COMPLEET VERHAAL DE BALLADE VAN MAGDALENA 1-2 1. De Strategie van de Gladde Fluitbek - 2. Een Olijf Rijpt Gericht op de Zee Christophe Dubois Saga Uitgaven | 64 p. | € 19,95 (HC) Zware dobber De Franse tekenaar Christophe Dubois is met het tweeluik De Ballade van Magdalena toe aan zijn debuut op de Nederlandstalige markt. Voor de Franse markt heeft hij de voorbije jaren al enkele verhalen getekend, maar met deze tweeling zet de man ook zijn eerste stappen als scenarist. Het verhaal dat de man uit zijn hersenspinsels getoverd heeft, zal voor vele lezer een zware dobber worden. Dubois springt van de hak op de tak en aanvankelijk lijkt het bizarre verhaal kant noch wal te raken. Gelukkig dat we de twee delen in een bespreking gieten zodat we ook de uitkomst van dit warrige verhaal te weten komen en alles in een ander daglicht zien. In de proloog schrijft een Franse zakenman, Armand de Sars, in Bordeaux een afscheidsbrief aan zijn vrouw en kinderen. Het doek van die inleiding valt met een "CLACK", waardoor je als lezer denkt te begrijpen dat het onvermijdelijke is gebeurd. Het werkelijke verhaal van Magdalena start pas dan. We schrijven augustus 1914 en Magdalena is de dochter van een plantagehouder in Nieuw-Guinea. Haar vader is overleden en ze staat onder de hoede van haar oom Lukian Bruckner. Die manis geen gemakkelijk heerschap. Hij is eigenwijs en heeft een onderdrukkende invloed op het meisje. Na een schipbreuk worden ze opgepikt door een schip. Aan boord maken ze kennis met Leonie de Sars. Juist, de dochter van de man uit de proloog. Volgens de brieven die hij naar zijn familie stuurde, zou hij zich in Nieuw-Guinea bevinden bij de familie Bruckner. Vanaf dan begint een welles-nietesspelletje tussen Lukian en Leonie, waarbij Bruckner niet in zijn kaarten laat kijken. Tot het uiterste getregd door Lukian, die met iedereen ruzie lijkt te zoeken, besluit Leonie het gezelschap te verlaten. Zij steelt een belangrijk schilderij dat Lukian angstvallig met zich meezeult. Magdalena besluit deze gelegenheid te baat te nemen om Leonie te volgen. Wat volgt is een kat- en muisspelletje dat zich afspeelt in de Oriënt en uiteindelijk pas tot ontknoping komt in Bordeaux, meer dan een jaar later. Die ontknoping is zowel bizar als fantastisch. Het hele verhaal lang wordt de lezer op het verkeerde been gezet om dan tot een ontluisterende vaststelling te komen. Net zoals het scenario maken ook de tekeningen van Dubois heel wat bokkensprongen. Bijwijlen lijkt zijn tekenwerk nogal haastig op papier geklad te zijn met vage figuren. Op andere momenten laat hij zien dat hij oog heeft voor detail. Als lezer krijg je soms het gevoel dat de man niet uitblinkt in het tekenen van gezichten tot je alles wat beter bekijkt. Dubois zorgt door die vage gezichten dat hun gezichtsuitdrukkingen beter tot hun recht komen. Soms zijn alleen de ogen geaccentueerd, maar evengoed komt een frons nadrukkelijk in beeld. Echt sterk is Dubois bij zijn close-ups. Of het nu een personage, een dier, een schip een gebouw of een omgeving is, Dubois weet dat minuscuul uit te werken. Toch blijven we aan het eind met een ongemakkelijk gevoel achter omdat we met vragen blijven zitten over de onopgevulde gaten in het scenario en de wetenschap dat het slot misschien een soort cliffhanger is waardoor Magdalena alsnog nog een kans krijgt in dit leven... PETER ROTTHIER --- februari 2019