen
aan elkaar. Na wijn, cognac, in het Frans inmiddels ook chocolade
en gastronomie en nu koffie — het is nog wachten op
spannende avonturen in de suikerbietenbusiness — weet
hij vooreerst telkens een meeslepend verhaal te vertellen
waarin hij mensen als concurrenten, bedriegers, verraders,
zelfs moordenaars tegen elkaar uitspeelt. Net zo goed leren
we wel iets bij over de miljoenenbusinesses waarbij er uit
geldgewin of hebzucht niet wordt gekeken op een lijk meer
of minder. Hij maakt het nooit saai educatief en het ondermijnt
het ritme van de vertelling niet. In deze reeks helpt het
daarentegen om na bepaalde scènes zoveel zin te hebben
in een lekker geurend kopje hete koffie dat we zelf ons leesritme
verstoren door aan die zin te willen voldoen. In ieder geval
begeesteren de lotgevallen van Albane ons. Nog één
deel en het zit er alweer op.
Luc Brahy's snelle realisme is functioneel,
helder en er is eigenlijk niets op aan te merken. Inkleurder
Cyril Saint-Blancat tilt de tekeningen op
en heeft een zeer grote hand in de sfeerschepping van het
album.
En als je ons nu niet kwalijk wil nemen, we hebben zin in...
welja. |
|
DAVID STEENHUYSE --- mei 2019 |
|
