COMPLEET VERHAAL KLIK voor andere strips van Germano Giorgiani KLIK voor andere strips van Dobbs HET BEEST IN DE MENS Germano Giorgiani + Dobbs naar de roman van Émile Zola Dark Dragon Books | 96 p. | € 24,95 (HC) Het leven is geen pretje La Bête Humaine (1890) is een van de meest gelezen romans van schrijver Émile Zola. Zoals het past in het naturalisme krijgen we een getrouwe weergave van het leven, geen al te ver gezocht verhaal met hoofdrolspelers zonder bovenmenselijke kenmerken. Het leven zoals het is bij de spoormensen in de tweede helft van de negentiende eeuw, quoi. We volgen het wedervaren van een viertal hoofdpersonages, als we even de treinen niet meerekenen. Onderchef Rombaud vermoordt met de hulp van zijn vrouw Séverine directeur Grandmorin die vroeger haar eer (en meer) aangetast had. Ze proberen uit de greep van het gerecht te blijven, wat aanvankelijk lukt. Rombaud begint zich dan te verliezen in gokken en heeft geen interesse meer in Séverine die dan maar haar geluk bij machinist Jacques Lantier tracht te vinden. Flore, nicht en stapelverliefd op Jacques, probeert nogal drastisch het tij te doen keren. Krijgen we een happy end? Non. De dood zal de meeste onder hen nogal gewelddadig te grazen nemen. Het leven is dan ook geen pretje. Zou Émile zich omdraaien in zijn graf na het doornemen van dit album? Tja, toch wel een beetje ongemakkelijk draaien. Schrijvers worden soms gehuldigd door de verfilming van hun œuvre, of de verstripping ervan. Soms is de film beter dan het boek dankzij uitmuntende acteurs, het aangepaste scenario en uiteraard de fotografie. En hierop voortbordurend moet de verstripping — door de beperking qua bladzijden — het hebben van een topscenario en dito tekeningen. Scenarist Dobbs, die we kennen van andere stripadaptaties van gekende verhalen (The Alamo, de H.G. Wells-klassiekers De Onzichtbare Man, De Oorlog der Werelden, De Tijdmachine,...) heeft dan ook een niet te onderschatten taak. Laten we zeggen dat we zin gekregen hebben om de oorspronkelijke roman te lezen. De tekenstijl van Germano Giorgini is echter niet van die aard om ons wild enthousiast te maken. Nerveuze, schetsmatige stijl, vreemde keuze van detailscènes, maar zeker de actiescènes (met de treinen onder andere) konden echt veel beter. Al bij al zijn we wel tevreden dat we een roman van Zola beter leerden kennen. JOHAN DECLOEDT --- februari 2019